Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.

Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.

Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!

———————————————————–

Νίκος Καρβέλας – Βαρβάρα Τσιμπούλη:
Άφησαν πίσω ένα κάτι

 

Ο Νίκος Καρβέλας είναι γνωστός στο ευρύ κοινό κυρίως από τη μακρά -και τουλάχιστον εμπορικά επιτυχημένη- συνεργασία του με την Άννα Βίσση κι επιπλέον από τα πολλά «σουξέ» που έγραψε για διάφορους τραγουδιστές, αλλά και τις επιτυχίες που είχε ο ίδιος τραγουδώντας τις δικές του μουσικές και στιχουργικές δημιουργίες.

Ωστόσο, η πρώτη πενταετία της πορείας του στο χώρο δεν είναι ιδιαίτερα προβεβλημένη και σίγουρα λιγότερο «φωτισμένη» από εκείνη που διέγραψε από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 κι έπειτα.

Από το 1974 έως το 1979 λοιπόν, είχε πολύ στενή (και σχεδόν αποκλειστική) συνεργασία με την αείμνηστη στιχουργό Βαρβάρα Τσιμπούλη, η οποία δυστυχώς εδώ και πολλά χρόνια δε μνημονεύεται πουθενά και κανένα μέσο ενημέρωσης δεν έχει αναφερθεί στο έργο της. Κι όμως, έχει γράψει στίχους σε τραγούδια του Δήμου Μούτση, του Μίμη Πλέσσα και άλλων σημαντικών συνθετών…

Τα περισσότερα τραγούδια τους θα μπορούσαμε να πούμε ότι βρίσκονται σε αναζήτηση «σλόγκαν» φρασεολογίας κι εκείνη την εποχή θεωρούνταν «κιτς», αλλά μπροστά στα σημερινά χάλια της ελληνικής μουσικής φαντάζουν άριες!

Ο πρώτος δίσκος

Ο Καρβέλας λοιπόν μπήκε στη δισκογραφία στις αρχές του 1975 με το άλμπουμ «Μια χαρά, μια καημός» που περιλαμβάνει δώδεκα κομμάτια, όλα με στίχους της Τσιμπούλη. Τραγουδούν ο Κώστας Σμοκοβίτης, ο Δημήτρης Κοντολάζος και η Άννα Βίσση, στην πρώτη γνωριμία και συνεργασία με τον μετέπειτα «γκουρού» και σύζυγό της…

O ίδιος ο συνθέτης αρχικά αντέδρασε γιατί ήθελε να γράψει για κάποιες «φίρμες» της εταιρείας, όμως οι υπεύθυνοί της τον έπεισαν ότι θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσει από «χαμηλά» (αν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε έτσι αυτά τα τρία ονόματα…) για να φτάσει ψηλότερα.

Ο δίσκος δεν «περπάτησε» ιδιαίτερα, έχει όμως αρκετά καλά τραγούδια που βεβαίως δεν έχουν καμία σχέση με την μετέπειτα πορεία του Καρβέλα. Ακούστηκε κάπως το «Κρύβαμε την αγάπη μας», ενώ η καλύτερη στιγμή κατά τη γνώμη μου είναι το «Σαν τα πεινασμένα περιστέρια», αμφότερα με τη φωνή της Βίσση. Τυχαίο;

Σημειωτέον ότι στο «Μια χαρά, μια καημός» περιλαμβάνεται και το πρώτο τραγούδι της συνεργασίας των δύο δημιουργών, το «Σαββάτο Κυριακή» με το οποίο είχε συμμετάσχει ο Σμοκοβίτης στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1974.

Την ίδια χρονιά, Καρβέλας και Τσιμπούλη θα συνυπογράψουν το υπέροχο «Για πάντα» που θα ερμηνεύσει ο Γιάννης Πάριος στο «χρυσό» εμπορικά άλμπουμ του «Έρχονται στιγμές», ενώ θα γράψουν και δύο τραγούδια για τον Δάκη στο δίσκο του «100%».

Το πρώτο «μπαμ» με τον Γιάννη Καλατζή

Το 1976, οι δύο δημιουργοί θα συνεχίσουν τη συνεργασία τους και το τέλος της χρονιάς θα τους βρει με την πρώτη μεγάλη επιτυχία τους. Ο Γιάννης Καλατζής τραγουδά «Τώρα πλάκα μου κάνεις» μέσα από το άλμπουμ του «Μη περιμένεις» (τραγούδι επίσης των ίδιων συντελεστών) και κάνει αμέσως «σουξέ».

