Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
http://vinylmaniac.madblog.gr
Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
| Γιώργος Χατζηνάσιος – Δήμητρα Γαλάνη: Τι να λησμονήσω, τι να θυμηθώ… |
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο Γιώργος Χατζηνάσιος ξεκίνησε την προσπάθειά του να μπει στο χώρο του τραγουδιού ως συνθέτης, καθώς μέχρι τότε περιοριζόταν στο να παίζει πιάνο ή Hammond σε νυχτερινά κέντρα. Τα πρώτα τραγούδια του κυρίως με τη Μαρινέλλα («Κρίμα το μπόι σου», «Συμβιβαζόμαστε» κ.α.) και τον Τόλη Βοσκόπουλο («Στοιχηματίζω») γνωρίζουν ιδιαίτερη επιτυχία και κάπου εκεί, τον «δένει» με αποκλειστικό συμβόλαιο συνεργασίας η τότε πανίσχυρη Columbia.
Τα πρώτα 45άρια που κυκλοφορούν με δικές του συνθέσεις για λογαριασμό της εταιρείας, κάνουν κυριολεκτικά θραύση («Αφιλότιμη» με τον Στράτο Διονυσίου, «Μια παρένθεση και μόνο» με τον Σταμάτη Κόκοτα κ.α.) κι έτσι, το 1972 κυκλοφορεί ο πρώτος μεγάλος δίσκος του με 12 τραγούδια που μοιράζονται ο Κόκοτας (4), ο Διονυσίου (5) και η Δήμητρα Γαλάνη (3) κι έχει τον τίτλο «4.5.3.», από τον αριθμό των κομματιών που λέει ο κάθε ερμηνευτής.
Οι πρώτες επιτυχίες
Το άλμπουμ σημειώνει εξίσου μεγάλη επιτυχία (ουσιαστικά ήταν οι «μεταγραφές» από τα δισκάκια των 45 στροφών), καθιερώνει τον συνθέτη και του δίνει την ευκαιρία να συνεργαστεί για πρώτη φορά με την τραγουδίστρια που μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70 θ’ αποτελέσει τη «μούσα» του.
Ο λόγος φυσικά για τη Δήμητρα Γαλάνη, η οποία -αν και πολύ νέα τότε στο χώρο αλλά και στην ηλικία- έχει ήδη ερμηνεύσει δημιουργίες του Δήμου Μούτση και του Μάνου Χατζιδάκι κι έχει γίνει πολύ γνωστή.
Η πρώτη επαφή της με τον Χατζηνάσιο λοιπόν είναι στο «4.5.3.» -με πιο γνωστή στιγμή το «Ήταν μια φορά κι ένα καιρό»- κι από εκεί και πέρα ξεκινάει μια συνεργασία που θα προσφέρει πολλές και σημαντικές στιγμές στην ελληνική μουσική.
Το 1973, η νεαρή τραγουδίστρια συμμετέχει σε δύο δίσκους του συνθέτη: Αρχικά στο «Έχει ο Θεός» με στίχους Γιάννη Λογοθέτη -όπου κύριος ερμηνευτής είναι ο Μανώλης Μητσιάς- και προς το τέλος της χρονιάς στη «Διαδρομή», σε στίχους Γιώργου Κανελλόπουλου και Ντίνου Δημόπουλου, μαζί με το Μητσιά και τους Σταμάτη Κόκοτα και Θέμη Ανδρεάδη, άλμπουμ με περισσότερες από 50.000 πωλήσεις.
Η επιτυχία αμφοτέρων των δίσκων είναι μεγάλη και τα πιο πολλά τραγούδια ακούγονται μέχρι και σήμερα. Η δε Γαλάνη, προσθέτει νέες σπουδαίες στιγμές στο ρεπερτόριό της με τα «Αν μ’ αγαπάς φίλα σταυρό» και «Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί» (από το «Έχει ο Θεός»), αλλά και τα «Συγνώμη που σ’ αγάπησα πολύ» και «Ήλιε μη κοιτάς» (από τη «Διαδρομή»).
