Γράφει ο Αλέξης Λιόλης
alexli@musiccorner.gr
15/12/2010
www.musiccorner.gr
Ένα τραγούδι…
«Η Μάγια η κουκουβάγια»
Η Μάγια η κουκουβάγια
η φίλη των ναυτικών
σπούδασε στα καρνάγια
των αλιευτικών.
Τους άκουγε απ’ τα πλάγια
ψηλά των καταρτιών
να λένε για ναυάγια
και για το παρελθόν.
Η Μάγια η κουκουβάγια
η φίλη των ναυτικών.
Κι όταν το πλοίο βαθιά ανοιχτεί
κάθεται στωική
πάνω στο δέντρο σ’ ένα κλαδί
ώσπου να ’ρθει η αυγή.
Η Μάγια η κουκουβάγια
η φίλη των ναυτικών
μέσα από μια χαβάγια
ή ένα ακορντεόν
που παίζουνε τα βράδια
στις πλώρες καραβιών
μαθαίνει στα σκοτάδια
τον πόνο των ψυχών.
Η Μάγια η κουκουβάγια
η φίλη των ναυτικών.
«Με το συνθέτη και μουσικό Μιχάλη Ανδρονίκου πρωτοσυναντηθήκαμε Καλοκαίρι του 2008, μισή ώρα πριν αρχίσει στο Τρίτο η εκπομπή: “Απ’ την ψυχή ως την ψυχή”. Έως τότε γνώριζα μόνο τα έργα του: “Μια καθημερινή μουσική”, “Διοσημεία” και “Αλ-Χάττ, η μαγική γραφή”, τα οποία με είχαν εντυπωσιάσει.
Ειλικρινής, ευγενής, ακριβής, με χιούμορ, ευαισθησία και μέτρο -όπως και η τέχνη του- με σημαντικές σπουδές και εμπειρία στο χώρο ο Μιχάλης Ανδρονίκου με τις γνώσεις, τον ουσιαστικό λόγο και την απολαυστική του μουσική, μου έφτιαξε μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή.
-“Ποιά τα μελλοντικά σας σχέδια;” τον είχα ρωτήσει λίγο πριν κλείσουμε. Ετοίμαζε ένα νέο έργο, τραγούδια για παιδιά κάθε ηλικίας, με ήρωες ζώα σε ανθρώπινες ιστορίες. Του έλειπαν στίχοι για να ολοκληρώσει τον κύκλο των τραγουδιών.
-“Θέλετε να σας γράψω στίχους;” τον ρώτησα βγαίνοντας από το Ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής στη Μεσογείων.
-“Γράφετε στίχους;” ενδιαφέρθηκε.
-“Όχι, αλλά εάν θέλετε μπορώ να δοκιμάσω”.
“…!”.
Ο δίσκος μας: “Απ’ τη στεριά το νερό και τον αέρα” κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς από τη ΛΥΡΑ με τις ωραίες φωνές και ερμηνείες της Σίσσυ Κασσάνδρας, του Γιάννη Λεκόπουλου, της σοπράνο Γιολάντας Αθανασοπούλου και – έκτακτη συμμετοχή – της Μαρίας Φωτίου.
Με μεγάλη χαρά έγραψα στίχους για τα έξι από τα δώδεκα τραγούδια του, έκανα ζωγραφιές για το εξώφυλλο και το ένθετο και συμμετέχω σαν ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Από το δίσκο αυτό (όπως μου ζήτησε ο καλός συνάδελφος στα ερτζιανά που μας ενώνουν, ο ευγενικός κύριος Αλέξης Λιόλης) διαλέγω -όχι με ευκολία ομολογώ – ένα από τα τραγούδια μας για την Κιβωτό του:
Η Κουκουβάγια, ξέρουμε όλοι την ιστορία της, αναγνωρίζεται για τη Σοφία της. Κανένας όμως, σκεφτόμουν εκείνο το Καλοκαίρι της ανίας, δεν γεννήθηκε σοφός. Αυτό είναι νόμος. Απεναντίας, κάποια πηγή είναι που όλους μας τροφοδοτεί με φως.