Όπως θα δούμε παρακάτω, με αυτή την αφορμή θα υπάρξει εκτεταμένη συνεργασία των τριών τους τα επόμενα δύο χρόνια, ωστόσο είχε ήδη σημάνει η αρχή του τέλους για τον εξαιρετικό τραγουδιστή.

Πάντα το 1976, ο Καρβέλας και η Τσιμπούλη θα γράψουν το «Ήμουν πρώτος» με το οποίο ο Δημήτρης Κοντολάζος θα συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης χωρίς όμως να επαναλάβει την επιτυχία της πρώτης θέσης που είχε κερδίσει το 1973 με τον περίφημο «Μπαρμπαλιά».

Σχεδόν ταυτόχρονα, το «Ήμουν πρώτος» θα κυκλοφορήσει σε 45άρι έχοντας στην άλλη πλευρά το «Αχ γιατί» των ίδιων δημιουργών. Αμφότερα τα τραγούδια δε συμπεριλήφθηκαν ποτέ σε δίσκο 33 στροφών ή CD…

Από εκεί και πέρα, άλλη μια -εποχιακή αυτή τη φορά- επιτυχία του «διδύμου» εκείνη τη χρονιά ήταν το «Είσαι το κάτι άλλο» με τον Σπύρο Σερεμέτη που εδώ και πολλά χρόνια έχει εγκαταλείψει το τραγούδι και ασχολείται ως επιχειρηματίας με κέντρα διασκέδασης…

Το κεφάλαιο Τόλης Βοσκόπουλος

Αν το «Τώρα πλάκα μου κάνεις» με τον Καλατζή ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία των Καρβέλα-Τσιμπούλη, τι θα πρέπει να πούμε γι’ αυτό που έγινε το 1977 με τον Τόλη Βοσκόπουλο; Ο απόλυτος σταρ της πίστας και της δισκογραφίας εκείνη την εποχή ξαφνιάζει την εταιρεία του ζητώντας -επιτακτικά μάλιστα- να συμπεριλάβει στο άλμπουμ που ετοιμάζει κάποια τραγούδια που άκουσε τυχαία ως «δοκιμαστικά» και του είχαν αρέσει πολύ, χωρίς να τον ενδιαφέρει αν ο συνθέτης είναι γνωστός ή άσημος.

Οι υπεύθυνοι τον συμβουλεύουν να μη το κάνει λέγοντάς του ότι «αυτά τα τραγούδια δεν είναι για σένα, δεν είναι του στυλ σου», εκείνος όμως επιμένει και τελικώς δικαιώνεται. Ο δίσκος κυκλοφορεί το καλοκαίρι του ’77 με τίτλο «Είναι το κάτι που μένει» των Καρβέλα-Τσιμπούλη και γίνεται «χρυσός» με πωλήσεις άνω των 50.000 αντιτύπων. Πέραν του ομότιτλου, το «δίδυμο» υπογράφει μεταξύ άλλων τα εξίσου γνωστά «Λάθη» και «Στις 32 του μηνός»

Την ίδια χρονιά, το «δίδυμο» θα δώσει τραγούδια και στους Γιάννη Πάριο, Γιάννη Πουλόπουλο, Δημήτρη Κοντολάζο, Λίτσα Διαμάντη και Λίτσα Σακελλαρίου, χωρίς πάντως ιδιαίτερη επιτυχία αν και το «Ποιος απ’ τους δυο» με τον πρώτο είναι εξαιρετικό…

Και πάλι Καλατζής…

Το 1978, ο Νίκος Καρβέλας και η Βαρβάρα Τσιμπούλη θα γράψουν εξ ολοκλήρου το νέο άλμπουμ του Γιάννη Καλατζή με τίτλο «Κάποιος πάντα λέει αντίο» και το «Στη Χονολουλού» θα γίνει το σουξέ της εποχής.

Παράλληλα, θα δώσουν ένα τραγούδι στη Δήμητρα Γαλάνη -που μόλις έχει ενταχθεί στο δυναμικό της τότε MINOS- για το δίσκο της «Μ’ αγαπούσες θυμάμαι», ενώ θα συνεργαστούν και με τον Θέμη Ανδρεάδη γράφοντάς του το γεμάτο υπονοούμενα «Μ’ αυτό περνάνε όλα» που ακούστηκε αρκετά τότε.

