afierwmeno_eksairetika_logo_500x100

Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης

“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.

Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.

Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!

———————————————————–

Οι χρυσοί και πλατινένιοι δίσκοι που κοσμούν τους τοίχους του σπιτιού που ο Στράτος Διονυσίου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του, αποτελούν ένα ελάχιστο δείγμα της αγάπης και της αποδοχής του κοινού, οι οποίες γιγαντώθηκαν στη δεκαετία του ’80, όταν υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με τη MINOS.

Ωστόσο, ο αξέχαστος λαϊκός ερμηνευτής ήδη κουβαλούσε πίσω του ένα λαμπρό παρελθόν, γεμάτο σπουδαία και πασίγνωστα ως και σήμερα τραγούδια, ασχέτως αν δε συνοδεύτηκαν από τις ανάλογες τιμές.

Ένας εκ των συνθετών που συνέβαλε αποφασιστικά στο «ανέβασμα» του Στράτου από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και μετά, είναι και ο Αντώνης Ρεπάνης. Σπουδαίος λαϊκός δημιουργός, αλλά κι ερμηνευτής, έμεινε στην ιστορία με τη θρυλική «Διπρόσωπη», που έχει ηχογραφηθεί σε πολλές εκτελέσεις, όμως η δική του παραμένει αξεπέραστη.

Ωστόσο, τα περισσότερα από τα 26 τραγούδια που έδωσε στο Διονυσίου από το 1968 ως το 1983, είναι αγαπημένα και διαχρονικά και κάποτε το ευρύ κοινό θα πρέπει να μάθει ποιος τα έχει γράψει. Αν μη τι άλλο, εδώ και χρόνια η στήλη έχει μάθει ν’ αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι κι επομένως ένα τέτοιο αφιέρωμα ήταν επιβεβλημένο να γίνει…

dionisiou_repanis_001

Από τον «Αϊτό» ως τον «Παλιατζή»

Η συνεργασία του Στράτου Διονυσίου με τον Αντώνη Ρεπάνη ξεκινά το 1968, φυσικά μέσα από τις 45 στροφές. Το πρώτο «κοινό» τραγούδι της, είναι το «Στης αγάπης μας το στέκι», σε στίχους Παναγιώτη Καμηλιέρη και δεν είναι λίγοι εκείνοι που το αγάπησαν, παρά το γεγονός ότι ουδέποτε έγινε η πολύ μεγάλη επιτυχία.

Αυτή θα έλθει την επόμενη χρονιά (1969) με το «Χθες το βράδυ στην ταβέρνα», πάλι σε στίχους Καμηλιέρη, ενώ στην άλλη πλευρά του 45αριού υπάρχει το «Τους πόνους μας ενώσαμε» με «λόγια» του Μιχάλη Τουτουντζή, το οποίο παρέμεινε ακυκλοφόρητο σε άλλο φορέα ήχου.

Όμως, το πρώτο μεγάλο «μπαμ» θα γίνει το 1970 με το «Ένας αϊτός γκρεμίστηκε», ή «Αϊτός, αϊτό μεγάλωνε» όπως το ξέρει ο πολύς κόσμος, πάνω σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Από τα πιο ισχυρά «σήματα» στην καριέρα του Διονυσίου κι από τα ωραιότερα ζεϊμπέκικα που γράφτηκαν ποτέ. Στην άλλη πλευρά του δίσκου 45 στροφών, υπάρχει το χασάπικο «Θα φύγεις απ’ τη σκέψη μου», σε στίχους Δημήτρη Γκούτη.

Επίσης, την ίδια χρονιά ηχογραφείται άλλο ένα 45άρι, με τα «Στην πόρτα σου ξενύχτησα» και «Έχει η ζωή σκαμπανεβάσματα», αμφότερα σε στίχους Ηρακλή Παπασιδέρη, τα οποία όμως δεν ακούστηκαν ιδιαίτερα.

Και πάμε στο 1971, όπου κορυφώνεται η επιτυχία της συνεργασίας ερμηνευτή και δημιουργού. Τότε, κυκλοφορεί το δισκάκι 45 στροφών με τα πασίγνωστα, διαχρονικά κι αγαπημένα «Ο παλιατζής» και «Αγάπη μου επικίνδυνη», σε στίχους Δημήτρη Γκούτη.

