Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα: “Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα”

Τηλεοπτικές στιγμές που μας έκαναν να γελάσουμε, να κλάψουμε, να μελαγχολήσουμε, να ταυτιστούμε με τους ήρωες και να πάσχουμε μαζί τους. Πόσα συναισθήματα δε γέννησαν σε όλους μας αξέχαστα σίριαλ της μικρής οθόνης. «Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα», άφησαν το σημάδι τους στο μυαλό και στην καρδιά μας και τα θυμόμαστε με νοσταλγία μέσα σ’ αυτό το άθλιο τηλεοπτικό τοπίο του σήμερα…

Αυτή η στήλη λοιπόν, κάθε 15 ημέρες θα σας παρουσιάζει κι από μία σειρά που έγραψε τη δική της ξεχωριστή ιστορία στην ασπρόμαυρη ή στην έγχρωμη τηλεόραση στα πρώτα 20 χρόνια πορείας της. Φιλοδοξία της, να σας θυμίσει μοναδικές κι ανεπανάληπτες στιγμές που δε θα σβήσουν ποτέ ο χρόνος και η μνήμη!

———————————————————–

Οι τηλεοπτικές σειρές με αστυνομικές υποθέσεις και γεμάτες μυστήριο και αγωνία, αποδεδειγμένα και διαχρονικά κέντριζαν το ενδιαφέρον ενός μεγάλου μέρους των Ελλήνων τηλεθεατών. Επομένως, ήταν η πιο προσοδοφόρος επιλογή για τους δύο κρατικούς σταθμούς, οι οποίοι επί 20 και πλέον χρόνια αποτελούσαν το εγχώριο «κατεστημένο» της μικρής οθόνης.

Ειδικότερα, ο Γιάννης Μαρής ήταν εκ των «αγαπημένων» συγγραφέων της ελληνικής τηλεόρασης στο εν λόγω είδος, ακόμα από τη δεκαετία του ’70 («Αστυνομικές ιστορίες του Γιάννη Μαρή», «Λέσχη μυστηρίου», «Υποψίες»). Όμως, η τεράστια επιτυχία της «Εξαφάνισης του Τζων Αυλακιώτη» που προβλήθηκε στην ΕΡΤ-1 το 1985, οδήγησε το…αντίπαλο δέος (ΕΡΤ-2) στην απόφαση να παρουσιάσει κι εκείνη κάτι αντίστοιχο.

Έτσι, στις αρχές του 1986 γίνεται γνωστό ότι ξεκινούν τα γυρίσματα για την τηλεοπτική μεταφορά ενός βιβλίου του Μαρή, με τίτλο «Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα». Τη διασκευή είχε αναλάβει ο Τζίμης Κορίνης, τη σκηνοθεσία ο Ερρίκος Ανδρέου και ανακοινώθηκε ότι πρωταγωνιστές θα ήταν η Μιμή Ντενίση, ο Σταύρος Ξενίδης, ο Γρηγόρης Βαλτινός και ο Τάκης Χρυσικάκος.

Όμως, τα πάντα σταμάτησαν εξαιτίας της δικαστικής διαμάχης που ξεκίνησε ο Κορίνης εναντίον του Ανδρέου, κατηγορώντας τον ότι επεμβαίνει με φορτικό τρόπο στα κείμενά του και τα «υποβιβάζει» με τις διορθώσεις που κάνει. Χρειάστηκε αρκετός χρόνος μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση και τελικώς, το πρώτο επεισόδιο της σειράς παρουσιάστηκε το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα, 19 Απριλίου 1987, σχεδόν ενάμισι χρόνο μετά την έναρξη των γυρισμάτων. Πλέον, τη συγγραφή είχε αναλάβει ο Βασίλης Μανουσάκης…

Ευθύς εξαρχής, η τηλεθέαση εκτινάχθηκε στα ύψη κι απόδειξη γι’ αυτό, είναι το γεγονός ότι ενώ η σειρά επρόκειτο να ολοκληρωθεί σε 16 επεισόδια (αρχικώς 13), προστέθηκαν άλλα έξι κι έγιναν 22, με το «μεγάλο φινάλε» να προβάλλεται στις 13 Σεπτεμβρίου 1987.

