ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Polymusic (9/2011)
Μαντώ, η μεγαλύτερη ελληνίδα τραγουδίστρια, η απόλυτη ερμηνεύτρια, έρχεται με το Perfection, το καλύτερο άλμπουμ της καριέρας της!
Τραγούδια ελληνόφωνα και αγγλόφωνα, σε μουσική των Πήγασος και της Μαντώ και στίχους των Πήγασος και των Cosmina Furcchi Gliatas, Αγγελικής Μακρινιώτη και Margaret Harris.
Η Μαντώ με αξεπέραστες ερμηνείες και παραγωγή αμερικανικών προδιαγραφών, χαράζει τα νέα δεδομένα στην ελληνική δισκογραφία.
Ένα άλμπουμ αναφοράς, που δεν πρέπει να λείπει από καμία δισκοθήκη…
TΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη – eleni_lampraki@musiccorner.gr
Η Μαντώ είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα καλλιτεχνών που σου έρχονται στο μυαλό όταν αναπολείς τη χρυσή δεκαετία του ’90 στην ελληνική δισκογραφία. Τραγούδια όπως τα «Δανεικά» και το «Αυτό το καλοκαίρι» τα θυμάσαι ακόμα με μια γλυκιά ανάμνηση πιο αθώων εποχών. Έχουμε λοιπόν μπροστά μας, μετά από μερικά χρόνια απουσίας από τα δισκογραφικά δρώμενα, ένα νέο album και ολοκαίνουριο υλικό προς ακρόαση. Και το όνομα αυτού “Perfection”, το οποίο αποτελείται από δέκα κομμάτια ως επί το πλείστον σε μουσική και στίχους των ΠΗΓΑΣΟΣ αλλά και με τη σποραδική συμμετοχή και άλλων συντελεστών (Μαντώ, Dimitris, Antonis στη μουσική και Cosmina Furcchi Gliatas, Αγγελική Μακρυνιώτη και Margaret Harris στους στίχους).
Ακούγοντας το δίσκο η αλήθεια είναι πως θα διαφωνήσω με το δελτίο τύπου που αναγγέλλει πως είναι «το καλύτερο album της καριέρας της». Θεωρώ τη Μαντώ μία από τις καλύτερες και σωστότερες φορές που διαθέτει η ελληνική μουσική και πιστεύω πως η συγκεκριμένη δουλειά στηρίχτηκε εξ’ ολοκλήρου σε αυτό. Ναι, οι ερμηνείες της Μαντώς είναι πολύ δυνατές τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλόφωνα κομμάτια – και στο ένα ιταλικό. Εξαιρετική προφορά, βάθος φωνής και συναίσθημα. Όμως θα περίμενα κάτι παραπάνω από τους Πήγασος, γνωρίζοντας κι άλλες δουλειές τους. Κι αν όχι σε επίπεδο σύνθεσης, περίμενα κάτι καλύτερο σε επίπεδο στίχου μιας και τα περισσότερα κομμάτια δεν ξεφεύγουν από τα κλισέ της ελληνικής στιχουργικής.
Η αλήθεια είναι πως το πρώτο κομμάτι “Unofficial sex” ήταν κάτι που με σόκαρε ελαφρώς ως προς την επιλογή του τίτλου, έχοντας συνδυάσει τη Μαντώ με την καθαρόαιμη pop μουσική των παιδικών μου χρόνων. Παρ’ όλα αυτά είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια του δίσκου, σε pop – rock ρυθμό. Ένα φρέσκο και νεανικό άκουσμα όντως αμερικάνικων προδιαγραφών. Για τη συνέχεια μια κλασσική ιταλική μπαλάντα “Il paradiso nascera”, την οποία συναντάμε και στην ελληνική του βερσιόν λίγο παρακάτω (“Γεννιέται ο παράδεισος»), μία σύνθεση απόλυτα ταιριαστή στη φωνή της Μαντώς. Όλα τα υπόλοιπα κομμάτια κινούνται στα όρια της pop μπαλάντας με πιο μοντέρνα ενορχήστρωση. Προσωπικά ξεχώρισα το “Θεός επάνω στη γη” και το “Face to face”, δυο όμορφα, ρομαντικά κομμάτια, ακριβώς στο στυλ με το οποίο έχω ταυτίσει τη Μαντώ και πιστεύω πως της ταιριάζει. Την προσοχή μου τράβηξε και το τελευταίο κομμάτι “Μια συγγνώμη τι να κάνει”, όντας το μοναδικό ακουστικό κομμάτι του δίσκου.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν το μέταλλο στη φωνή της Μαντώς παραμένει αναλλοίωτο και οι εξαιρετικές δυνατότητες της φαίνονται και σε αυτή τη δουλειά. Είναι από τις λίγες τραγουδίστριες θεωρώ που μπορούν να τραγουδήσουν αγγλικό στίχο όχι μόνο αξιοπρεπώς αλλά και επαγγελματικά. Γι’ αυτό το λόγο περίμενα λίγη περισσότερη προσοχή στην παραγωγή αυτού του δίσκου και όσον αφορά το αισθητικό κριτήριο, μιας και το artwork είναι αρκετά φτωχό αλλά και στην επιλογή κάποιων κομματιών, από τη στιγμή μάλιστα που οι συνεργάτες της μας έχουν δείξει πολύ καλά δείγματα δουλειάς στο παρελθόν. Σε κάθε περίπτωση η Μαντώ υποστηρίζει τα τραγούδια με αξιοπρέπεια και το ταλέντο της ανεβάζει κατά πολύ τη συγκεκριμένη δουλειά…
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Unofficial sex
02. Il paradiso nascera
03. Θα σε περιμένω
04. Τέσσερις μήνες
05. Θεός επάνω στη γη
06. Face to face
07. One touch can say it all
08. Σε ζητώ
09. Γεννιέται ο παράδεισος
10. Μια συγνώμη τι να κάνει
*** Οι κριτικές δίσκων αποτελούν προσωπικές απόψεις του εκάστοτε συντάκτη που σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συνάδουν με τις απόψεις και της υπόλοιπης συντακτικής ομάδας του Music Corner
Την χρυση δεκαετία του ’90;;;Φαντάζομαι θα μιλάς για άλλα πράγματα εκτός απο το τραγούδι..Γιατι η δεκαετία του ’90 ήταν η χειρότερη μουσικά δεκαετία ever.Ακόμα και απο τα ’00s!!
Καλα sofi αυτο ειναι μάλλον υποκειμενικό…Πολλα διαμαντια εχουν γραφτει στα 90’s που προσωπικα τα λατρεύω και στην διεθνή μουσική σκηνή και στν Ελλάδα…
Τον δίσκο δεν τον έχω ακούσει ακόμη..
Ένα είναι το σίγουρο: οτι το εξώφυλλο του δίσκου έχει μείνει ξεχασμένο στο χειρότερο 90s styling που θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει.
Αλήθεια! 2011! Αλήθεια!
Όντως το styling είναι τραγικό και αποτρέπει σίγουρα το να βάλουμετο δίσκο αυτόν στη δισκοθήκη μας.! Όσο για το περιεχόμενο του, σίγουρα δεν είναι κακό, αλλά δεν μπορώ να πώ ότι εχω εκπλαγεί ή δεν εχω ξαναακούσει (κάπως-κάπου-κάποτε-από κάποια άλλη ερμηνεύτρια)τα κομμάτια. Το μόνο θετικό, είναι η φωνή της Μαντούς , την οποία όμως θα χαρακτήριζα και λίγο εξώφθαλμα αυτάρεσκη σε αυτή τη σειρά τραγουδιών.