Η συνεργασία των Καρβέλα-Τσιμπούλη στο βινύλιο θα τελειώσει το 1979, ετοιμάζοντας άλλο ένα ολόκληρο άλμπουμ για τον Γιάννη Καλατζή που θα έχει τίτλο «Πάλι κοντά σου». Αυτή τη φορά, από τη «Χονολουλού» μας ταξιδεύουν «Στο Μεξικό» το οποίο επίσης έγινε επιτυχία αλλά ξεχάστηκε σχετικά γρήγορα…

Εκτός αυτού, θα γράψουν κάποια τραγούδια και για τον Τόλη Βοσκόπουλο ένα εκ των οποίων θα δώσει και τον τίτλο στο δίσκο του («Μέρα νύχτα παντού»). Πάντως, το «σουξέ» του θα είναι το «Δεν τη βρίσκω με τη ντίσκο»

Κάπου εκεί, θα πέσουν οι τίτλοι τέλους για το «δίδυμο». Ο Καρβέλας θα στραφεί σε πιο «προσωπικούς» δρόμους και θα κάνει θραύση από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 κι έπειτα τόσο ως δημιουργός όσο κι ως ερμηνευτής των τραγουδιών του, ενώ η Τσιμπούλη σιγά-σιγά θ’ αποσυρθεί εντελώς από τη δισκογραφία και το 1992 θα φύγει από τη ζωή μόλις στα 45 χρόνια της…

Η …σούμα

Συνολικά, σε μουσική Νίκου Καρβέλα και στίχους Βαρβάρας Τσιμπούλη ηχογραφήθηκαν 72 τραγούδια κατά τη διάρκεια της πενταετίας 1974-1979.

Αναλυτικά, αυτά ανά ερμηνευτή είναι τα εξής:

Γιάννης Καλατζής: «Μη περιμένεις», «Μ’ έκανες ζωή και μοιάζω», «Τώρα πλάκα μου κάνεις», «Κάποιος πάντα λέει αντίο», «Στη Χονολουλού», «Δε σου λέω τίποτα», «Αμετανόητη καρδιά», «Κάποτε», «Ψέματα», «Λιώνω», «Σταμάτα να τηλεφωνάς», «Για σένανε με γέννησε η μάνα μου», «Όλα τα ‘χω ξεχασμένα», «Συνήθισέ με», «Μη μ’ αγαπάς», «Γεια σου», «Κοντά σου», «Ο Ναπολέων», «Αφού δεν άξιζα εγώ», «Δε μπορεί», «Τύψεις», «Πάλι», «Θα ζήσω», «Στο Μεξικό», «Μάθε την αλήθεια», «Πάντα χάνεται η μαγεία», «Γεια σου σ’ αγαπώ».

Τόλης Βοσκόπουλος: «Είναι το κάτι που μένει», «Στις 32 του μηνός», «Πώς τη θαυμάζω», «Πες μου σ’ αγαπώ», «Λάθη», «Δεν τη βρίσκω με τη ντίσκο», «Εσύ μ’ αγάπησες», «Άκου φίλε», «Μέρα νύχτα παντού», «Μόνοι», «Είμαι δικός σου».

Δημήτρης Κοντολάζος: «Θα με θυμηθείς», «Στον ύπνο τον αποψινό», «Πολυξένη», «Τι να σου κάνει κι η ζωή», «Ήμουν πρώτος», «Αχ γιατί», «Μη ρωτάς», «Το σίριαλ», «Το λαχείο», «Ένα με νοιάζει ένα».

Άννα Βίσση: «Κρύβαμε την αγάπη μας», «Σαν τα πεινασμένα περιστέρια», «Ούτε ένα σ’ αγαπώ», «Γιατί γελάς και παίζεις».

Κώστας Σμοκοβίτης: «Στράτα τη στράτα», «Να ‘σουν βρε κόσμε», «Χάσαμε παιδιά τον Τέλη», «Σαββάτο Κυριακή».

Θέμης Ανδρεάδης: «Τα παράπονά σου», «Μ’ αυτό περνάνε όλα», «Με σνομπάρεις».

Λίτσα Σακελλαρίου: «Η πιο μεγάλη μας στιγμή», «Τι κι αν με ξέχασες», «Ακούς εκεί».

Γιάννης Πάριος: «Για πάντα», «Ποιος απ’ τους δυο».

Δήμητρα Γαλάνη: «Ας ήξερα γιατί».

Λίτσα Διαμάντη: «Οι κατακτήσεις παν καλά», «Με τέτοια εξυπνάδα».

Δάκης: «Αν θέλεις», «Κουέϊ Μέϊ».

Σπύρος Σερεμέτης: «Είσαι το κάτι άλλο», «Εμένα μου λες».

Γιάννης Πουλόπουλος: «Έλα λιγάκι να σε δω».

———————

***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