Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
- Καλημέρα σας. Έπειτα από απουσία μιας εβδομάδας -διότι ως γνωστόν, η Πρωτομαγιά είναι απεργία και όχι αργία- είμαστε και πάλι εδώ. Τρόπος του λέγειν δηλαδή, αφού το μυαλό δε μπορεί ν’ απομακρυνθεί από τα όσα φρικτά κι ανήκουστα ακούμε και διαβάζουμε καθημερινά για το μαρτυρικό τέλος της τετράχρονης Άννυ. Τι είναι αυτό το φετινό, ρε παιδιά; Τη μια ο Βαγγέλης, την άλλη το αεροπλάνο που έριξε ο τρελός στις Άλπεις, την παράλλη οι μετανάστες που πνίγονται, τώρα το κοριτσάκι. Κάθε μέρα, όλο και κάτι θα βρεθεί για να μας μαυρίσει την καρδιά. Κι άντε μετά, να βρεις το κέφι ν’ αντιμετωπίσεις με …ιλαρότητα τα όσα συμβαίνουν γύρω σου. Και να θέλεις, δε μπορείς.
- Ωστόσο, το θέμα με την Άννυ νομίζω ότι ξεπερνά κάθε έννοια λογικής. Δε χωρά ανθρώπου νους όλα όσα υπέστη το κακόμοιρο το παιδάκι στα χέρια του κτήνους που το γέννησε. Δε θέλω ν’ αναφερθώ σε λεπτομέρειες που και γνωστές είναι, αλλά και μόνο φρίκη προκαλούν. Όμως, θέλω να σταθώ στην ανθρωποφάγο στάση των διαδικτυακών ΜΜΕ, τα οποία πραγματικά ξεπέρασαν κάθε όριο. Αν το τετράχρονο αγγελούδι οδηγήθηκε μία φορά στο θάνατο από το ανθρωποειδές, τα «πλυντήρια της ενημέρωσης» (όπως τ’ αποκαλούσε ο αείμνηστος Γιώργος Ζαμπέτας), το «σκότωσαν» χιλιάδες φορές. Για ένα κλικ παραπάνω, δημοσίευσαν ακόμη και την πιο αρρωστημένη παράμετρο του εγκλήματος, μη τυχόν και δε μάθουμε πώς να …μαγειρεύουμε ανθρώπους.
- Ξέρετε, στα χρόνια που ασκώ το λειτούργημα της δημοσιογραφίας, υπήρξαν πολλές στιγμές που πραγματικά αηδίασα με το σινάφι μας κι ένιωσα ότι δεν έχω την παραμικρή δουλειά με όλο τούτο το συνονθύλευμα. Και διαπιστώνω μετά λύπης μου, ότι η κατάσταση όσο πάει και χειροτερεύει. Αν λέγεται δημοσιογραφικό έργο η καταγραφή όλων αυτών των φρικιαστικών περιγραφών που διαβάσαμε τις τελευταίες ημέρες και μας δέθηκε το στομάχι κόμπος, ευχαριστώ πολύ, αλλά δε θα πάρω. Ένιωσα ότι το άμοιρο κοριτσάκι «σταυρώθηκε» ξανά και ξανά από ορισμένα άτομα που φαίνεται ότι είναι τόσο πωρωμένα, που δε λογαριάζουν τίποτα μπροστά στο «κέρδος» ενός κλικ ή ενός like…
- Κι έχεις μετά και τον υπουργό να βγαίνει και να λέει ότι το κτήνος θα δολοφονηθεί στις φυλακές από τους συγκρατουμένους του. Σύμφωνοι, σχεδόν όλοι σκεφτήκαμε μια τέτοια εξέλιξη. Ίσως μάλιστα κάποιοι να εύχονται κιόλας να συμβεί κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω ποια θα είναι η τύχη αυτού του καθάρματος. Ας την αποφασίσει ο Θεός -ή ο διάβολος, αναλόγως από τη σκοπιά που το βλέπει ο καθένας. Όμως, θεωρώ ανεπίτρεπτο να βγαίνει δημοσίως ένας σημαντικότατος πολιτικός παράγων και ουσιαστικά να προτρέπει (άθελά του, είμαι βέβαιος) κάποιους να προχωρήσουν σ’ ένα έγκλημα. Μετά βεβαίως, προσπάθησε να το μαζέψει, αλλά η ζημιά ήδη είχε γίνει…
- Επειδή όμως η ανθρωποφαγία έχει γίνει καθεστώς στα ΜΜΕ (και δυστυχώς όχι μόνο), έγινα μάρτυρας μιας ανάλογης αντιμετώπισης ενός πολύ ευαίσθητου θέματος σε τηλεοπτική εκπομπή -ο Θεός να την κάνει. Καλεσμένος ήταν ο Στάθης Ψάλτης, ένας ηθοποιός που σέβομαι, εκτιμώ και μεγάλωσα με τις ταινίες του -αν και πιστεύω ότι από ένα σημείο και μετά, αδίκησε τον εαυτό του και το ταλέντο του, αναλωνόμενος στα ίδια και στα ίδια. Κάποια στιγμή λοιπόν, έγινε αναφορά στον τραγικό τρόπο με τον οποίον επέλεξε να δώσει τέλος στη ζωή της η αξέχαστη Ρένα Παγκράτη (η «Κάθριν» του «Λούνα παρκ», για τους …μεγαλύτερους).
