ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Minos EMI (6/2010)

Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη ετοίμασε και μας παρουσιάζει τη δεύτερη δισκογραφική της δουλειά με τίτλο «Έξοδος 2» από όπου ήδη το πρώτο single Αττική Οδός σε μουσική Λάκη Παπαδόπουλου και στίχους Sunny Μπαλτζή ξεχωρίζει στα ραδιόφωνα. Η Ελεωνόρα Ζουγανέλη κατάφερε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να αποτελεί ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και πολλά υποσχόμενα πρόσωπα της Ελληνικής δισκογραφίας, ενώ το πλατινένιο πρώτο της άλμπουμ με τίτλο «Έλα» έκανε μεγάλη επιτυχία με την κυκλοφορία του.

Πιο ώριμη από ποτέ η Ελεωνόρα Ζουγανέλη επιστρέφει με ερμηνείες που φέρνουν στο μυαλό μεγάλες δισκογραφικές στιγμές του παρελθόντος, αλλά με το δικό της στίγμα ολοφάνερα εντυπωμένο στα νέα της τραγούδια, ταξιδεύοντας μας σε δρόμους σαφώς πιο ηλεκτρονικούς αυτή τη φορά.

Με αφετηρία τις ενορχηστρώσεις του Soumka σε τέσσερα κομμάτια του άλμπουμ (Αττική Οδός, Με Αγάπη… Στην Πρώην Σου, Στη Λύπη Που Λείπει και Αν), η φωνή της Ελεωνόρας ντύνει εντυπωσιακά τις δέκα ετερόκλιτες συνθέσεις που υπογράφουν ο Λάκης Παπαδόπουλος, ο Νίκος Αντύπας, ο Τρύφων Κουτσουρέλης, ο Βασίλης Γαβριηλίδης, ο Δημήτρης Φάκος και ο Βασίλης Μπαμπούνης σε στίχους της Sunny Μπαλτζή, του Νίκου Μωραΐτη και της Όλγας Βλαχοπούλου.

Από την ατμοσφαιρική electro-pop των Αττική Οδός και Αναποφάσιστα μέχρι το rock ξέσπασμα του Αν (T.O.A), και από τις μελωδίες που κρύβουν δυναμικές μπαλάντες όπως το Στη Λύπη Που Λείπει και Είναι Τόσο Απλό μέχρι την μελαγχολία του Για Δεύτερη Φορά αλλά και τη χορευτική αύρα των Η Αγάπη Αργεί και Δεν Είμαι Η Μαμά Σου, σε αυτή τη μουσική διαδρομή η «Έξοδος 2» της Ελεωνόρας Ζουγανέλη, έχει μοναδική κατεύθυνση την καρδιά μας…

TΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Αριάδνη Κυπριάδη – a.kypriadi@musiccorner.gr

Υπάρχουν καλλιτέχνες και δημιουργοί από τους οποίους οι ακροατές έχουν απαιτήσεις. Τις απαιτήσεις αυτές τις έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι, τόσο με τα δείγματα δουλειάς τους, όσο και με τη στάση ζωής τους.

Γι’ αυτό και το εισαγωγικό τραγούδι της δεύτερης δισκογραφικής δουλειάς της Ελεωνόρας Ζουγανέλη με τίτλο «Αττική Οδός» απογοητεύει σε όλα τα επίπεδα, κυρίως δε στο στιχουργικό. Η πρωτοτυπία στους στίχους είναι πολύ σημαντική, ειδικά όταν πετυχαίνει να προσδώσει αμεσότητα και δίνει τη δυνατότητα στον ακροατή να ταυτιστεί με τον ερμηνευτή. Δυστυχώς, όμως, στίχοι όπως «Κλαίω και οδηγώ στην Αττική Οδό / Και κάτω απ’ τη ζακέτα φοράω νυχτικό» προκαλούν μάλλον μειδίαμα.

Στο επόμενο κομμάτι, το «Αναποφάσιστα», γίνεται προσπάθεια για στροφή σε έναν πιο ηλεκτρονικό ήχο. Οι στίχοι, ιδιαίτερα στο ρεφρέν, είναι αρκετά αδύναμοι, με αποτέλεσμα να μην βοηθούν την πολύ καλή μελωδία να αναδειχτεί.

Θα χρειαστεί να περιμένουμε μέχρι το τρίτο τραγούδι για να νιώσουμε πιο άνετα με το δίσκο. «Η Αγάπη Αργεί» είναι ένα όμορφο ροκ κομμάτι βασισμένο σε κλασικές στιχουργικές ιδέες, εκτελεσμένες όμως πολύ καλά. Το κομμάτι θα μπορούσε να περάσει αδιάφορο αν δεν το απογείωνε η ερμηνεία της Ελεωνόρας.