Τα ποσοστά θεαματικότητας ήταν πραγματικά απίστευτα και κάθε Κυριακή, το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των τηλεθεατών παρακολουθούσαν την εξέλιξη της υπόθεσης. Και να σκεφτεί κάποιος ότι το μεγαλύτερο μέρος της σειράς προβλήθηκε μέσα στο καλοκαίρι, εποχή «απαγορευτική» για έστω ικανοποιητικά ποσοστά τηλεθέασης…

Ήταν η τελευταία πολύ μεγάλη επιτυχία της κρατικής τηλεόρασης, καθώς η έλευση των ιδιωτικών σταθμών την «καταδίκασε» σχεδόν στην απομόνωση, με ελάχιστες εκλάμψεις από το 1989 έως σήμερα…

Η υπόθεση

Βρισκόμαστε γύρω στο 1955. Ο πλούσιος καθηγητής Τιμόθεος Κώνστας (Βύρων Πάλλης) είναι παντρεμένος με την πολύ νεότερή του Μάγδα (Μιμή Ντενίση), κρυφά από την οποία ετοιμάζεται για ένα ταξίδι στα Μετέωρα, προκειμένου να συναντήσει τον Γερμανό Χέρμαν Χάαζε. Οι δυο τους γνωρίζονταν από τα χρόνια της Κατοχής, όντες μέλη μιας ναζιστικής οργάνωσης με τον τίτλο «Μαύρος Άγγελος» κι επρόκειτο να ξαναβρεθούν, ώστε να συζητήσουν για τον τρόπο εύρεσης ενός θησαυρού, τον οποίο είχαν κρύψει φεύγοντας οι Γερμανοί κατακτητές.

Ωστόσο, δεν ήταν μόνον αυτοί μέλη της οργάνωσης. Υπήρχαν ακόμα η Ίρμα Κονταλέξη (Ρίκα Διαλυνά), πρώην ηθοποιός και νυν ιδιοκτήτρια οίκου υψηλής ραπτικής, η Κάτια Αργύρη (Βιβέτα Τσιούνη), ξαδέλφη της Μάγδας και ο Άρης Αποστόλου (Χρήστος Ζορμπάς), ιδιοκτήτης καμπαρέ. Ο καθένας απ’ αυτούς, διαθέτει κι από ένα στοιχείο σχετικά με τον τόπο και το χώρο όπου βρίσκεται ο θησαυρός, χωρίς όμως να το έχει αποκαλύψει σε κάποιον άλλο.

Όλοι τους λοιπόν φθάνουν στα Μετέωρα, αλλά το ίδιο βράδυ ο Χάαζε βρίσκεται δολοφονημένος κι έτσι, αρχίζει ένας κύκλος υποψιών και αμφισβήτησης μεταξύ των μελών της «ομάδας». Ο ένας υποψιάζεται τον άλλο, καθώς άπαντες είχαν κάποιο κίνητρο να σκοτώσουν.

Επιστρέφουν στην Αθήνα χωρίς να βγάλουν άκρη κι εντελώς ξαφνικά, μπαίνει στο «παιχνίδι» ο Ξάνθος (Ντίνος Καρύδης), ο οποίος ισχυρίζεται ότι γνωρίζει το στοιχείο που ήξερε ο Χάαζε κι ότι ο ίδιος του το εμπιστεύθηκε λίγο πριν πεθάνει. Συνεπώς, διεκδικεί για λογαριασμό του το μερίδιο που αναλογούσε στο νεκρό Γερμανό.

Η παρουσία του, δημιουργεί έντονες εντάσεις και αντιπαραθέσεις, αλλά η Ίρμα γοητεύεται και συνάπτει σχέσεις μαζί του. Την υπόθεση της δολοφονίας, αναλαμβάνει ο αστυνόμος Μπέκας (Σταύρος Ξενίδης), ο οποίος αρχίζει ν’ ανακρίνει ένα-ένα όλα τα μέλη της ομάδας που βρίσκονταν στα Μετέωρα τη βραδιά του φόνου, αλλά χωρίς αποτέλεσμα…

Στο μεταξύ, η Μάγδα διατηρεί κρυφή εξωσυζυγική σχέση με τον διάσημο ηθοποιό Δημήτρη Απέργη (Νίκος Γαλανός), ο οποίος την πιέζει να χωρίσει τον Κώνστα και να τον παντρευτεί. Μάλιστα, της δηλώνει ότι πολλές φορές έχει φανταστεί ότι σκοτώνει τον άνδρα της.

