Τα όνειρα με στίχους ταξιδεύουν – 21/12/2011

Γράφει η Ιωάννα Γκόγκου
Φωτογραφίες: Ιωάννα Γκόγκου
www.musiccorner.gr
Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

———————————————————–

Πάνω κάτω, πάνω κάτω, τα πέλματα από τα κόκκινα παπουτσάκια… ή μήπως πατουσάκια;

Ω δεν ξέρω, μου είναι δύσκολο να περιγράψω μια γάτα που χορεύει με τις κόκκινες μπαλαρινοπατούσες της. Μα τι είπα; Περιέγραψα αυτό ακριβώς που δεν μπορούσα, μέσα από λέξεις που είδα και μάλλον …συγγνώμη… είστε γάτα;

Μα τις χίλιες κόκκινες μπάλες των Χριστουγέννων, μια γάτα που χορεύει πάνω στις κόκκινες μπαλαρινοπατούσες και μιλάει και όλας!

Μα κάτσε, δεν γίνεται… μια γάτα που μιλάει, φοράει και κυρίως χορεύει με κόκκινες μπαλαρινοπατούσες, βρίσκεται μέσα στην χριστουγεννιάτικη μπάλα; Και αν πέσει το δέντρο; Και αν εξαφανιστούν τα Χριστούγεννα; Τρέμω και αν το πνεύμα των Χριστουγέννων έκανε μάγια για να με πείσει πως όλα είναι πιθανά τέτοιες μέρες;

(Ροκάνιζε με τα δόντια, τα μακριά και σαν τεράστια ζαχαρώδη μπαστουνάκια – δάχτυλα…)

Ωωω τι αγωνία! (Ακούμπησε το χέρι το μέτωπο και άρχισε να ξεφυσά.)

«Με ποιον μιλάς καλέ; Ει ει εσύ με τον πράσινο σκούφο και τα καμπανάκια στο κεφάλι… λαλαλα» μιλούσε ρυθμικά, με κάτι τεράστια ηχεία στα αυτιά του. Η μουσική ήταν τόσο δυνατά που δεν άκουγε ο διπλανός του τίποτα.

«Ποιος είναι; Μίλησε κανείς;»

«Τα καμπανάκια σουυυ χτυπάνε και χαλάνε την μουσικήηη μου λαλλαλαλ»

Y tu no ves que estoy empujando la puerta
de este carnavalde
este carnaval lalala

Έψαχνε από εδώ, έψαχνε από εκεί… τίποτα… μα… βλέπουν καλά τα μάτια της;  Ένας κλόουν που μιλάει μέσα από μια χιονόμπαλα!

«Μα δεν μπορεί!»

Γύρισε το κεφάλι αριστερά και δεξιά πολύ πολύ γρήγορα. Προσπάθησε να βάλει σε τάξει το μυαλό, αλλά δυστυχώς όσο και να κουνούσε σαν σέικερ το κεφάλι, το μυαλό δε συμβάδιζε με τα μάτια της!

Τώρα μπροστά της είχε έναν κλόουν με τεράστια αυτιά από ηχεία μέσα σε χιονόμπαλα, μια γάτα με κόκκινα μπαλαρινοπάπουτσα και εκείνη στην μέση του πουθενά να κρατά ένα μπαλόνι.

_ «Μα που βρίσκομαι;»

_ «Σε ένα τεράστιο καρναβάλι που είναι μπλεγμένο με τον χρόνο!» Αναφώνησαν όλοι μαζί…!

_ «Καλά η μουσική σου είναι τόσο δυνατά, δεν φοβάσαι μην σπάσει το γυαλί;»

_ «Η μουσική δεν διαλύει αλλά ενώνει, άσε που είναι μαγική! Καλώς ήρθες στον κόσμο μας!»

Τους χάρισε ένα πλατύ χαμόγελο και έβαλε μπρος το μαγικό της μπαλόνι.

Και τότε όλοι μαζί άρχισαν να χορεύουν σε ένα ρυθμό, λίγο περίεργο ίσως για την εποχή. Μα μήπως και η ζωή δεν είναι περίεργη; Το θέμα είναι να μπορούμε να διασκεδάζουμε και να χαμογελάμε με τα πιο απλά πράγματα που έχουμε.

Que tal si nos miramos como si fuera normal
Que tal si nos juramos cosas que puedan pasar
A mi me gusta como suena la risa cuando suena
a mi me guasta como toca la mano cuando quema
Me gusta que te guste la vida sin esquema
a mi me gusta querer, quien me quiera.