Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα: “Το μινόρε της αυγής” (Πρώτος κύκλος)

Τηλεοπτικές στιγμές που μας έκαναν να γελάσουμε, να κλάψουμε, να μελαγχολήσουμε, να ταυτιστούμε με τους ήρωες και να πάσχουμε μαζί τους. Πόσα συναισθήματα δε γέννησαν σε όλους μας αξέχαστα σίριαλ της μικρής οθόνης. «Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα», άφησαν το σημάδι τους στο μυαλό και στην καρδιά μας και τα θυμόμαστε με νοσταλγία μέσα σ’ αυτό το άθλιο τηλεοπτικό τοπίο του σήμερα…

Αυτή η στήλη λοιπόν, κάθε 15 ημέρες θα σας παρουσιάζει κι από μία σειρά που έγραψε τη δική της ξεχωριστή ιστορία στην ασπρόμαυρη ή στην έγχρωμη τηλεόραση στα πρώτα 20 χρόνια πορείας της. Φιλοδοξία της, να σας θυμίσει μοναδικές κι ανεπανάληπτες στιγμές που δε θα σβήσουν ποτέ ο χρόνος και η μνήμη!

———————————————————–

Το «Μινόρε» που αγάπησε όλη η Ελλάδα…

Η «εκτόνωση» του Έλληνα με το ρεμπέτικο τραγούδι που ξεκίνησε λίγο μετά τη μεταπολίτευση, φάνηκε να ολοκληρώνεται προς τα τέλη της δεκαετίας του ’70 και των αρχών εκείνης του ’80. Όμως, όσοι είχαν προεξοφλήσει ότι αυτό το είδος θα έμπαινε ξανά -και ίσως αμετάκλητα- στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας» (φράση «της μόδας» εκείνη την περίοδο…), διαψεύστηκαν οικτρά και πανηγυρικά.

Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία τον Οκτώβριο του 1981 με όλες τις αλλαγές που επέφερε (κάτι που άλλωστε ήταν και σύνθημά του…), δημιούργησε κι ένα κλίμα ευφορίας και γλεντιού και το σύνθημα «χορέψτε γιατί χανόμαστε» κυριάρχησε για πολλά χρόνια μέσα στην εν λόγω δεκαετία. Παλιά και καινούργια λαϊκά τραγούδια ήτανε το «όχημα» προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά και τα ρεμπέτικα έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στη «νέα -μουσική- τάξη πραγμάτων».

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα λοιπόν, ο αξέχαστος Φώτης Μεσθεναίος αποφάσισε να γυρίσει μια τηλεοπτική σειρά με θέμα την ιστορία του ρεμπέτικου τραγουδιού από την εποχή της «παρανομίας» και της περιθωριοποίησής του, μέχρι τα χρόνια της απόλυτης καταξίωσης και της πλήρους αποδοχής του. Ο «πυρήνας» της θεματολογίας της, θα ήταν η δημιουργία και δράση της θρυλικής ρεμπέτικης τετράδας του Πειραιά, η οποία το 1934 «γέννησε» αυτό το είδος και την αποτελούσαν οι Μάρκος Βαμβακάρης, Γιώργος Μπάτης, Ανέστης Δελιάς και Στράτος Παγιουμτζής…

Έτσι, την Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 1983 προβάλλεται από την ΕΡΤ το πρώτο επεισόδιο του «Μινόρε της αυγής», μια σειρά που αμέσως αγαπήθηκε από το τηλεοπτικό κοινό, σημείωσε υψηλή τηλεθέαση και σήμερα θεωρείται ως μια από τις ωραιότερες και «θρυλικές» στην ιστορία της μικρής οθόνης. Ουσιαστικά, ήταν η πρώτη πολύ μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία της “Αλλαγής”…

Αρχικώς είχαν εγκριθεί 13 επεισόδια, ωστόσο η μεγάλη θεαματικότητα του σίριαλ «ανάγκασε» τους υπεύθυνους να ετοιμάσουν κι άλλα τόσα για το δεύτερο κύκλο, η προβολή του οποίου ξεκίνησε την εβδομάδα του Πάσχα του 1984. Το σενάριο του πρώτου κύκλου ήταν των Β. Κωστάρα, Φ. Περδικόπουλου (ψευδώνυμο του Ν. Κατακουζηνού) και Θ. Κωστή, ενώ του δεύτερου των Φ. Μεσθεναίου και Β. Γκούφα. Παραγωγός και σκηνοθέτης ήταν φυσικά ο Μεσθεναίος…