Εκείνη αποφασίζει να διακόψει μαζί του, όμως σχεδόν ταυτόχρονα ο Τιμόθεος μαθαίνει για την απιστία της από το φίλο και δικηγόρο του Μελαχρινό (Τρύφων Καρατζάς). Πρόκειται για ένα σατανικό πρόσωπο, το πάθος του οποίου για τη Μάγδα το οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές. Ο Κώνστας αποφασίζει να παραιτηθεί από την υπόθεση του θησαυρού κι ανακοινώνει στη γυναίκα του ότι την επόμενη μέρα θα καταθέσει αίτηση διαζυγίου, αλλά δε θα προλάβει. Το ίδιο βράδυ, θα βρεθεί νεκρός στο δωμάτιό του…

Σε πρώτη φάση, ο θάνατός του μοιάζει φυσιολογικός, δεδομένου ότι υπέφερε από την καρδιά του και η νεκροψία δείχνει ανακοπή. Ωστόσο, ο Μπέκας που αναλαμβάνει την εξιχνίαση της υπόθεσης, υποψιάζεται από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για δολοφονία και αμέσως καθιστά ύποπτη τη Μάγδα. Είχε κάθε συμφέρον να τον σκοτώσει, αφού θα κληρονομούσε την τεράστια περιουσία του…

Όμως, το άνοιγμα της διαθήκης αποκαλύπτει ότι δεν ήταν η μοναδική κληρονόμος. Ο Κώνστας είχε προσθέσει και τον ανιψιό του, το ζωγράφο Ντίνο Νικόδημο (Γρηγόρης Βαλτινός), γιο της αδελφής του με την οποία δεν είχε καλές σχέσεις, αλλά αγαπούσε το Νικόδημο και χαιρόταν για την πρόοδό του. Εκείνος φτάνει στην Αθήνα από το Παρίσι όπου ζει κι εργάζεται, αλλά από την πρώτη στιγμή αρχίζει να δέχεται απειλές για τη ζωή του από μιαν άγνωστη φωνή που του τηλεφωνεί στο ξενοδοχείο όπου διαμένει.

Η γνωριμία του με τη Μάγδα εξελίσσεται πολύ γρήγορα σ’ ένα θυελλώδη έρωτα, κάτι που κάνει έξαλλο τον Άλεξ Αργύρη (Τάκης Χρυσικάκος), ο οποίος είναι ερωτευμένος μαζί της από πολύ μικρή ηλικία. Αυτός είναι γιος της Κάτιας, την οποία μισεί εξαιτίας της σχέσης της με το Γερμανό ταγματάρχη Βολφ (Γιάννης Ευαγγελίδης) στην Κατοχή, γεγονός που του έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτα ψυχολογικά τραύματα. Φέρεται αλλόκοτα, αλλοπρόσαλλα, κυνικά και δείχνει ότι βρίσκεται κοντά στα όρια της τρέλας. Μόνον ο αρρωστημένος έρωτάς του για τη Μάγδα τον κρατά στη ζωή…

Στο μεταξύ, οι υποψίες του Μπέκα περί δολοφονίας του Κώνστα επιβεβαιώνονται κι αρχίζει ο κύκλος των ανακρίσεων. Όλοι είχαν το δικό τους λόγο να τον σκοτώσουν, άρα όλοι είναι ύποπτοι. Ακόμα κι ο Απέργης, ο οποίος τη βραδιά του φόνου επισκέφτηκε το σπίτι του καθηγητή, σε μια προσπάθεια να πείσει τη Μάγδα να μη διακόψουν τις σχέσεις τους.

Ωστόσο, εκείνος αποκαλύπτει ότι είδε κάποιον να φεύγει μέσα στο σκοτάδι λίγο πριν βρεθεί νεκρός ο Τιμόθεος κι ότι παρατήρησε πως ελαφρώς κούτσαινε. Τότε, όλες οι υποψίες πέφτουν πάνω στον Αποστόλου, ο οποίος παραδέχεται μεν ότι πήγε στο σπίτι εκείνο το βράδυ αλλά δε μπήκε μέσα, καθώς είδε ότι υπήρχε αρκετός κόσμος εκεί.

