ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Lyra (5/2011)
«Τι γυρεύει ένα ταψάκι πάνω σε μια ροκ σκηνή;»
Το πρώτο άλμπουμ των Θεσσαλονικιών ΕΚΜΕΚ, απαντά σε αυτό και άλλα γλυκά ερωτήματα με ένα προσωπικό και ιδιαίτερο ύφος γραφής. Με τον γενικό τίτλο «Γλυκαίνει και δεν παχαίνει» οι ΕΚΜΕΚ προσφέρουν δεκατρία original τραγούδια με έθνικ προσανατολισμό και ροκ ειλικρίνεια.
Δεκατρείς ιστορίες ειπωμένες με φρεσκάδα, κέφι, και πρωτοτυπία από ένα άρτιο συγκρότημα που εισέρχεται στην δισκογραφία με την φιλοδοξία να προσθέσει σε αυτήν λίγο σιρόπι!
ΕΚΜΕΚ – μικρό βιογραφικό
Μέσα σε ενάμιση χρόνο, από τον Σεπτέμβρη του 2009, η παρέα από τη Θεσσαλονίκη κατάφερε πατώντας στην ευφάνταστη διασκευή γνωστών τραγουδιών να καθιερωθεί ως μια από τις πιο δυναμικές και εξωστρεφείς προτάσεις στο live στερέωμα αλλά και να κοιτάξει με σοβαρότητα και ειλικρίνεια εντός, για να βρει το πρωτότυπο υλικό που κυκλοφορεί στο πρώτο του άλμπουμ με τίτλο «Γλυκαίνει και δεν παχαίνει» (Lyra). Οι ΕΚΜΕΚ συνδύασαν στη μουσική τους τις έθνικ τάσεις με τις καλύτερες πλευρές της ελληνικής τραγουδοποιίας, το φρέσκο κλίμα της νέας γενιάς μουσικών με την κριτική ματιά και το σχόλιο, την ενέργεια και το ρυθμό με τις πνευματώδεις μπαλάντες, τις παιχνιδιάρικες μελωδίες με το βάθος και την οξυδέρκεια του στίχου.
Οι: Αλέκος Σπανίδης (τύμπανα), Σάκης Ραπτόπουλος (ακορντεόν), Στέργιος Γιάννος (κοντραμπάσο), Γιώργος Αβραμίδης (τρομπέτα), Αργύρης Κρομμύδας (ηλ. κιθάρα, φυσαρμόνικα), Άλκης Κανίδης (φωνή, κλ. κιθάρα) είναι οι ΕΚΜΕΚ και πιθανότατα θα τους πετύχετε κάπου στην πόλη σας.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Ελένη Λαμπράκη – eleni_lampraki@musiccorner.gr
«Δεν είναι κουλτούρα / δεν είναι ντεμέκ / είναι πηγαίο / είναι οι Εκμέκ» !!!
Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο μας συστήνονται οι Θεσσαλονικείς ΕΚΜΕΚ στο πρώτο τραγούδι του πρώτου τους δίσκου με τον ευφάνταστο χιουμοριστικό τίτλο «Γλυκαίνει και δεν παχαίνει» (τίτλος και του δίσκου και του κομματιού, πολλές πρωτιές!). Ποιοι είναι όμως οι ΕΚΜΕΚ; Μία πενταμελής μπάντα που μας έρχεται από τη συμπρωτεύουσα. Παίζουν κιθάρες, τύμπανο, τρομπέτα, ακορντεόν, κοντραμπάσο και φυσαρμόνικα και ήδη έχουν αρχίσει να ακούγονται για τις πολύ καλές και κεφάτες live εμφανίσεις τους. Ενάμισι χρόνο μετά την πρώτη τους συνάντηση προέκυψε το ντεμπούτο album τους με 13 τραγούδια, 12 νέα και 1 διασκευή. Ήχος ανάλαφρος, χορευτικός, πότε ethnic και πότε latin, με την ισπανική κιθάρα να μπλέκεται όμορφα με τα πνευστά και τα κρουστά των Βαλκανίων. Στίχοι χιουμοριστικοί και νοσταλγικοί όπου κάποιες φορές μέσα από το αστείο περνάνε και πιο σοβαρά μηνύματα.
Το album ξεκινάει με το «Γλυκαίνει και δεν παχαίνει» , ένα jingle 40 δευτερολέπτων το οποίο μας συστήνει το συγκρότημα μέσα από λογοπαίγνια για τη ζαχαροπλαστική και τη μουσική, με το ερώτημα «Τι γυρεύει ένα ταψάκι σε μια μουσική σκηνή;». Το επόμενο και πρώτο κανονικό κομμάτι του δίσκου τιτλοφορείται «Αχ Μαρία» και πατάει στιχουργικά στο κλασσικό μοτίβο της “femme fatale” της γειτονιάς. Latin μελωδία και ενορχήστρωση με σπανιόλικο παίξιμο στην κιθάρα και σαξόφωνο να κυριαρχούν. Σειρά έχει «Ο τραπεζίτης» ο οποίος αντιπροσωπεύει τον αντιπαθητικό εκπρόσωπο ενός άδικου κοινωνικού συστήματος όπως διαφαίνεται από τους στίχους. Πιο βαλκανικοί ρυθμοί με σαξόφωνο και τύμπανο σε πλήρη αρμονία. Παρά το χαρούμενο ύφος της μουσικής δεν περνούν αναίμακτα οι πιο έντονοι στίχοι του τελευταίου κουπλέ. Τραγούδι το οποίο θεωρώ πως είναι αρκετά επίκαιρο μιας και αυτό που διοχετεύει μέσα στη μελωδία είναι οργή απέναντι στον τραπεζίτη και κατ’ επέκταση στο θεσμό της τράπεζας και της κοινωνικής κατάστασης.