- Ο Ψάλτης «σκοτείνιασε», έσκυψε το κεφάλι και παρακάλεσε τους συντελεστές να μην απαντήσει. Δεν ήξερε όμως με ποιους -ή καλύτερα με ποιον- είχε να κάνει. Δε θα έφευγε από το στούντιο αν δε μιλούσε για το θέμα. Σου λέει τώρα ο μέγας και τρανός παρουσιαστής, «εδώ θα βγάλουμε λαυράκι, θ’ ανεβάσουμε την τηλεθέαση, θα πέσει και κάποιο δάκρυ και αύριο η AGB θα μας αποθεώσει». Κι όμως, ο εκλεκτός ηθοποιός εξακολουθούσε ν’ αρνείται απάντησης και να εκλιπαρεί σχεδόν ν’ αλλάξουν θέμα. Ήταν φανερό ότι βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση. Φαντάζομαι ότι σε ακόμα πιο δύσκολη, θα βρέθηκαν οι συγγενείς της αξέχαστης Ρένας, οι οποίοι θα ένιωθαν ότι ξαφνικά κάποιος άρχισε να ξύνει μια πληγή.
- Εν τέλει, ο Ψάλτης ξεκίνησε να λέει κάτι, αλλά το μετάνιωσε και σταμάτησε. Πού όμως να τον αφήσει σε ησυχία ο σπουδαγμένος, ευγενέστατος και προσωποποίηση του τακτ «παρουσιαστής». Επί πέντε λεπτά, προσπαθούσε να βγάλει τη μεγάλη «είδηση», που θα τον έφερνε στην κορυφή της τηλεθέασης. Ωστόσο, έκανε μια τρύπα στο νερό. Απέδειξε για άλλη μια φορά ότι το «ταλέντο» του, φτάνει μέχρι του να περιμένει μια αγελάδα να …κάνει την ανάγκη της ή να πετάει τούρτες στα μούτρα των συμπαρουσιαστριών του. Αυτή είναι όλη κι όλη η αξία του και η τηλεοπτική «προσφορά» του. Είναι από τα πρόσωπα που πραγματικά απορείς, τι δουλειά έχουν στην τηλεόραση. Και δυστυχώς, δεν είναι ο μόνος…
- Για το τσίρκο που στήθηκε το περασμένο Σάββατο στη Νέα Σμύρνη, θα μπορούσα να γράψω ολόκληρη εγκυκλοπαίδεια. Δε θα το πράξω όμως, γιατί σέβομαι το «Άξιον εστί» που το έκανα κτήμα μου από το δημοτικό σχολείο, καθώς και τους συντελεστές του (συνθέτη και ποιητή). Θα πω απλώς, ότι όταν έχεις μάθει τόσα χρόνια να τρως μακαρόνια με κιμά, όταν σου φέρουν ένα πιάτο με αστακό μαγιονέζα ή φιλέτο αλά κρεμ, θα το αντιμετωπίσεις όπως ένα πιάτο μακαρονάδας με κιμά. Κι επιπλέον, απεδείχθη σε όλο το μεγαλείο της η καλλιτεχνική «γύμνια» ενός κατασκευασμένου από τα ΜΜΕ «σταρ», ο οποίος αν δεν ήξερε να κουνιέται, δεν είχε κοιλιακούς «φέτες» και τις κατάλληλες δημόσιες σχέσεις, πιθανώς θα ήταν σε αναζήτηση μεροκάματου, όπως εκατομμύρια άλλοι μικρομεσαίοι. Σε μια τέτοια περίπτωση, ίσως ήταν περισσότερο χρήσιμος…
- ——————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…
*** Το παρόν άρθρο απηχεί μόνο τις απόψεις του συντάκτη οι οποίες δεν ταυτίζονται απαραίτητα με τις θέσεις του MusicCorner.gr