Όμως, τα πράγματα περιπλέκονται όταν δολοφονείται ο Απέργης και ο Μπέκας αρχίζει ξανά το «γαϊτανάκι» των ανακρίσεων. Πάλι η Μάγδα θεωρείται υπ’ αριθμόν ένα ύποπτη, αλλά δεν υπάρχει η παραμικρή απόδειξη για την ενοχή της. Στην πορεία, μαθαίνει για τη σχέση του άντρα της με τους ναζί, το θησαυρό και την ομάδα «Μαύρος Άγγελος» κι αποφασίζει να ενταχθεί σ’ αυτή, με το πρόσχημα ότι διεκδικεί το μερίδιο του Κώνστα. Ωστόσο, στην πραγματικότητα ενεργεί για λογαριασμό του Μπέκα, ο οποίος είναι πλέον απολύτως πεπεισμένος για την αθωότητά της και της ζητά να ενταχθεί στην οργάνωση, ώστε να τον βοηθήσει να λύσει το μυστήριο…

Στο μεταξύ, φτάνει στην Αθήνα ο μονόφθαλμος Βολφ, προκειμένου να επιβλέψει από κοντά τις έρευνες για το θησαυρό, κατηγορώντας τον Ξάνθο ότι απέτυχε στην αποστολή του. Τα μέλη της οργάνωσης, μαθαίνουν ότι ο θησαυρός βρίσκεται σε κάποιο νησί, το όνομα του οποίου -Ύδρα- αποκαλύπτει ο Ξάνθος στον Ιταλό σκηνοθέτη Μαλατέστα (Τόνι Πινέλι), φίλο της Ίρμας, που έρχεται στην Ελλάδα για να γυρίσει μια ταινία. Με αυτό το πρόσχημα, παίρνει άδεια για υποβρύχιες λήψεις στην Ύδρα, ώστε να βοηθήσει στην ανεύρεση του θησαυρού.

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο Βολφ αποφασίζει να βγάλει από τη μέση την Ίρμα, μαθαίνοντας ότι έχει επαφές με εβραϊκές οργανώσεις. Αναθέτει την εν λόγω «δουλειά» στον Ξάνθο, ο οποίος όταν πηγαίνει στο σπίτι της δεν τη βρίσκει, παρά τα παρατεταμένα χτυπήματα στην πόρτα.

Στην πραγματικότητα, η Ίρμα είναι ήδη νεκρή από δηλητηρίαση και το πτώμα ανακαλύπτει λίγο αργότερα ο Μαλατέστα. Έτσι, το σχέδιο φαίνεται να ναυαγεί, καθώς λείπει πια το δικό της στοιχείο που θα οδηγήσει τον κρυμμένο θησαυρό. Όμως, οι υπόλοιποι αποφασίζουν να συνεχίσουν και πηγαίνουν όλοι μαζί στην Ύδρα για να ερευνήσουν. Στο νησί φθάνει και ο Μπέκας, ο οποίος διαμένει σ’ ένα απομονωμένο σημείο για να μη γίνει αντιληπτός κι έχει διαρκείς επαφές με τη Μάγδα, που τον ενημερώνει για τα τεκταινόμενα.

Ξαφνικά, φτάνει στα χέρια των μελών της οργάνωσης ένας περίεργος φάκελος, ο οποίος φαίνεται ότι περιέχει το στοιχείο που γνώριζε η Ίρμα. Έτσι, Ξάνθος, Αποστόλου και Μαλατέστα αρχίζουν τις έρευνες στο βυθό, οι οποίες όμως αποβαίνουν άκαρπες.

