27/6/2011
www.musiccorner.gr
Γράφει ο Νίκος Παπανικολάου
Είναι αλήθεια πως το Glastonbury Festival είναι το κρυφό μου όνειρο. Κάθε χρονιά βλέπω τα ονόματα και κάθε χρονιά λέω πως την επόμενη θα είμαι κι εγώ εκεί αλλά κάθε χρονιά, επίσης, το παρακολουθώ μέσω ίντερνετ.
Και μιας και φέτος δε μπόρεσα για άλλη μια φορά να βρεθώ εκεί είπα να σας γράψω όλα αυτά που είδα μέσω ίντερνετ για να πάρετε κι εσείς μια γεύση τι συνέβη τις δύο προηγούμενες ημέρες, από την Παρασκευή που άνοιξε τις πόρτες του το φεστιβάλ αλλά και για τα ονόματα που παρέλασαν από όλες τις σκηνές του Glastonbury, όπως τους U2, τον Morrissey, τον B.B King, τους Vaccines, τον Miles Kane, την εμφάνιση – έκπληξη των Radiohead αλλά και τον άπειρο κόσμο που βρέθηκε εκεί εν μέσω λάσπης και βροχής ο οποίος δεν πτοήθηκε και επιδόθηκε σε ξέφρενο χορό και σε αρκετή κατανάλωση μπύρας… Άλλωστε ροκ χωρίς μπύρα δεν πάει, πάει;
Οι U2 απέδειξαν για άλλη μια φορά πόσο μεγάλη μπάντα είναι και πως παρά τα 35 και βάλε χρόνια παρουσίας τους καταφέρνουν να αποδεικνύονται εξαιρετικοί ακόμη και χωρίς τα εφέ της 360 Tour αλλά και εν μέσω βροχής. Ένα live βγαλμένο από τις παλιές καλές εποχές της μπάντας και ένα setlist με τα καλύτερα κομμάτια από την ιστορία των U2. Κομμάτια όπως το «With Or Without You», το «One», το «Still Haven’t Found What I’m Looking For», το «Beautiful Day» το οποίο πριν τραγουδήσει ο Bono έκανε και μία σύνδεση με το διάστημα από εκεί που όπως είπε δεν φαίνονται σύνορα και οι πόλεις γίνονται μία, το «Sunday Bloody Sunday». Ήταν μία από τις καλύτερες εμφανίσεις που έχει κάνει ποτέ η μπάντα χωρίς ίχνος υπερβολής αν και επισκιάστηκε από το ξύλο που έπεσε ανάμεσα στους security και σε μέλη της οργάνωσης “Art Uncut” λόγω του πανό που ύψωσαν οι τελευταίοι το οποίο έγραφε «U pay tax 2?» λόγω της κίνησης των U2 να μεταφέρουν τις φορολογικές τους υποθέσεις στην Ολλανδία με σκοπό να πληρώνουν λιγότερους φόρους. Τελικώς το πανό κατέβηκε με πρωτοβουλία των διαδηλωτών.
Πριν από τους Ιρλανδούς εμφανίστηκε ακόμα ένας ομοεθνής τους, ο κύριος Morrissey. Ο Moz που όλοι αγαπάμε να μισούμε αλλά που ποτέ δεν καταφέρνουμε να του αντισταθούμε. Είπε αρκετά κομμάτια από τη σόλο καριέρα του όπως τo «You Have Killed Me», του οποίου η ερμηνεία μου φάνηκε κάκιστη για να είμαι ειλικρινής, το «Irish Blood, English Heart» αλλά και το «Meat Is Murder» τραγούδι – ύμνος στα πιστεύω του αφού ως γνωστόν είναι φανατικός χορτοφάγος.
Τραγούδησε και Smiths όμως αφού δε μπορούσε να κάνει αλλιώς. «There’s A Light That Never Goes Out», «This Charming Man» αλλά και αρκετά ακόμα έκαναν την εμφάνιση του Moz εξαιρετική αποδεικνύοντας πως παραμένει one of a kind.
Σαφώς και δε θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε την εμφάνιση του σπουδαίου B.B King ο οποίος με τους δικούς του μοναδικούς ρυθμούς έδωσε μία άλλη νότα στο φεστιβάλ και απέδειξε πως παρά τη μεγάλη του ηλικία μπορεί ακόμη να δίνει παραστάσεις πολύ υψηλού επιπέδου με τον κόσμο να τον αποθεώνει έπειτα από κάθε του κομμάτι.
Επίσης ο Miles Kane των Last Shadow Puppets έκανε μία πολύ καλή εμφάνιση ενώ οι Vaccines οι οποίοι βρέθηκαν στο Glastonbury έδειξαν πως έχουν κατακτήσει το βρετανικό κοινό το οποίο χόρεψε μαζί τους.
Βέβαια η έκπληξη της ημέρας ήταν η εμφάνιση των Radiohead σε μία από τις μικρότερες σκηνές του φεστιβάλ. Με πολλά κομμάτια από τον τελευταίο τους δίσκο «Kings Of Limbs» αλλά και με έναν κάκιστο ήχο ο οποίος τους πρόδωσε, έδειξαν πως γούσταραν που βρέθηκαν στη σκηνή και δεν πτοήθηκαν από τα τερτίπια των ηχείων. 15.000 άτομα έσπευσαν να τους δουν με τους ίδιους πέρα από το άγχος που ομολογουμένως είχαν, να δείχνουν πολύ κεφάτοι ενώ έκαναν το χατίρι στο κοινό και έπαιξαν και παλιότερα κομμάτια τους όπως το «Street Spirit», το «Reckoner» και μερικά ακόμα.
Πέρα από τους παραπάνω εμφανίστηκαν κι άλλα πολλά σημαντικά ονόματα σε όλες τις σκηνές του Glastonbury. Πολλούς κατάφερα να τους δω κάποιους άλλους όχι. Αλλά για να μην αδικήσω κανέναν νομίζω πως τουλάχιστον επιγραμματικά πρέπει να σας πω ποιοι άλλοι εμφανίστηκαν την πρώτη ημέρα του φεστιβάλ.
Crystal Castles, Caribou, Big Audio Dynamite, Warpaint, Jenny & Johnny, Caitlin Rose, Dylan LeBlanc, Grouplove, Narasirato, Ed Sheeran, F-Block, Spotlight Kid, Fever Fever, Owl In The Sun, Dionne Reid, The Patrick James Pearson Band, Sparrow, Deep Cut, Twin Brother, DJ Shadow, Example, The Coral, I Am Kloot, Darwin Deez, Cage The Elephant, Mona, Stonefield, Cocoon, Cee Lo Green, Chase & Status, Jimmy Cliff, Heliocentrics with Mulatu, Little Dragon, Gonjasufi, Dengue Fever, Ziriguidum, Shlomo, Primal Scream, Mumford & Sons, Fleet Foxes, Bright Eyes, The Wombats, The Naked & Famous, Brother, Chipmunk, Biffy Clyro, Wu-Tang Clan, Two Door Cinema Club, Metronomy καί The Master Musicians of Joujouka ήταν οι υπόλοιποι που συμπλήρωσαν το παζλ της εξαιρετικής πρώτης ημέρας του φεστιβάλ…!
Αύριο οι εντυπώσεις της δεύτερης ημέρας…
Περισσότερες φωτογραφίες από τη πρώτη μέρα του Φεστιβάλ