Συνολικά, προβλήθηκαν 27 επεισόδια, καθώς στο τέλος του πρώτου κύκλου υπήρξε κι ένα «έξτρα» με την παρουσία όλων των πρωταγωνιστών, οι οποίοι προλόγιζαν ορισμένα από τα τραγούδια που είχαν ακουστεί κατά τη διάρκειά του. Στο ίδιο επεισόδιο, εμφανίστηκαν η Αθηναϊκή Κομπανία και ο Γιώργος Ξηντάρης, οι οποίοι ήταν οι βασικοί ερμηνευτές των τραγουδιών «ντουμπλάροντας» τους ηθοποιούς…

Λόγω της πολυσχιδούς υπόθεσης της σειράς, της εναλλαγής προσώπων, αλλά και των σπουδαίων τραγουδιών που ακούστηκαν σ’ αυτή, το «Μινόρε» θα παρουσιαστεί σε δύο μέρη. Σήμερα, θα μιλήσουμε για τον πρώτο κύκλο του κι εκτάκτως την άλλη Πέμπτη για το δεύτερο, με την παράλληλη παρουσίαση και των δύο διπλών άλμπουμ που κυκλοφόρησαν με τα τραγούδια του…

Η υπόθεση του πρώτου κύκλου 

Στις αρχές της δεκαετίας του ’30, φτάνει από τη Σύρο στον Πειραιά ο νεαρός Αντώνης Ζάγκουρας (Αντώνης Καφετζόπουλος), ψάχνοντας για μια καλύτερη τύχη, καθώς στο νησί του αντιμετώπιζε προβλήματα με τις αρχές λόγω «κακής συμπεριφοράς». Αρχικός στόχος του, είναι να βρει ένα ξάδελφό του, το Μήτσο Ρούσαλη (Γιάννης Ζαβραδινός) και ψάχνοντάς τον, καταφέρνει να τον ανακαλύψει στο καφενείο του Θανάση Μπέκου (Τίμος Περλέγκας).

Ο Μήτσος είναι «παιδί της νύχτας», με όχι και τόσο «καθαρές» δοσοληψίες και αποτελεί μέλος των «κουτσαβάκηδων» της εποχής. Αγαπά τη Στέλλα (Ρίκα Βαγιάνη), ωστόσο αντιμετωπίζει την άρνηση του πατέρα της (Χρήστος Δαχτυλίδης) όταν τη ζητά σε γάμο κι έτσι, αποφασίζει να την κλέψει «μια νύχτα μετά το μινόρε της αυγής», που της τραγουδά κάτω από το παράθυρό της μαζί με την παρέα του. Στο «κόλπο» συμμετέχουν τόσο ο Θανάσης, όσο και ο Γιώργης Ντόζης (Ηλίας Λογοθέτης) που υπηρετεί στην αστυνομία και ο Βαγγέλης Αϊβαλιώτης (Δημήτρης Καταλειφός), φίλος όλων των προαναφερθέντων και η «ήρεμη δύναμη» της παρέας.

Το σχέδιο πετυχαίνει και ο Μήτσος παντρεύεται τη Στέλλα, όμως σχεδόν αμέσως αρχίζουν τα προβλήματα, καθώς εκείνος δεν είναι διατεθειμένος ν’ αλλάξει τρόπο ζωής και συνεχίζει τα ξενύχτια και τις «μαγκιές». Ζει μαζί της σ’ ένα δωμάτιο-τρώγλη ενός ξενοδοχείου, του οποίου προΐσταται η φίλη του Ντίνα (Ντίνα Κώνστα) που ξέρει το Μήτσο απ’ την καλή και την ανάποδη…

Στο μεταξύ, ο Αντώνης και ο Βαγγέλης δένονται με στενή φιλία κι αποφασίζουν συνεταιρικά ν’ ανοίξουν ένα καφενεδάκι. Η αγάπη τους για τη μουσική και το -απαγορευμένο ακόμα- ρεμπέτικο τραγούδι θα τους δέσει ακόμα περισσότερο, τη στιγμή που το ίδιο μεράκι έχουνε τόσο ο Θανάσης, όσο και ο Μήτσος.