«Η μπαλάντα της λογικής» για τη συνέχεια, άλλο ένα ευχάριστο κομμάτι που κινείται σε αμιγώς latin ρυθμούς. Μπορώ άνετα να το φανταστώ να τραγουδιέται στα πορτογαλικά από μια Βραζιλιάνικη μπάντα σε κάποιο δρόμο. Θέμα του η επικράτηση της γκρίζας λογικής πάνω στη δύναμη της φαντασίας. Το επόμενο τραγούδι αν και διασκευασμένο έχει ταιριάξει πολύ στο ύφος του δίσκου και του συγκροτήματος. Πρόκειται για το πασίγνωστο «Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω» του Μανώλη Χιώτη το οποίο μετατράπηκε σε ένα γρήγορο swing με έντονα στοιχεία βαλκανικής μουσικής στα ορχηστρικά μέρη. Λίγο πριν τη μέση συναντάμε το πρώτο slow κομμάτι του δίσκου το «Ακυβέρνητο καράβι». Ενδιαφέρουσα ενορχήστρωση χωρίς να κάνει όμως το κομμάτι κάτι το ξεχωριστό.
Επιστροφή στους αλέγκρο χαρούμενους ρυθμούς με «Το μπατιράκι», ένα τραγούδι που ξεχώρισα. Έχουμε άλλη μια περίπτωση χιουμοριστικού στίχου που λέει αλήθειες. Ο ρυθμός του latin περασμένης δεκαετίας, με άλλη ενορχήστρωση θα μου θύμιζε τραγούδι της παλιάς Αθήνας. Ακόμα ένα κλασσικό στιχουργικό θέμα για το επόμενο κομμάτι. Το «Έγινες άντρας» μιλάει με μια νοσταλγία άλλης εποχής για τα «κακόφημα σπίτια της γειτονιάς», έτσι όπως τα έβλεπε τότε ένα μικρό αγόρι. Μουσικά κινείται στο ίδιο ethnic ύφος όπως και τα προηγούμενα.
Ένατο κομμάτι του δίσκου το «Του χωρισμού η ώρα», με θέμα τι άλλο, έναν χωρισμό, ιδωμένο από μια γλυκόπικρη σκοπιά. Μια μπαλάντα με ρετρό διάθεση και πολύ ενδιαφέρον μουσικό τελείωμα. Προσωπικά είναι μάλλον το τραγούδι που ξεχώρισα από το δίσκο. Πολύ ομαλό το πέρασμα στο επόμενο κομμάτι με ήχο που θύμισε αρκετά Beirut. «Ο Παραμυθάς», ένα τραγούδι με πολύ όμορφους στίχους και μουσική. Για τη συνέχεια το “Bon Voyage” το μοναδικό ορχηστρικό κομμάτι του δίσκου, χαρούμενο και χορευτικό με κυρίαρχο τον ήχο της τρομπέτας. Λίγο πριν το τέλος συναντάμε το «Την ιστορία γράφουν πάντα οι νικητές», ένα ενδιαφέρον κομμάτι που μιλάει για τη φήμη και τη λήθη. Αξίζει να ακουστεί με προσοχή. Και ο δίσκος κλείνει με ένα lounge χριστουγεννιάτικο κομμάτι, τα «Χριστούγεννα», που μου έφερε στο μυαλό το συνονόματο αδελφάκι του από το Φοίβο Δεληβοριά.
Συνολικά είναι ένας δίσκος ευχάριστος, καλοκαιρινός με πολύ χιούμορ που σίγουρα θα σας ανεβάσει τη διάθεση. Ακούγοντάς τον κατάλαβα πως πρόκειται για ένα συγκρότημα από αυθεντικούς διασκεδαστές, γεγονός που εξηγεί ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας των ζωντανών τους εμφανίσεων. Θεωρώ τους ΕΚΜΕΚ μια πολύ ωραία και φρέσκια πρόταση με έναν αξιόλογο πρώτο δίσκο, που μπορεί να επωφεληθεί από τη συγκυρία της στροφής προς την ethnic μουσική της ελληνικής δισκογραφίας και να ωθήσει το συγκρότημα να μας δώσει ακόμα πιο ενδιαφέρουσες δουλειές!
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Γλυκαίνει και δεν παχαίνει
02. Αχ, Μαρία
03. Ο τραπεζίτης
04. Η μπαλάντα της λογικής
05. Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω
06. Ακυβέρνητο καράβι
07. Το μπατιράκι
08. Έγινες άντρας
09. Του χωρισμού η ώρα
10. Παραμυθάς
11. Bon voyage (οργανικό)
12. Την ιστορία γράφουν πάντα οι νικητές
13. Χριστούγεννα
*** Οι κριτικές δίσκων αποτελούν προσωπικές απόψεις του εκάστοτε συντάκτη που σε καμία περίπτωση δεν είναι απαραίτητο ότι συνάδουν με τις απόψεις και της υπόλοιπης συντακτικής ομάδας του Music Corner