Αυτά τα δύο τραγούδια μαζί με τον «Αϊτό», θεωρώ ότι είναι τα κορυφαία από εκείνα που έδωσε ο συνθέτης στον τραγουδιστή, αλλά κι εκ των κορυφαίων στην ιστορία της λαϊκής μουσικής μας.

Εξάλλου, το ίδιο έτος ηχογραφούνται και «Τ’ αγκάθια της καρδιάς σου», το οποίο ακούστηκε πολύ, ενώ στην άλλη πλευρά υπάρχει το «Πού γυρνούσες πάλι χθες», αμφότερα σε στίχους Μιχάλη Τουτουντζή.

Η «σύμπραξη» Ρεπάνη-Διονυσίου θα συνεχιστεί και το 1972, με δύο σπουδαία τραγούδια που όμως δεν είχαν ιδιαίτερη απήχηση. Ο λόγος για τα «Σ’ αυτό το σπίτι» που κάπως μοιάζει με τον «Παλιατζή» (στίχοι Παναγιώτη Καμηλιέρη) και το ακυκλοφόρητο στις 33 στροφές ή σε ψηφιακή μορφή «Αυτά δεν είναι μάτια» (στίχοι Ν. Καραστατήρη).

Επίσης, το 1972 ηχογραφήθηκαν και τα εξαιρετικά «Καρδιά μου αλήτισσα» και «Να ‘ταν και να ‘ρθει ένας καιρός», σε στίχους Μιχάλη Γαβριηλίδη, τα οποία περιλήφθηκαν στο προσωπικό άλμπουμ του ερμηνευτή «Στράτος Διονυσίου / 4)».

Το 1973, θα είναι η τελευταία φορά που συνθέτης και τραγουδιστής θα συνεργαστούνε στις 45 στροφές, με τα «Θα κερδίσει η αγάπη» (στίχοι Γκούτη) και «Λάθος το δρόμο πήραμε» (στίχοι Παπαγιαννοπούλου -ανέκδοτο σε άλλο φορέα ήχου).

Από τις 45 στις 33 στροφές

Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’70, οι «μεγάλοι» δίσκοι 33 στροφών είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να κυριαρχούν στις προτιμήσεις του κοινού και να εκτοπίζουνε τα 45άρια, τα οποία αρχικώς ήταν ο βασικός «τροφοδότης» των άλμπουμ-πορτρέτων διαφόρων ερμηνευτών.

Στο διάστημα αυτό, ο Στράτος Διονυσίου πέρασε μια μεγάλη προσωπική περιπέτεια εμπλοκής με τη δικαιοσύνη, ενώ οι προσωπικοί δίσκοι του από το 1973 μέχρι και το 1976 βασίζονταν ο καθένας σε ένα συνθέτη.

Το Νοέμβριο του 1977, κυκλοφορεί το άλμπουμ «Αν ξαναζούσα», το οποίο είναι από τα καλύτερα της καριέρας του, ασχέτως της εμπορικής απήχησης που είχε. Υπάρχουν εξαιρετικά τραγούδια διάφορων δημιουργών, μεταξύ αυτών και τέσσερα του Αντώνη Ρεπάνη: «Θα σε βρω όπου και να ‘σαι», «Χαμένο παιχνίδι» και τα κορυφαία «Αφήστε με να ζω» και «Άστε με απόψε μοναχό».

Ο συνθέτης θα δώσει το παρών και στον τελευταίο δίσκο που θα ηχογραφήσει ο Στράτος για λογαριασμό της Columbia. Πρόκειται για το «Γυναίκες…γυναίκες» που θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο του 1979, με το Ρεπάνη να συμμετέχει με τα «Το τέλος είναι θάνατος» (το καλύτερο), «Κι είχα μια πίκρα», “Το δικό μου το δράμα” και «Αγάπη όμορφη».

Το τέλος της συνεργασίας δημιουργού κι ερμηνευτή στο βινύλιο, θα γραφτεί το Νοέμβριο του 1983. Τότε, κυκλοφορεί το χρυσό σε πωλήσεις άλμπουμ «Της γυναίκας η καρδιά», στο οποίο ο συνθέτης έχει γράψει το «Τι γυναίκα είσαι συ», σε στίχους Κατερίνας Πανάγου.

————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here