Έτσι, θ’ αρχίσουν σιγά-σιγά να παίζουνε κάποια τραγούδια για το κέφι τους, ώσπου θα τους ακούσει ο Σπύρος Μπελούσης (Ηρακλής Παπαδάκης), «επιχειρηματίας» νυχτερινών μαγαζιών και πασίγνωστο «μούτρο» στον Πειραιά, τον οποίον όμως ουδείς τολμά να πειράξει. Θα τους προτείνει λοιπόν να παίξουν σ’ ένα δικό του χώρο κι έτσι, η «τετράδα» ξεκινά την πορεία της.

Όμως, πολύ γρήγορα θα έρθει η διάλυσή της. Με αφορμή τον πρώτο δίσκο που πρόκειται να ηχογραφήσουν, επιλέγεται ως τραγουδιστής ο Μήτσος κι έτσι ο Αντώνης αποχωρεί πειραγμένος από το σχήμα. Θα τον αντικαταστήσει ένα νεαρό παιδί, ο Αρίστος (Φίλιππος Σοφιανός), πρόσφυγας από τη Μικρά Ασία (όπως και ο Βαγγέλης) που ως τότε δούλευε σ’ έναν από τους οίκους ανοχής της περιοχής ως «βαστάζος»…

Στο μεταξύ, ο Μήτσος αρχίζει να γίνεται μεγάλο όνομα στο τραγούδι, από την άλλη όμως η Στέλλα τον εγκαταλείπει, αφού πρώτα έχει «ρίξει» το παιδί που περίμεναν. Αυτό το γεγονός θα είναι η αρχή του τέλους για κείνον, αφού όπως θα δούμε στη συνέχεια θα πάρει την κάτω βόλτα, με τελική κατάληξη το θάνατο…

Ο δε Αντώνης θα γνωρίσει κάποιο βράδυ μια χήρα από τη Σμύρνη, τη Χαρά (Χαρά Αγγελούση), η οποία είναι ιδιοκτήτρια νυχτερινού μαγαζιού, με ορχήστρα που παίζει παραδοσιακά και σμυρναίικα τραγούδια. Ο έρωτάς τους θα είναι κεραυνοβόλος από την πρώτη στιγμή και είναι χαρακτηριστική η σκηνή του πρώτου χορού τους στο «Χορεύεις χαϊδεμένη μου», με την παρουσία και τη φωνή μιας εμβληματικής μορφής του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, της μεγάλης κι αξέχαστης Δόμνας Σαμίου…

Η σχέση τους θα εξελιχθεί γρήγορα και ο Αντώνης θα μπει συνεταίρος στο μαγαζί της, «ανεβάζοντας» μπουζούκια και τραγουδώντας ο ίδιος. Έτσι, θ’ αρχίσει κι εκείνος σιγά-σιγά να γίνεται γνωστός. Θα κάνουνε και σχέδια για γάμο, όμως ένα απρόοπτο γεγονός που θ’ αναφέρουμε παρακάτω θα τ’ ανατρέψει…

Όσον αφορά τον Αρίστο, θα συνδεθεί με τη Σύλβια (Θέμις Μπαζάκα), η οποία είναι σχεδιάστρια ρούχων για το θέατρο, αλλά σχετικά «ελευθερίων ηθών» κι εθισμένη στην ηρωίνη. Ακριβώς γι’ αυτό θ’ αρνηθεί την πρόταση γάμου που θα της κάνει, παρά το γεγονός ότι τον αγαπάει, αφήνοντας να εννοηθεί ότι υπάρχει κάποιος άλλος στη ζωή της. Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο Μήτσος, ο οποίος κοντά της εθίζεται κι εκείνος στην «πρέζα» και η κατηφόρα για κείνον έχει ξεκινήσει…