Το 1974, η Γαλάνη ακούγεται να τραγουδά δύο κομμάτια του Χατζηνάσιου στην κινηματογραφική ταινία «Ψυχή και σάρκα», όπου πρωταγωνιστούν ο Κώστας Πρέκας και η Κορίνα Τσοπέη (πρώην «Μις Υφήλιος»), ενώ ακολουθεί ένα δισκάκι 45 στροφών το 1975 με το πασίγνωστο «Γιαρέμ-γιαρέμ», σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Το ίδιο τραγούδι, ηχογραφείται σχεδόν παράλληλα με τη Χριστιάνα και την Αιμιλία Νομικού…
«Λεύκωμα» και «Εικόνες»
Και φθάνουμε στα τέλη του 1976, όπου η τραγουδίστρια συμμετέχει στο «Λεύκωμα», σε στίχους του Γιώργου Κανελλόπουλου. Πρόκειται για ένα δίσκο που «μοιράζεται» ερμηνευτικά με τη Βίκυ Μοσχολιού, έχοντας από μια «πλευρά» η καθεμιά τους, ενώ παράλληλα οι δυο τους εμφανίζονται στο «Ζυγό» στην Πλάκα, σ’ ένα υπέροχο πρόγραμμα.
Εδώ θα βρούμε μιαν από τις πιο διαχρονικές επιτυχίες της Γαλάνη, που δεν είναι άλλη από τα υπέροχα «Γαλάζια σου γράμματα». Ίσως να είναι και το ωραιότερο τραγούδι που έγραψε ο Χατζηνάσιος για τη φωνή της, αλλά και γενικότερα…
Το Δεκέμβριο του 1979, έρχεται η στιγμή για την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του συνθέτη με τη «μούσα» του. Η ερμηνεύτρια έχει «μεταγραφεί» πλέον στη MINOS κι εκεί κυκλοφορούν οι «Εικόνες», με σπουδαία και διαχρονικά τραγούδια. Οι τίτλοι μιλούν από μόνοι τους: «Ζω», «Θα σ’ αγαπώ», «Το γρανάζι», «Δεν έχουμε να πούμε τίποτα», «Κοίτα πράματα» …
Την ίδια χρονιά (1979), η τραγουδίστρια θα ηχογραφήσει δύο κομμάτια του Χατζηνάσιου που ακούστηκαν στην κινηματογραφική ταινία «Ένα γελαστό απόγευμα», με πρωταγωνιστές το Νίκο Κούρκουλο και τη Μπέτυ Λιβανού, τα οποία όμως βγήκαν σε δίσκο το …1994! Το ένα από αυτά («Ξέρω δε θα ‘ρθεις»), κυκλοφόρησε στη δισκογραφία το 1980 με την Αλέκα Κανελλίδου, μέσα από το άλμπουμ της «Εμπιστευτικά».
Θα χρειαστεί να περάσουν επτά χρόνια για την επόμενη -και τελευταία μέχρι σήμερα- δισκογραφική συνεργασία συνθέτη κι ερμηνεύτριας. Τον Οκτώβριο του 1986 λοιπόν, κυκλοφορεί το «Παιχνίδι για δύο» σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, απ’ όπου και πάλι προκύπτουν διαχρονικές επιτυχίες, με κορυφαίο σε επίπεδο αποδοχής κι «αναγνωρισιμότητας» το πασίγνωστο «Σ’ όποιον αρέσουμε». Ήταν η σεζόν που οι δυο τους μαζί με την Τάνια Τσανακλίδου και τον αξέχαστο Διονύση Θεοδόση εμφανίζονταν στο «Ταμπού».
