Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Κατά την διάρκεια κλήτευσης σε κατάθεση για τυχόν σχέση του με το Κομμουνιστικό Κόμμα, ο επιστήμονας J. Robert Oppenheimer (Cillian Murphy) ανατρέχει στις έρευνες για την κατασκευή της ατομικής βόμβας και για το πώς αυτή άλλαξε, δια παντός, τον κόσμο…
Ο σπουδαίος Christopher Nolan γράφει και σκηνοθετεί μία –κυριολεκτικά και μεταφορικά– μεγάλη ταινία, η οποία βασίζεται στο βιβλίο των Kai Bird και Martin Sherwin, “American Prometheus”. Ο «Οπενχάιμερ» (“Oppenheimer”) δεν είναι απλά μία βιογραφική ταινία, ούτε καν μια καταγραφή ιστορικών γεγονότων. Είναι ένα τρίωρο κινηματογραφικό έπος, το οποίο θα μπορούσε να είναι κουραστικό, δυσνόητο και άνευ λόγου περίπλοκο. Και όμως, ενώ βιώνεις σωματικά κάθε δευτερόλεπτο της διάρκειας του φιλμ, ταυτόχρονα η μαεστρία του Nolan μετατρέπει κάθε πλάνο σε καθηλωτική εμπειρία. Κινηματογραφώντας, όπως συνηθίζει και αγαπά, όχι ψηφιακά, αλλά σε φιλμ με κάμερες IMAX, επιτυγχάνει την απόλυτη cinemascope εικόνα, με αρωγό τον διευθυντή φωτογραφίας Hoyte Van Hoytema. Επίσης, για πρώτη φορά στην ιστορία του Σινεμά, γίνεται κινηματογράφηση με κάμερες αυτού του είδους σε ασπρόμαυρο φιλμ. Το τελευταίο σηματοδοτεί τα γεγονότα στα οποία δεν ήταν παρών ο Oppenheimer, ενώ έγχρωμα είναι όσα βλέπουμε μέσα από την δική του οπτική. Με αυτόν τον τρόπο, καθώς και χάρη στο μοντάζ που δένει το παρόν με το παρελθόν με μια δική του λογική, ο Nolan δίνει διαφορετική διάσταση στο αγαπημένο του θέμα, τον Χρόνο.
Σε μία απολύτως άρτια τεχνικά και καλλιτεχνικά ταινία, ξεχωρίζουν, επίσης, η μουσική του Ludwig Göransson και ο ήχος, ο οποίος άλλοτε σε ταρακουνά και άλλοτε σε στοιχειώνει. Η διανομή είναι εξίσου πλούσια, περιλαμβάνοντας, μεταξύ άλλων τους Robert Downey Jr., Emily Blunt, Matt Damon, Kenneth Branagh, Jason Clarke, Josh Hartnett, Florence Pugh, αλλά και τρεις κατόχους Oscar Α΄ Ανδρικού Ρόλου, τους Casey Affleck, Rami Malek και Gary Oldman. Ο δε αγγελικός δαίμονας Cillian Murphy δεν αποκλείεται σύντομα να προστεθεί σε αυτούς, καθώς λέει περισσότερα με το διαπεραστικό βλέμμα και τις εκφράσεις του προσώπου του, παρά με λέξεις. Όσο για την αποτύπωση της πυρηνικής δοκιμής “Trinity”, αυτή έχει γραφθεί ήδη στις σελίδες της κινηματογραφικής ιστορίας.
Το κυριότερο πλεονέκτημα αυτής της δημιουργίας είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα που προκαλεί, ειδικά στους θεατές του σήμερα, οι οποίοι, σε αντίθεση με τους επιστήμονες που εργάζονταν τότε, γνωρίζουν τις ολέθριες συνέπειες από την ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Τα πανταχού παρόντα παιχνίδια εξουσίας, η διαφθορά των πολιτικών, η μισαλλοδοξία και το «κυνήγι μαγισσών» εναντίον όσων θεωρούνται αντίθετοι, διαφορετικοί ή κατώτεροι, η διαφορά από την θεωρία στην πράξη, η διαχρονική αδυναμία του ανθρώπου να κατανοήσει την ματαιότητα του πολέμου. Πού τελειώνει ο θαυμασμός για το επιστημονικό επίτευγμα και πού αρχίζουν τα ηθικά διλήμματα; Πότε ο άνθρωπος ξεπερνά το όριο και νομίζει ότι γίνεται Θεός; Μπορούν να συνυπάρξουν η Συνείδηση και η Ηθική με την Επιστήμη και με ποιο τίμημα; Πώς ορίζεται, τελικά, η Πρόοδος; Και αυτά είναι μόνο λίγες –και μάλλον οι πιο απλοϊκές– σκέψεις που πυροδοτεί, σχεδόν σαν αλυσιδωτή αντίδραση εκρήξεων, αυτή η κινηματογραφική δημιουργία, η οποία είναι προορισμένη να μας στοιχειώνει για καιρό μετά την θέασή της…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από την Tanweer, από την Πέμπτη, 24 Αυγούστου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…