Πικραμένος απ’ όλα αυτά -αλλά χωρίς να μάθει ποτέ για το Μήτσο και τη Σύλβια-, ο Αρίστος αποφασίζει να μπαρκάρει, αφήνοντας πίσω την αδελφή του τη Χρυσούλα (Ελένη Κούρκουλα), την οποία προσέχει ο Βαγγέλης, που είναι αδελφικός του φίλος…

Αντώνης και Χαρά σχεδιάζουν να παντρευτούν, όμως ένα επεισόδιο σε οίκο ανοχής του Πειραιά μια παραμονή Χριστουγέννων, οδηγεί τον ήρωά μας σε εκτοπισμό για ένα χρόνο στο Ασπρονήσι (λέγε με Μακρόνησο στην πραγματικότητα…).

Εκεί θα συναντήσει μετά από πολύ καιρό το Μήτσο, που βρίσκεται εκεί για μιαν υπόθεση με ναρκωτικά στην οποία τον έμπλεξε ο Μπελούσης. Κατά την παραμονή τους σε μια τρώγλη, ο Αντώνης θα καταφέρει προσωρινά ν’ απομακρύνει το Μήτσο από τον εφιάλτη της ηρωίνης. Ωστόσο, μετά την κήρυξη του πολέμου όταν θα το σκάσουν και θα γυρίσουν στον Πειραιά, ο Μήτσος θα «κυλήσει» ξανά και στο τέλος θα φύγει από τη ζωή…

Ο πρώτος κύκλος τελειώνει με το γάμο του Βαγγέλη και της Χρυσούλας κι ενώ ήδη οι Ιταλοί έχουν εισβάλλει στην Ελλάδα. Την πρώτη νύχτα τους, ο Θανάσης θα τον παρακαλέσει να κρύψει έναν Άγγλο στο υπόγειο του σπιτιού τους, ο καλόκαρδος Βαγγέλης θα δεχτεί κι αυτό θ’ αποδειχθεί μοιραίο λάθος του, όπως θα δούμε στο δεύτερο κύκλο…

Το καστ 

Η επιλογή των ηθοποιών από το Μεσθεναίο για την ενσάρκωση των ρόλων που είχε στο μυαλό του, μόνον ιδανική θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Όμως, τη μερίδα του λέοντος κατέχει ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο οποίος είναι η «προσωποποίηση» του ρεμπέτη τραγουδιστή με το χτένισμα, το μουστάκι και το σχετικό ύφος, τα οποία τον κάνουν να φαίνεται τουλάχιστον δέκα χρόνια μεγαλύτερος, ενώ στην πραγματικότητα τότε μόλις είχε περάσει τα 30. Επιπλέον, είναι ο μόνος που φαίνεται να κρατάει σωστά το μπουζούκι και να δείχνει ότι ξέρει να παίζει, σε αντίθεση με τους άλλους, που είναι ολοφάνερο ότι …δεν είχαν ιδέα!!!!

Ο Τίμος Περλέγκας είναι εξαιρετικός ως Θανάσης Μπέκος, ένας λαϊκός, φιλότιμος και ντόμπρος άνθρωπος, που κάνει τα πάντα για να βοηθήσει τους φίλους του, ακόμη κι αν χρειαστεί κάποιες φορές να πάει κόντρα στο νόμο. Ο ρόλος του στο δεύτερο κύκλο ήταν αναβαθμισμένος κι έτσι, θ’ ασχοληθούμε εκτενέστερα μαζί του την ερχόμενη εβδομάδα…

Πολύ καλός και ο Γιάννης Ζαβραδινός στο ρόλο του Μήτσου, ενώ ο Δημήτρης Καταλειφός ως Βαγγέλης είναι ίσως η πιο συμπαθής φιγούρα της σειράς. Πάντα με το χαμόγελο και τον καλό λόγο στα χείλη, καλόκαρδος και φιλότιμος, κέρδισε αμέσως τη συμπάθεια και την αγάπη του κοινού.

Πάντως, η ευχάριστη νότα του «Μινόρε» δεν είναι άλλη από την παρουσία του Ηλία Λογοθέτη. Αληθινός σίφουνας, με απίστευτο χιούμορ κι εξαιρετικές ατάκες, δίνει πραγματικό ρεσιτάλ κι αποδεικνύει πόσο σπουδαίος ηθοποιός είναι.