Έτσι, ένα βράδυ με φεγγάρι στη χάση του, ορθό, άρχισα κρυφά να παρακολουθώ μια καφέ-γκρίζα κουκουβάγια να πετά. Μεγαλόπρεπα πετούσε, μαγικά. “Μάγια” την βάφτισα γι’ αυτό λοιπόν. Πήγαινε στα καρνάγια των αλιευτικών.
Μη γνωρίζοντας ως τότε και πολλά για τα μεγάλα αυτά πουλιά -ούτε ότι κατέβαιναν τα βράδια στα λιμάνια είχε ακουστεί- υπέθεσα θα ψάχνει για τροφή.
Σε ενός καταρτιού την άκρη είδα που κάθισε ψηλά. Μέχρι που χάραξε η αυγή άκουγε μόνο, στωικά και με τα μάτια ανοιχτά τους ναυτικούς. Μάθαινε από τους καημούς.
Σε μια φωτιά μικρή ζεσταίναν τις ψυχές τους με μουσική, με το ψωμί και τις ελιές τους, με ιστορίες από το χθες δικές τους ή εμπειρίες από τις φαμελιές τους. Πίναν ρακή και όλοι μαζί κάναν στο τέλος μιαν ευχή παλιά:
“Στη θάλασσα, που είν’ του Θεού η αγκαλιά!”.
Όταν το πλοίο την αυγή έβαλε πλώρη στα ανοιχτά, η Μάγια όλα όσα άκουσε ξαναθυμήθηκε και στο κλαδί που είχε για σπίτι της σοφότερη αποκοιμήθηκε.
Από τη σοφία των άλλων γινόμαστε σοφότεροι κι εμείς. Είναι φως στα σκοτεινά η γνώση. Μπορείς αν θες κάποιος να σου τη μεταδώσει.
Προϋπόθεση βασική – πρέπει να πούμε απ’ την αρχή – είναι το να μάθουμε να ακούμε, στωικοί. Όλο για τον εαυτό μας φλυαρούμε οι πιο πολλοί.
Α, και τώρα επιτέλους κατάλαβα γιατί οι κουκουβάγιες κοιμούνται το πρωί. Τα βράδυα πάνε σε Σχολή!
Τα χρήσιμα που έμαθα τα έβαλα στο χαρτί σε στίχους, τους έδωσε ο Μιχάλης Ανδρονίκου μουσική και ήχους και τους τραγουδά η Μαρία Φωτίου στο δίσκο. Σα μια μοιρασιά το βρίσκω… Nα το τραγουδήσουν κι άλλοι μικροί μα και μεγάλοι, να τα μάθουνε κι αυτοί μήπως γίνουν πιο σοφοί».
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία,
Νίκος Αϊβαλής.
Υ.γ.1
Τον κύριο Νίκο Αϊβαλή τον «συναντώ» χρόνια, μέσα από τη ραδιοφωνική του εκπομπή «Διακριτικές σχέσεις διεθνούς ρεπερτορίου», στο «Δεύτερο Πρόγραμμα». Μου έχει χαρίσει αξέχαστες ραδιοφωνικές στιγμές συγκίνησης και αλήθειας. Τον ευχαριστώ…
Τον ευχαριστώ, επίσης, θερμά, «απ’ την ψυχή ως την ψυχή», που εμπιστεύτηκε την ιστορία της «Μάγιας της κουκουβάγιας» του στην «Κιβωτό»…
Υ.γ.2
Μιλώντας για τη συνεργασία του Νίκου Αϊβαλή με το συνθέτη Μιχάλη Ανδρονίκου, να σας προτρέψω να αναζητήσετε τη νέα τους και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δισκογραφική έκδοση «Η ορθογραφία της αγάπης», που κυκλοφόρησε πρόσφατα και στην οποία θα αναφερθούμε εκτενώς μετά τις γιορτές…
Αλ. Λιόλης
