22/11/2011
www.musiccorner.gr
Γράφει ο Μάριος Γκούβας
Η συνεργασία των Metallica με τον Lou Reed, μια συνεργασία για την οποία είχαν γραφτεί πάμπολλα άρθρα και είχε προκαλέσει πολλές συζητήσεις, τείνει να καταστεί ένα από τα μεγαλύτερα φιάσκο της ροκ σκηνής!
Οι κριτικές κυμαίνονται σε μέσο επίπεδο με τις καλύτερες να πλησιάζουν τα 3 στα 5 «αστέρια» ενώ οι χειρότερες κατατάσσουν το άλμπουμ περίπου στα …σκουπίδια, βαθμολογώντάς το με 1/10. Κατά μέσο όρο, σύμφωνα με στατιστική από 27 reviews που έκανε η Metacritic, το “Lulu” πέτυχε 40 στα εκατό, με την Pitchfork Media να βαθμολογεί με 10/100 και το NME με 70/100, την ώρα που τα μεγαλύτερα μουσικά περιοδικά έδωσαν μέτριες βαθμολογίες.
Ο Joseph Viney, της Sputnikmusic, είναι ιδιαίτερα προβληματισμένος από το Lulu : “Η αποτυχία αυτή μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις. Κόσμος που είχε σε μεγάλη εκτίμηση τους Metallica, ανακαλεί παραγγελίες. Και κανένας δεν ξέρει ποια θα είναι η επόμενη κίνησή τους. Όσο για τον Lou Reed, ο θρύλος που έχει δημιουργήσει τόσα χρόνια, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, έχει πολύ στέρεες βάσεις και δεν φαίνεται ότι θα επηρεαστεί από την αποτυχία του Lulu”.
Για «ιλαρότητα», «απογοητευτική αποτυχία» και «ελάχιστες ενδιαφέρουσες ιδέες» έγραψε η Pitchfork Media, ενώ στο Grantland.com αναφέρεται χαρακτηριστικά : “Αν οι Red Hot Chili Peppers διασκεύαζαν τα 12 χειρότερα τραγούδια των Primus για τα Starbucks, θα ήταν πολύ καλύτερα από το Lulu”.
“Ο χρόνος που δαπάνησα για να ακούσω το Lulu θα είχε περάσει πιο εποικοδομητικά αν έβλεπα το γρασίδι να μεγαλώνει”, έγραψε ο Julian Larszalek ενώ ο Don Kaye υπερθεμάτισε : “Το Lulu είναι μια καταστροφική αποτυχία σε όλα τα επίπεδα”.
“Ένα project που θα μπορούσε να προξενήσει ανεπανόρθωτη ζημιά στην καριέρα των Metallica”, ολοκλήρωσε ο Kaye, καταστρέφοντας κάθε ελπίδα των Metallica και του Lou Reed να έχουν μια επιτυχημένη συνεργασία.
Από την άλλη, υπάρχουν και οι θετικές απόψεις. “Είναι ένας θρίαμβος. Οι Metallica παίζουν με τρόπο που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι μπορούν. Αναπτύσσονται μέσα από τις ιδέες του Reed, ενώ για τον ίδιο αποτελεί την πιο «εξεζητημένη» δουλειά όλων των εποχών”, έγραψε το NME.
Η γερμανική έκδοση του Metal Hammer κρατάει αποστάσεις από τις ακραίες κριτικές. “Είναι ένα avant-garde θεατρικό soundtrack που συνίσταται για τους θαυμαστές του Reed, αλλά οι φίλοι των Metallica θα αγνοήσουν το Lulu και θα προτιμήσουν να ακούσουν παιδικά τραγουδάκια”.
Με τόσες αρνητικές κριτικές είναι μάλλον φυσιολογικό μετά την πρώτη εβδομάδα το άλμπουμ να «εξαφανιστεί» από τα Top 100 παγκοσμίως. Σε ΗΠΑ και Βρετανία έφτασε μέχρι το Νο 36 των charts και στη συνέχεια καταποντίστηκε κάνοντας πωλήσεις της τάξης των 3.000 αντιτύπων την εβδομάδα.
Οι εξηγήσεις για τις κακές κριτικές και τις πολύ χαμηλές πωλήσεις είναι πολλές, με κυριότερη την ίδια την πραγματικότητα. Ένας «ποιητής» της ροκ μουσικής συνεργάστηκε με ένα heavy metal συγκρότημα. Άσχετα από το πώς «διαβάζει» κανείς το ηχητικό αποτέλεσμα, δεν είναι καθόλου εύκολο ούτε για τους θαυμαστές του Reed ούτε για τους θαυμαστές των Metallica να αποδεχθούν μια τέτοια συνεργασία.
Ο ήχος που έχει προκύψει ως αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας δεν μπορεί να ικανοποιήσει κανέναν από τους φίλους των δύο αντίθετων, μουσικά, πλευρών. Ωστόσο αξίζει να θαυμάσει κανείς την απόφαση και των δύο να προχωρήσουν τη δουλειά τους αυτή και να αψηφήσουν τις αρνητικές κριτικές.
Από την πλευρά των εμπλεκόμενων μερών, ο Reed αφού ανέφερε ότι δέχθηκε απειλές εναντίον της ζωής του από θαυμαστές των Metallica, δήλωσε : “Δε μου έμεινε κανένας θαυμαστής. Από τον καιρό που έκανα το “Metal Machine Music”, όλοι με εγκατέλειψαν. Αλλά δε μ’ ενδιαφέρει. Εμένα μου άρεσε και περάσαμε πολύ καλά”.
Από την πλευρά των Metallica μίλησε ο Lars Ulrich : “Το 1984, όταν οι hard-core θαυμαστές μας άκουσαν ακουστική κιθάρα στο “Fade to Black”, δημιουργήθηκε ένα τεράστιο χάσμα στην κοινωνία της heavy-metal. Η ποίηση του Reed δεν είναι για όλους”, δήλωσε ο Ulrich δείχνοντας ότι οι αρνητικές κριτικές ήταν αναμενόμενες.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε ακούσει το άλμπουμ για να δώσουμε και τη δική μας άποψη. Ωστόσο, επειδή ο χρόνος πολλές φορές δικαιώνει τους …τολμηρούς, θα περιμένουμε να περάσει λίγος ή πολύς καιρός μέχρι να φανεί αν τα τραγούδια από αυτή τη συνεργασία θα ακουστούν στο μέλλον ή αν θα «εξαφανιστούν» από την ιστορία της μουσικής…