Θα κλείσω με τη Χαρά Αγγελούση, την εμφάνιση της οποίας θα χαρακτήριζα αρχοντική και ως παρουσία, αλλά και ως ρόλο. Θυμίζει «κανονική» τραγουδίστρια της εποχής και υποδύεται μοναδικά την …ομώνυμή της ηρωίδα! Ευαίσθητη, αλλά ταυτόχρονα πολύ δυναμική και απολύτως πιστή στις ιδέες και στον άντρα που αγαπάει…

Σχόλιο 

Δε θα μπορούσε να παρουσιαστεί πιο ιδανικά η «απαγορευμένη» περίοδος του ρεμπέτικου τραγουδιού από το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’30 ως την κήρυξη του πολέμου -θέμα που πραγματεύεται ο πρώτος κύκλος. Θα έλεγα ότι γενικότερα το «Μινόρε» αποτελεί ένα σημαντικό ντοκουμέντο για την πορεία αυτού του μουσικού είδους, καθώς παρά το γεγονός ότι αναφέρεται πως «κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και γεγονότα είναι τυχαία», η σειρά σχεδόν αγγίζει την πραγματικότητα. Είναι ολοφάνερο ότι ο Μεσθεναίος είχε σημαντικές γνώσεις για το ρεμπέτικο και το αγαπούσε πολύ, όπως βεβαίως και οι συγγραφείς.

Πέραν αυτών, έχουμε την ευκαιρία ν’ ακούσουμε ορισμένα από τα ωραιότερα, αξέχαστα και σπουδαία τραγούδια της εποχής -αλλά και μεταγενέστερα. Τσιτσάνης, Βαμβακάρης, Χατζηχρήστος, Μάθεσης, Γιοβάν Τσαούς και άλλες μυθικές μορφές του ρεμπέτικου και λαϊκού είδους «παρελαύνουν» με τις μοναδικές δημιουργίες τους και ξαναφέρνουν στην επικαιρότητα αυτό τον τόσο παρεξηγημένο και συνάμα τόσο μαγικό ήχο.

Οι φωνές που κλήθηκαν να το κάνουν, είναι των μελών της Αθηναϊκής Κομπανίας, του Γιώργου Ξηντάρη (μόνιμος «ντουμπλέρ» του Καφετζόπουλου) και του Γιώργου Σαρρή, ο οποίος είχε ήδη γίνει πασίγνωστος με τις περίφημες «Νταλίκες». Επιπλέον, ο χαρακτηρισμός «ντοκουμέντο» έχει να κάνει και με την εμφάνιση του θρυλικού ρεμπέτη Γιώργη Μουφλουζέλη, που παίζει και τραγουδά με τον χαρακτηριστικό του τρόπο και τον τζουρά του, ενώ ήδη αναφέραμε τη σπουδαία Δόμνα Σαμίου…

Επιτυχία και στο βινύλιο 

Τον Απρίλιο του 1983 κυκλοφόρησε ένας διπλός δίσκος με 26 από τα τραγούδια που ακούγονταν στον πρώτο κύκλο της σειράς και σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία, ξεπερνώντας σε πωλήσεις τα 100.000 αντίτυπα. Ήδη, κάποια από αυτά είχαν επανέλθει στο προσκήνιο μέσω της Αθηναϊκής Κομπανίας και του άλμπουμ «Θυμήσου θείε Τάκη», που είχε κυκλοφορήσει ένα χρόνο νωρίτερα, δύο εκ των οποίων («Το κουρασμένο βήμα σου» και «Αργοσβήνεις μόνη») περιλαμβάνονται κι εδώ.