Στο μεταξύ, κατά τη διάρκεια της παραμονής στην Ύδρα, γίνονται δύο απόπειρες δολοφονίας εναντίον της Μάγδας, που γλιτώνει την τελευταία στιγμή. Με την επιστροφή στην Αθήνα, όλοι αντιλαμβάνονται ότι ο θησαυρός ή δεν υπάρχει, ή βρίσκεται αλλού και τα στοιχεία που είχαν, ήταν ελλιπή ή ψεύτικα. Τότε, αποκαλύπτεται ότι ο Μελαχρινός γνωρίζει την αλήθεια, καθώς ήταν κι εκείνος μέλος του «Μαύρου Άγγελου». Όμως, πριν προλάβει να μιλήσει, βρίσκεται μαχαιρωμένος στο γραφείο του…

Όσο για τον Άλεξ, το διαταραγμένο μυαλό του τον οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές. Μία απ’ αυτές, είναι να δολοφονήσει τον Βολφ, ο οποίος ήταν έτοιμος να σκοτώσει τη μητέρα του Κάτια. Κρύβεται για κάποιες ώρες, αλλά αποφασίζει να παραδοθεί και πηγαίνει στο σπίτι της Μάγδας, όπου ήδη βρίσκεται ο Μπέκας. Κι αυτό γιατί γίνεται νέα απόπειρα εναντίον της, που οδηγεί και στη λύση του μυστηρίου…

Μετά από όλα αυτά, εκείνη αποφασίζει ν’ ακολουθήσει το Ντίνο στο Παρίσι, σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει και να ξεχάσει τις περιπέτειες που πέρασε μετά τη δολοφονία του Κώνστα…

Το καστ

Στο «θάνατο του Τιμόθεου Κώνστα», έχουμε ίσως το πληρέστερο και σημαντικότερο καστ στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Όλοι οι ρόλοι αποδίδονται από σπουδαίους, καταξιωμένους και πασίγνωστους ηθοποιούς, τα ονόματα των οποίων ήδη αναφέρθηκαν, στην εξιστόρηση της υπόθεσης.

Όμως, θεωρώ ότι ο Σταύρος Ξενίδης είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής της σειράς. Είναι πραγματικά εκπληκτικός στον τρόπο ερμηνείας του αστυνόμου Μπέκα και δεν είναι τυχαίο ότι έχει ταυτιστεί απολύτως με τον εν λόγω ρόλο. Ούτε πριν, αλλά ούτε και μετά κατάφερε κάποιος έστω να πλησιάσει υποκριτικά τον αξέχαστο ηθοποιό στον ήρωα του Μαρή.

Μοναδικός κι ανεπανάληπτος, υποδύεται έναν αστυνόμο που καταφέρνει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο να εκμαιεύσει από τους άλλους όσα θέλει να μάθει, χρησιμοποιώντας ένα μειλίχιο και φιλικό ύφος, που λες και «υπνωτίζει» τον ερωτώμενο…

Εν συνεχεία, ο Τάκης Χρυσικάκος δίνει αληθινό ρεσιτάλ ως «Άλεξ Αργύρης». Βλέποντάς τον, ο τηλεθεατής πιστεύει πραγματικά ότι πρόκειται για ένα ψυχοπαθές, μισότρελο και γεμάτο ανασφάλειες και κόμπλεξ άτομο. Θεωρώ ότι ο εκλεκτός ηθοποιός επιστράτευσε όλο το μεγάλο υποκριτικό ταλέντο του και χάρισε στη μικρή οθόνη μια μοναδική ερμηνεία.

Αρκετά καλή είναι και η Μιμή Ντενίση στο ρόλο της Μάγδας, ο οποίος ίσως είναι ο καλύτερος τηλεοπτικός της καριέρας της. Σε γενικές γραμμές, στέκεται στο ύψος των περιστάσεων κι έχει μιαν αξιοπρεπέστατη παρουσία. Ιδανικός «Ξάνθος» ο Ντίνος Καρύδης, σ’ ένα ρόλο που έτσι κι αλλιώς είχε συνηθίσει, καθώς δεν ήταν λίγες οι φορές που υποδύθηκε κάποιο Γερμανό στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση.

Η Ρίκα Διαλυνά και η Βιβέτα Τσιούνη δίνουν έναν αριστοκρατικό τόνο στη σειρά με την παρουσία τους, ενώ για το Χρήστο Ζορμπά, ο ρόλος του Αποστόλου ήταν «κομμένος και ραμμένος» στα μέτρα του. Η εμφάνισή του και ο τρόπος που υποδύεται το χαρακτήρα του έργου, πείθει απολύτως για την εικόνα ενός ανθρώπου της νύχτας, που μιλά με τη δική του, ιδιάζουσα γλώσσα.