Το «Με Αγάπη… Στην Πρώην Σου» κερδίζει πόντους μόνο και μόνο για τη θεματολογία του. Η σχέση της νυν με την πρώην είναι πάντα ένα θέμα …ευαίσθητο. Έχουμε ακούσει πολλές φορές την άποψη της πρώην, αλλά είναι σίγουρα πολύ πιο διασκεδαστικό να μαθαίνουμε την ιστορία μέσα από τα μάτια της νυν. Το αποκορύφωμα του τραγουδιού έρχεται στο τέλος όταν η Ελεωνόρα πίνει στην υγειά της πρώην μια μπύρα. Η ανεβαστική μουσική, οι αυθάδικοι στίχοι και η αμεσότητα της καλλιτέχνιδας μετατρέπουν το κομμάτι σε μια από τις πιο διασκεδαστικές στιγμές του δίσκου.

Αμέσως μετά η διάθεση αλλάζει. Η «Δεύτερη Φορά» θυμίζει συνθέσεις του παρελθόντος αλλά με σύγχρονη άποψη στην παραγωγή. Η καλοδουλεμένη αυτή μπαλάντα επιτρέπει στην τραγουδίστρια να ξεδιπλώσει τις φωνητικές της ικανότητες και να δώσει μια εξαιρετική ερμηνεία.

«Δεν Είμαι η Μαμά Σου» τιτλοφορείται το επόμενο κομμάτι. Η Ελεωνόρα προσπαθεί να εξηγήσει στον καλό της ότι χρειάζεται την αμέριστη προσοχή του και δεν έχει την υπομονή της …μαμάς του! Το αίτημα αυτό σίγουρα συμμερίζονται πολλές γυναίκες, κυρίως στις μεσογειακές χώρες. Αποτελεί ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου, καθώς, παρά τη θεματολογία, αποπνέει μια feel-good διάθεση.

Πολύ ενδιαφέρουσα ροκ ενορχήστρωση διαθέτει το «Γεννάει η Ζωή». Κινείται σε αυτό που θα χαρακτήριζε κανείς ως το κλασικό ύφος της τραγουδίστριας, χωρίς όμως να συγκινεί ιδιαίτερα.

«Στη Λύπη που Λείπει» μας δίνεται η ευκαιρία να πάρουμε μια μικρή ανάσα πριν το δυνατό «Αν» (Τ.Ο.Α.)». Οι περισσότεροι το έχουν ήδη ακούσει ή έχουν δει το video-clip του με την ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αισθητική. Καταφέρνει να κεντρίσει το ενδιαφέρον με τη μουσική και την – για ακόμα μια φορά – πολύ δυνατή ερμηνεία της Ελεωνόρας.

Ο δίσκος κλείνει υπέροχα με το μελωδικό «Είναι Τόσο Απλό». Η τραγουδίστρια αφήνει πίσω τις πιο δυναμικές και «σκληρές» ερμηνείες και αφήνεται στην τρυφερή μουσική του τραγουδιού. Το κομμάτι ξεχωρίζει για το θετικό του μήνυμα, συνοψίζοντας παράλληλα τη θεματολογία του δίσκου.

Η «Έξοδος 2» είναι σε γενικές γραμμές ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση για την Ελεωνόρα Ζουγανέλη. Αντικατοπτρίζει την επιθυμία της καλλιτέχνιδας να εκφραστεί μέσα από διαφορετικά μονοπάτια – άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο επιτυχημένα – και να συνδυάσει ήχους και είδη που αγαπά. Μια ροκ δουλειά με χορευτικά στοιχεία, δυνατές, αλλά προσωπικές ερμηνείες και αφηγήσεις κάποτε συγκινητικές, κάποτε αστείες, κάποτε γλυκόπικρες…

Η αγάπη της ερμηνεύτριας για τα δυνατά ροκ κομμάτια είναι εμφανής. Καταφέρνει όμως να τραβήξει περισσότερο τον ακροατή όταν της δίνεται η ευκαιρία να αφηγηθεί ιστορίες καθημερινές, που απαιτούν σε λιγότερο βαθμό νεύρο και σε μεγαλύτερο βαθμό προσωπικότητα. Σίγουρα είναι ένα στοιχείο που όχι μόνο διαθέτει, αλλά σε αντίθεση με πολλούς άλλους καλλιτέχνες, τολμά να αναδείξει με υπερηφάνεια και όταν της δίνεται η ευκαιρία, το ενσωματώνει άρτια στη μουσική της.

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Αττική οδός
02. Αναποφάσιστα
03. Η αγάπη αργεί
04. Με αγάπη …στην πρώην σου
05. Δεύτερη φορά
06. Δεν είμαι η μαμά σου
07. Γεννάει η ζωή
08. Στη λύπη που λείπει
09. Αν (τ.ο.α.)
10. Είναι τόσο απλό

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here