Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
- Καλημέρα Έλληνα, που κάθεσαι με αγωνία στην τηλεόραση και περιμένεις να μάθεις τ’ αποτελέσματα των ανασκαφών στην Αμφίπολη, μπας και νιώσεις λίγη από την εθνική υπερηφάνεια που μας απέμεινε. Κι αυτοί οι χριστιανοί πια; Σκάβουν, σκάβουν, ξανασκάβουν κι ακόμα να καταλάβουν ποιος θάφτηκε εκεί μέσα. Πάντως, μη μου πείτε ότι όσα ευρήματα έχουν βγει στο φως μέχρι τώρα δεν είναι αριστουργήματα και το απαύγασμα της τέχνης και της μαστοριάς των αρχαίων ημών προγόνων, έτσι; Όλα κι όλα, να λέμε την αλήθεια. Είναι αδύνατο να μη σε πιάσει δέος μπροστά σε τούτα τα θαύματα, που σε κάνουν ν’ αναρωτιέσαι αν τα δημιούργησε ανθρώπινο χέρι ή μια αόρατη δύναμη…
- Ας αφήσουμε προς το παρόν την Αμφίπολη κι ας πάμε στην …ΕΝΦΙΑ-πολη. Άραγε, όταν μετά από τρεις χιλιάδες χρόνια γίνουν οι σχετικές ανασκαφές, τι θα βρουν εκεί οι αρχαιολόγοι του 5.000 μετά Χριστόν; Να σας πω εγώ: Τόνους χαρτιών με απλήρωτο ΕΝΦΙΑ (κάποια από αυτά μπορεί να έχουν επάνω σημειώσεις του στυλ «Δεν έχω μία ρε …μπιπ», «Άντε …ΕΝΦΙΑστείτε» κλπ), βιβλιάρια που δε θα έχουν μέσα ούτε μισό ευρώ, επιγραφές «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ» και «ΠΩΛΕΙΤΑΙ», ληγμένους κι απλήρωτους λογαριασμούς τηλεφώνου, ρεύματος και νερού και άλλα τέτοια σπουδαία ευρήματα. Μόνο τον «ψηλό» δε θα βρουν, γιατί …μπορεί να ζει ακόμα!
- Αμφίπολη λοιπόν, σου λέει ο άλλος. Γιατί τη λεν όμως έτσι, ρε παιδιά; Τι πάει να πει «αμφί»; Δηλαδή …είναι και δεν είναι πόλη; Μήπως είναι ένα μείγμα χωριού και πόλης; Κωμόπολης και πόλης ίσως; Πάντως, παραλίγο να μας βγάλει από το αδιέξοδο κάποια από αυτές τις πανέξυπνες, μορφωμένες, με υψηλότατο δείκτη IQ και φυσικά ξανθές δεσποινίδες που έχουν κατακλύσει τους τηλεοπτικούς σταθμούς -και δη τους τοπικούς. Μια λοιπόν που σίγουρα πρέπει να έχει ένα ντουλάπι πτυχία, την προσφώνησε «Μονόπολη» και καθάρισε μια και καλή για όλους μας! Αυτό είναι που λένε, «έλα …Μονόπολη στον τόπο σου»
- Αμ η άλλη, που κατέρριψε όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι τώρα για τα ονόματα ορισμένων από τις πιο διάσημες σταρ του Χόλυγουντ; Μέριλιν Μονρόε ξέρατε; Αμ δε. ΜΕΛΙ Μονρόε λέγεται, κυρίες και κύριοι. Πώς είπατε; Μπριζίτ Μπαρντό; Χα, μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάστε. ΜΠΙΖΙ Μπαρντό είναι το σωστό (εδώ που τα λέμε, αν βγάλετε το Μπ και βάλετε ένα Β, την έχετε περιγράψει πλήρως…). Τι; Μάρλεν Ντίντριχ; Πριτς! Μάλεν Ντιντίντριχ και στα μούτρα σας. Φαίνεται ότι ο ληξίαρχος ήταν αγουροξυπνημένος όταν πήγε ο πατέρας της να δηλώσει τη γέννησή της, δεν άκουσε καλά κι έγραψε ένα Ντι λιγότερο…