Βύρων Πάλλης και Τρύφων Καρατζάς προσδίδουν το δικό τους «εκτόπισμα» και κύρος, ενώ έκπληξη αποτελεί η συμμετοχή του γνωστού Ιταλού τραγουδιστή Τόνι Πινέλι, ο οποίος ήταν αρκετά γνωστός στη χώρα μας από ορισμένες επιτυχίες του στο τραγούδι τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.

Επίσης, συμμετείχαν και οι Βανέσα Τζελβέ (Στέλλα, πρώτη υπηρέτρια της οικίας Κώνστα), Γιώργος Καλατζής (Μπακόλας, «δεξί χέρι» του Αποστόλου στο καμπαρέ), Ελένη Κρίτα (Ελπίδα, ρεσεψιονίστ στο ξενοδοχείο που μένει ο Άλεξ κι ερωτευμένη μαζί του), Δημήτρης Γούσης (Σπύρος, βοηθός του Μπέκα), Εύα Στυλάντερ (Βερόνικα, ερωμένη του Βολφ), Νανά Βενέτη (Λούλα, εργαζόμενη στο καμπαρέ του Αποστόλου κι ερωμένη του) κ.α.

Σημειωτέον ότι στο ξεκίνημα των γυρισμάτων, είχε ανακοινωθεί ότι ο Λευτέρης Βουρνάς θα εμφανιζόταν στο ρόλο του Χάαζε, κάτι που ουδέποτε έγινε. Επίσης, το αρχικό όνομα της υπηρέτριας Στέλλας ήταν Πολυξένη κι επρόκειτο να την υποδυθεί η Ακτή Δρίνη, ενώ αρχικώς το επώνυμο του Ζορμπά στη σειρά ήταν «Δημάκης» και όχι «Αποστόλου» και το όνομα του Βαλτινού «Πέτρος» αντί «Ντίνος»…

Σχόλιο

Μαζί με τους «Ιερόσυλους» του Θάνου Λειβαδίτη, ο «Τιμόθεος Κώνστας» έμεινε στην ιστορία ως η κορυφαία αστυνομική σειρά στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Μπορεί το σενάριο του Βασίλη Μανουσάκη να μην έχει μεγάλη σχέση με το βιβλίο του Γιάννη Μαρή, ωστόσο η διασκευή έκανε το έργο περισσότερο συναρπαστικό και γεμάτο αγωνία κι ερωτηματικά ως την τελευταία στιγμή.

Δεν είναι τυχαίο ότι το φινάλε και η αποκάλυψη των ενόχων προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στο κοινό, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου πίστευε ότι δολοφόνος ήταν ο Άλεξ. Θυμάμαι ότι μετά το τέλος κάθε επεισοδίου, για αρκετές ημέρες γίνονταν πολλές κουβέντες και υποθέσεις αναφορικά με τη συνέχεια.

Ολόκληρο το καλοκαίρι του 1987, το βασικό θέμα συζήτησης στο χώρο που παραθερίζαμε, ήταν η εξέλιξη της ιστορίας και ποιος ή ποιοι είναι οι δράστες των φόνων. Μόνο το θρυλικό Ευρωμπάσκετ κατάφερε να στρέψει αλλού την προσοχή των Ελλήνων…

Εν κατακλείδει, πρόκειται για μια καλογυρισμένη και φροντισμένη σειρά, με πολύ καλή σκηνοθεσία κι εξαιρετικές ερμηνείες, αν και τα κοστούμια πολλές φορές δεν παραπέμπουν στη δεκαετία του ’50, όπου διαδραματίζεται το έργο. Επιπλέον, άξια αναφοράς είναι και η χαρακτηριστική μουσική τίτλων, από ένα κομμάτι τζαζ της δεκαετίας του ’60. Τα σχετικά θέματα της σειράς είναι  του Κώστα Λιάκουρη, και με βάση αυτά κυκλοφόρησε κι ένας δίσκος, το εξώφυλλο του οποίου βλέπετε παραπάνω…

———–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…