Τα κομμάτια αποδίδονται μοναδικά από τους ερμηνευτές που αναφέραμε παραπάνω και μας μεταφέρουν στο κλίμα της πιο γνήσιας εποχής του ελληνικού τραγουδιού. Πάντως, είναι κρίμα που δε συμπεριλαμβάνονται κάποια από αυτά που ερμήνευσε ο αξέχαστος Γιώργης Μουφλουζέλης, που εμφανίστηκε στα πρώτα επεισόδια της σειράς με τον θρυλικό τζουρά του…

Η Χαρά Αγγελούση θυμάται…

Το «Μινόρε της αυγής» ήταν σίγουρα η σειρά που έκανε πολύ γνωστή στο πανελλήνιο τη Χαρά Αγγελούση, παρά το γεγονός ότι είχε ήδη μια πορεία άνω των 15 ετών στην υποκριτική. Ο ρόλος της Σμυρνιάς Χαράς και ο έρωτάς της με τον Αντώνη που πέρασε από χίλια μύρια κύματα, οπωσδήποτε «σημάδεψε» την καριέρα της και δεν είναι λίγοι εκείνοι που τη θυμούνται από αυτόν μέχρι και σήμερα.

Με ιδιαίτερη προθυμία δέχτηκε να μοιραστεί μαζί μας -και μαζί σας- τις αναμνήσεις της από τούτη την εξαιρετική σειρά κι ας την αφήσουμε να τις ξετυλίξει:

«Όταν με επέλεξε ο αξέχαστος Φώτης Μεσθεναίος για το «Μινόρε», εγώ δεν είχα καμία σχέση με τα ρεμπέτικα και τα λαϊκά. Τα ακούσματά μου ήταν ροκ και γενικότερα εντελώς διαφορετικά από το είδος με το οποίο ασχολείτο η σειρά. Ουσιαστικά λοιπόν, εκεί έμαθα αυτά τα τραγούδια. Μας τα φέρνανε σε μαγνητόφωνα και τ’ ακούγαμε προσεκτικά για να τα μάθουμε κι έτσι να παραστήσουμε όσο πιο πειστικά γινόταν τους τραγουδιστές.

Εγώ είχα τη δυνατότητα να μαθαίνω πολύ γρήγορα, οπότε κατά τη διάρκεια του μακιγιάζ με τα ακουστικά στ’ αυτιά άκουγα τα τραγούδια κι αμέσως τα «έπιανα». Επομένως, όταν ξεκινούσαμε το γύρισμα ήμουν απολύτως έτοιμη. Φυσικά, δεν κουνούσα μόνο τα χείλη μου όπως φαίνεται, αλλά τραγουδούσα κιόλας, έστω και φάλτσα!!! Ήταν τόσο δυνατή η μουσική από το playback, που οι δικές μας φωνές καλύπτονταν κι έτσι φαινόταν ότι τραγουδάμε κανονικά. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλοί που μου δίνουν συγχαρητήρια για τα τραγούδια, νομίζοντας ότι εγώ τα ερμήνευα! Δε μας έδειχνε κανένας πώς να στεκόμαστε στο πάλκο, άλλωστε ηθοποιοί ήμασταν και ξέραμε τι πρέπει να κάνουμε.

Πολλά από τα γυρίσματα έγιναν σε κανονικές ταβέρνες, οπότε καταλαβαίνετε ότι οι ιδιοκτήτες τους μας κερνούσαν συνεχώς και τρώγαμε πολύ καλά! Εγώ πάντα ήμουν αδύνατη παρά το γεγονός ότι έτρωγα σχετικά αρκετά, αλλά στον πρώτο κύκλο της σειράς είχα κόψει το τσιγάρο. Αυτό από μόνο του σημαίνει προσθήκη κιλών, οπότε βάλτε τα κεράσματα των ταβερνιάρηδων, βάλτε και τις κάμερες που εκ των πραγμάτων σε δείχνουν πιο παχύ, κι έτσι στα επεισόδια του πρώτου κύκλου φαίνομαι πιο παχιά απ’ ότι σ’ εκείνα του δεύτερου».

Κλείνουμε αυτό το πρώτο μέρος του αφιερώματος στο «Μινόρε» μ’ ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Χαρά Αγγελούση για τις θύμησες που αφηγήθηκε, αλλά και την άδεια δημοσίευσης φωτογραφιών του προσωπικού αρχείου της, ένα μέρος του οποίου καλύπτει το φωτογραφικό υλικό που βλέπετε…

————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…