- Δε μας έφταναν όμως όλα αυτά, είχαμε ν’ ασχολούμαστε με τα …απόκρυφα σημεία της Τζάκι και του Τέλη. Τα λύσαμε όλα ως χώρα και πιάσαμε τον Ωνάση από τα φλάμπουρα! Αυτός έδωσε εντολή να βγάλουν φωτογραφίες τη Τζάκι με αδαμιαία περιβολή; Εκείνη του την έκανε γυριστή για να τον εκδικηθεί ή μήπως η ίδια ξεκίνησε την όλη ιστορία και της έκανε κόντρα ο Άρης; Ιστορίες για γέλια και για κλάματα με άλλα λόγια. Δεν τους αφήνουν ήσυχους τους ανθρώπους εκεί που βρίσκονται, λέω εγώ; Καλώς ή κακώς, τα ονόματά τους έχουν περάσει στο χώρο του μύθου και του θρύλου κι ας αναπαύονται εν ειρήνη. Ότι κι αν κάνανε στην επίγεια ζωή τους, έμεινε εδώ…
- Εγώ πάντως, είμαι εθνικά υπερήφανος για τον έντυπο Τύπο μας. Α, όλα κι όλα. Δε θέλω κουβέντα. Τα περιοδικά μας κάθε εβδομάδα έχουν πολύ χρήσιμα κι εκπαιδευτικά αφιερώματα, τα οποία όλοι πρέπει να διαβάζουμε για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Όπως λ.χ. αυτό που πήρε το μάτι μου σ’ ένα εξώφυλλο και αφορούσε τη Νίτσα: «Αφιέρωμα στις προηγούμενες εγκυμοσύνες της» έλεγε η λεζάντα. Κι αναρωτιέμαι, τι το ιδιαίτερο να είχαν άραγε; Μήπως αντί για την κοιλιά, ήταν φουσκωμένη η …πλάτη της ή μήπως ο λαιμός της; Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε πράγματι το αφιέρωμα θα είχε ενδιαφέρον, κυρίως για τους επιστήμονες…
- Εμένα πάντως, μ’ αρέσουν όλα αυτά και πλέον ήρθε η ώρα να κάνω τις δικές μου προτάσεις στους διευθυντές των εν λόγω περιοδικών για αφιερώματα στα προσεχή τεύχη. Πρώτη: «Τι χρώμα χαρτί υγείας χρησιμοποιούσε η Νίτσα σε καθεμιά από τις εγκυμοσύνες της»; Δεύτερη: «Τι έτρωγε όταν την πιάνανε λιγούρες; Λυθρίνια ψητά, αγκινάρες αλά πολίτα ή σπανακοτυρόπιτα»; Τρίτη: «Κάθε πότε και με ποια συχνότητα… «έβγαινε»; Νομίζω ότι οι σχετικές έρευνες θ’ ανοίξουν ένα νέο δρόμο στα ελληνικά περιοδικά και πλέον δε θα είναι μακριά και η διεθνής αναγνώρισή τους…
- Α, ξεκίνησε και το Dancing. Παραλίγο να το ξεχάσω. Για τους διαγωνιζόμενους δε θα μιλήσω, γιατί το έχω ήδη κάνει και βλέπω ότι δεν έπεσα και πολύ έξω. Με εξαίρεση τρία-τέσσερα ζευγάρια, τα υπόλοιπα είναι για τα πανηγύρια. Ειδικά δε δύο, ανήκουν στην κατηγορία «πιο γελοίος πεθαίνεις». Εμένα όμως με στενοχώρησε ο Λάκης. Πολύ μαζεμένος, πολύ προσεκτικός, πολύ «κυριλέ». Γιατί βρε Λάκη μου; Άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο, θυμήσου ποιος είσαι, κάνε τις χαριτωμενιές σου. Γι’ αυτές σε πληρώνουν οι άνθρωποι, όχι για να κάθεσαι και να παριστάνεις τη …Ροζίτα Σώκου στο «Να η ευκαιρία» (ναι, το πρόλαβα και το θυμάμαι, μη γελάτε…).
- Και για το τέλος, όπως πάντα η ενότητα «Κουλτούρα να φύγουμε» που σήμερα παρουσιάζει με υπερηφάνεια έναν άνθρωπο που από φέτος ομορφαίνει τα πρωινά σας (όχι τα δικά μου, γιατί βρίσκομαι στις αγκάλες του Μορφέα…). Κυρίες και κύριοι, ο ένας και μοναδικός Μάρκος Σεφερλής, ο οποίος μας παρουσιάζει τα μειονεκτήματα του να έχεις μια γυναίκα η οποία επί καθημερινής βάσης τρώει το καταπέτασμα. Ε, πώς μετά να μη την αποκαλέσεις μπετονιέρα με όλα αυτά που σαβουρώνει; Ακούστε και θα καταλάβετε το δράμα του ανθρώπου…
- ——————-
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…