Από τότε έως τις μέρες μας, Γιώργος Χατζηνάσιος και Δήμητρα Γαλάνη έχουν ακολουθήσει διαφορετικούς δρόμους και δεν έχουνε συναντηθεί ούτε δισκογραφικά, αλλά ούτε και σε κάποια μουσική σκηνή. Εκείνος άρχισε ν’ «αραιώνει» από τη δισκογραφία και τα τελευταία χρόνια απέχει σχεδόν ολοκληρωτικά απ’ αυτήν, ενώ εκείνη συνέχισε σ’ εντελώς διαφορετικούς και πιο «προσωπικούς» δρόμους, γράφοντας μουσική και τραγουδώντας η ίδια τα δικά της τραγούδια, συνεργαζόμενη ελάχιστα με άλλους δημιουργούς.
Ωστόσο, η τραγουδίστρια έχει πει πολλές φορές ότι οι επιτυχίες που έκανε με το συνθέτη είναι οι πιο διαχρονικές της καριέρας της και δεν παραλείπει ποτέ να τις παρουσιάζει στα εκάστοτε προγράμματά της.
Συνολικά, η Γαλάνη στη δισκογραφία έχει ερμηνεύσει 41 τραγούδια του Χατζηνάσιου τα οποία κατά χρονολογική σειρά είναι τα εξής:
1972: «Ήταν μια φορά κι ένα καιρό» (Χρ. Στίππα), «Πόσα σου πήρε ο ουρανός» (Β. Τσιμπούλη), «Καραβοκύρη βάλε μπρος» (Σ. Τηλιακού).
1973: «Αν μ’ αγαπάς φίλα σταυρό» (Γ. Λογοθέτη), «Να πέσει να ρημάξει» (Γ. Λογοθέτη), «Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί» (Γ. Λογοθέτη), «Έλα να σε κάνω ταίρι» (Γ. Λογοθέτη), «Συγνώμη που σ’ αγάπησα πολύ» (Γ. Κανελλόπουλου), «Ήλιε μην κοιτάς (Ο βάλτος)» (Ντ. Δημόπουλου), «Μοιάζω μ’ αστείο» (Γ. Κανελλόπουλου).
1974: «Ζεστό το χέρι» (Αλ. Αλεξόπουλου -ντουέτο με τον Γιώργο Σουνά), «Έπεσε η μέρα» (Αλ. Αλεξόπουλου).
1975: «Γιαρέμ-γιαρέμ» (Ν. Γκάτσου).
1976: Στίχοι Γ. Κανελλόπουλου: «Τα γαλάζια σου γράμματα», «Τι να σου χαρίσω», «Σύρε γιε μου στην Αθήνα», «Θλιμμένα χαμόγελα», «Καληνύχτα σας».
1979: «Ζω» (Κ. Τριπολίτη), «Κοίτα πράματα» (Κ. Τριπολίτη), «Θα σ’ αγαπώ» (Γ. Καλαμίτση), «Κι είχα μοιραστεί μαζί σου» (Κ. Τριπολίτη), «Όταν γύρω νυχτώνει» (Γ. Καλαμίτση), «Δεν έχουμε να πούμε τίποτα» (Κ. Ντούμου), «Το γρανάζι» (Κ. Τριπολίτη), «Πάρε την τελευταία μου πνοή» (Μαρίας-Αλεξάνδρας), «Μη γελάς» (Κ. Τριπολίτη), «Να ‘ταν η καρδιά μου φύλλο» (Μ. Μπουρμπούλη), «Είναι πληγή η αγάπη μου» (Κ. Τριπολίτη), «Ξέρω δεν θα ‘ρθεις» (Αν. Θωμόπουλου), «Ένα γελαστό απόγευμα» (Αν. Θωμόπουλου).
1986: Στίχοι Λ. Νικολακοπούλου: «Μ’ αυτόν τον έρωτα», «Σ’ όποιον αρέσουμε», «Με γυναικεία κι αντρικά», «Μια φωτογραφία», «Έτσι όπως τα λες», «Εδώ Αθήναι», «Παιχνίδι για δύο» (ντουέτο με τον Γιάννη Πάριο), «Ταμπού» (με την Τάνια Τσανακλίδου και τον Γιώργο Χατζηνάσιο), «Κάθε φορά», «Για σένα εγώ» (με τον Διονύση Θεοδόση).
———————
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…