Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης

«Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν μια πανέμορφη πόλη, που οι φιλόξενοι κι ανοιχτόκαρδοι κάτοικοί της λάτρευαν τη μουσική. Έτσι λοιπόν, για πολλά – πολλά χρόνια κάθε Σεπτέμβριο, πλημμύριζε από μελωδίες που έγραψαν μεγάλη ιστορία»…

Κάπως έτσι θα μπορούσε ν’ αρχίζει ένα «παραμύθι», αναφερόμενο στο Φεστιβάλ τραγουδιού της Θεσσαλονίκης. Μα, μήπως κάτι τέτοιο δεν ήταν; Από το 1962 και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80, η πρωτεύουσα της Μακεδονίας μόλις ξεκινούσε ο Σεπτέμβριος έβαζε τα καλά της, για να υποδεχτεί τους εκλεκτούς καλεσμένους της από το χώρο της μουσικής. Τα βλέμματα όλης της φιλόμουσης Ελλάδας, στρέφονταν στο «Αλεξάνδρειο Μέλαθρο», για πολλά χρόνια τόπο διεξαγωγής του Φεστιβάλ.

Κάθε 15 ημέρες λοιπόν, θα γυρίζουμε το ρολόι του χρόνου σ’ εκείνες τις αξέχαστες εποχές, παρουσιάζοντας χρόνο με το χρόνο τα τραγούδια, τους δημιουργούς και τους ερμηνευτές που γράψανε τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο θεσμό. Όλα αυτά, μαζί με διάφορα παραλειπόμενα, εντός κι εκτός σκηνής…

 ———————————————————– 

1965: Φεστιβάλ στη σκιά της “Αποστασίας”…

Το «θερμό» σε πολιτικές εξελίξεις καλοκαίρι του 1965, ήταν η αρχή του τέλους για τη δημοκρατία στη χώρα μας. Ο εξαναγκασμός σε παραίτηση του νομίμως (και θριαμβευτικά) εκλεγμένου πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου από το βασιλιά Κωνσταντίνο, η λεγόμενη «Αποστασία» με τις διαδοχικές αλλαγές κυβερνήσεων, οι καθημερινές μαζικές εξεγέρσεις του λαού, ο θάνατος του νεαρού φοιτητή Σωτήρη Πέτρουλα και γενικότερα, όλα όσα έγιναν στα περιβόητα «Ιουλιανά», έβαλαν την κλεψύδρα σε διαδικασία αντίστροφης μέτρησης για την 21η Απριλίου 1967…

Μέσα σε αυτό το τεταμένο κλίμα, έλαβε χώρα το τέταρτο Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, στις 16 Σεπτεμβρίου. Ήταν μια διοργάνωση με κύριο χαρακτηριστικό την έντονη παρουσία του «Νέου κύματος», καθώς ουκ ολίγοι εκπρόσωποί του εμφανίστηκαν στη συμπρωτεύουσα είτε ως δημιουργοί, είτε ως ερμηνευτές. Γιάννης Σπανός, Νότης Μαυρουδής, Γιώργος Κοντογιώργος, Γιώργος Ρωμανός, Καίτη Χωματά, Γιώργος Ζωγράφος, Λάκης Παππάς κ.α., συμμετείχαν στο Φεστιβάλ και οι περισσότεροι απ’ αυτούς, έκαναν την πρώτη εμφάνισή τους στο ευρύ κοινό.

festival_thessalonikis_1965

Ήταν η πρώτη φορά μετά από τρεις χρονιές που στην οργάνωση του θεσμού δε συμμετείχε η Ελληνική Μουσική Εταιρεία, αλλά μόνον η ΔΕΘ και το ΕΙΡ (Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας). Διεξήχθη πάλι στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, φυσικά με παρουσιαστή τον Άλκη Στέα και τη συμμετοχή 20 τραγουδιών. Άλλη μια καινοτομία, ήταν το γεγονός ότι η επιλογή των βραβευθέντων δεν έγινε από το κοινό, όπως τις προηγούμενες τρεις φορές, αλλά από επιτροπή, πρόεδρος της οποίας ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις.

Το πρώτο βραβείο, κέρδισε ο Νότης Μαυρουδής με το «Ήταν μεγάλη η νύχτα», σε στίχους Γιάννη Κακουλίδη κι ερμηνεύτρια τη Σούλα Μπιρμπίλη (κατά καιρούς εμφανίστηκε δισκογραφικά και ως Σούλα Μαρκίζη). Ένα καθαρά «νεοκυματικό» κομμάτι, στο πνεύμα της εποχής και της έξαρσης του είδους…

festival_thessalonikis_1965_mpirmpili
Σούλα Μπιρμπίλη

Στη δεύτερη θέση, πλασαρίστηκε το «Φτωχόπαιδο» του Σπήλιου Μεντή σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, το οποίο ακούστηκε από τη Γιοβάννα, αλλά ακούστηκε περισσότερο όταν το ηχογράφησε η Μαρινέλλα.

Η Γιοβάννα κέρδισε και το τρίτο βραβείο, με το «Θαλασσινό όνειρο» του Γιώργου Μαυρομουστάκη σε στίχους Γιάννη Λογοθέτη (γνωστότερου ως «Λογό»), ενώ την τετράδα έκλεισε το «Θάλασσα πλατειά μου» του Γιάννη Ανδρεόπουλου, με την Κλειώ Δενάρδου.

festival_thessalonikis_1965_giovanna
Γιοβάννα

Όμως, εκτός από αυτά τα τραγούδια, υπήρξαν και κάποια άλλα που αξίζει ν’ αναφέρουμε. Πρώτο απ’ όλα το «Κάποιος γιορτάζει» των Σπύρου Παππά-Γιάννη Αργύρη, το οποίο στο Φεστιβάλ ακούστηκε από την Κλειώ Δενάρδου και τον Λάκη Παππά. Ωστόσο, έγινε περισσότερο γνωστό και διαχρονικό από την ηχογράφησή του με τη Μαρία Φαραντούρη σχεδόν ταυτόχρονα, η οποία ήταν και η πρώτη της πολύ σπουδαίας ερμηνεύτριας…

Θα σταθούμε και το «Μεσ’ τη μπόρα, μεσ’ τον ήλιο» των Γιώργου Κατσαρού-Πυθαγόρα. Ο συνθέτης είχε προτείνει στον Στέλιο Καζαντζίδη να εμφανιστεί στο Φεστιβάλ και να το ερμηνεύσει, όντας σίγουρος ότι θα κέρδιζε την πρώτη θέση. Ο μέγας λαϊκός ερμηνευτής δέχτηκε, συνδυάζοντας την παρουσία του με το ξεκίνημα των εμφανίσεών του σε νυχτερινό κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Ωστόσο, η συμφωνία με τον επιχειρηματία χάλασε και ο Καζαντζίδης διεμήνυσε στον Κατσαρό ότι δεν ήταν διατεθειμένος ν’ ανέβει στη συμπρωτεύουσα μόνο για το Φεστιβάλ. Επειδή λοιπόν ο δημιουργός δε γινόταν να το αποσύρει, το έδωσε στο Γιώργο Ζωγράφο, ο οποίος και το τραγούδησε στη διοργάνωση. Πάντως, ο “Στελάρας” το ηχογράφησε αργότερα στις 45 στροφές…

———–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here