ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ
(σε… meeting με την Πόπη Βεζάζη)
Ανεξάρτητη φύση, δυναμικός, με ένα πάθος για τα διαφορετικά μουσικά είδη που αναμειγνύει με γνήσιο τρόπο στα τραγούδια του, μα κυρίως το λαϊκό και το ρεμπέτικο, ο Λεωνίδας Μπαλάφας είναι ένας σύγχρονος ποιμένας, με μια ιδιαίτερη χροιά και ένα αυθεντικό ταμπεραμέντο, στοιχεία που τον ξεχωρίζουν στην πορεία του προς τα μουσικά πράγματα. Η μουσική αναρρίχηση ξεκινά το 2003 σε ένα μικρό μαγαζάκι στην Πλάκα, συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία, στα πλαίσια μουσικής εκπομπής όπου και αναδεικνύεται νικητής και φτάνει στο σήμερα, μετά από έξι, με ακουστική ποικιλία μεταξύ τους άλμπουμ, στα οποία πειραματίζεται, μπλέκει όμορφα τα μουσικά ρεύματα που τον αφορούν και τραγουδά για τους λαούς και τη ζωή.
Εμείς μιλήσαμε μαζί του σε μία απολαυστική, αυθεντική συνέντευξη και σας τον παρουσιάζουμε, μέσα από την εικόνα του για τη μουσική, τις απόψεις του για την κοινωνία και τον άνθρωπο, αλλά και για τον 7ο επικείμενο δίσκο του «Άνθρωπος Μονάχος» και τη συνεργασία του με τον Κύριο Κ.
Λεωνίδα, καλησπέρα. Αρχικά, μέχρι τώρα τα άλμπουμ που έχουμε ακούσει από σένα είναι αρκετά επιτυχημένα, μπλέκουν πολλά μουσικά είδη μαζί και δένουν αρμονικά με έναν μοναδικό τρόπο τα διάφορα ακούσματα που συνδυάζεις. Πώς σκέφτηκες να «αναμείξεις» το λαϊκό και το ρεμπέτικο, μαζί με το πιο σύγχρονο ήχο ή ακόμα και τραγούδια της τάβλας; Τι σε έφερε στο κατώφλι της δημιουργίας αυτών των τόσο διαφορετικών κομματιών μεταξύ τους;
Απ’ όσο με θυμάμαι δεν ήμουν ποτέ αφιερωμένος σε ένα συγκεκριμένο μουσικό μοτίβο. Πάντα μου άρεσε να ακούω αυτά που μου μιλάνε, τα τραγούδια εκείνα που με ταρακουνούν, είτε είναι ροκ, είτε ποπ, είτε λαϊκά, είτε ρεμπέτικα, δημοτικά, αφρικάνικα και χίλια δυο άλλα. Επομένως και στο δημιουργικό μου κομμάτι δεν θα μπορούσα να σταθώ σε μια ίδια μουσικοστιχουργική φόρμα, γιατί δεν θα ήμουν ο εαυτός μου. Μ ‘αρέσουν τα παντρέματα, μ’ αρέσουν τα πειράματα και να δένει το γλυκό ως τα βαθιά γεράματα.
Το νέο σου άλμπουμ φέρει τον τίτλο «Άνθρωπος μονάχος», το οποίο έχει επίσης διαφορετικά στοιχεία, διακρίνουμε ροκ ήχους ανάμεσα στο γνώριμο ύφος σου και το λαϊκό τέμπο. Σε τι διαφέρει με προηγούμενες δουλειές σου και τι ήταν αυτό που σε ώθησε να συνθέσεις αυτές τις νέες μουσικές και να κινηθείς στην ποικιλία μουσικών ρευμάτων;
Ο «Άνθρωπος μονάχος» καθρεφτίζει τον απλό και λαϊκό άνθρωπο μέσα σε μια ηλεκτρική κοινωνία. Τον άνθρωπο με τον δικό του Γολγοθά, με τις πληγές του και τα πάθη του, με την τρέλα του, την «καψούρα του» και τα θέματά του. Όσον αφορά τα τραγούδια, προσωπικά γράφω ότι μου βγαίνει, δεν το σκέφτομαι και πολύ. Θυμάμαι όμως τον πατέρα μου που αργήσαμε να επικοινωνήσουμε λόγω του χάσματος της ηλικίας, να μου λέει γράψε κάνα τραγούδι, όταν είχα ήδη δύο δίσκους. Ήθελε βλέπεις να μερακλώσει κι εκείνος λίγο, κάποιο τραγούδι να του «μιλήσει». Τα καλά τραγούδια δεν πρέπει να έχουν ηλικία, πρέπει να ενώνουν τις γενιές, να είναι αυθεντικά και με μεράκι ποτισμένα.
Μέσα από τη μουσική σου, αλλά και γενικότερα, από τις ζωντανές εμφανίσεις σου επί σκηνής και την γενικότερη αντιμετώπιση σου στα πράγματα, εκφράζεις απόψεις για την κοινωνία και το σήμερα. Όπως, χαρακτηριστικά, έρχεται στο μυαλό μου, από το πολύ επιτυχημένο κομμάτι «Να σταθώ στα πόδια μου», θίγεις προβλήματα του μέσου Έλληνα, την οικονομική κρίση, την πολιτική σαθρότητα και το πόσο σκληρά έχουν γίνει πλέον τα πράγματα, κυρίως για την επιβίωση. Εσύ πως τα βιώνεις όλα αυτά; Πιστεύεις υπάρχει ελπίδα να καλυτερέψουν τα πράγματα μελλοντικά;
Κάθε εποχή έχει και τα δικά της. Κάτι καλυτερεύει στην πορεία και κάτι χειροτερεύει. Το θέμα είναι να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Να συναισθανόμαστε και να αγαπάμε δίχως αντάλλαγμα.
Θεωρώ πολύ σπουδαίο το γεγονός ότι στον χώρο που κινείσαι, όπου πολλοί από τους καλλιτέχνες και τους παραγωγούς αναζητούν πράγματα κάπως πιο «εμπορικά», αν μου επιτραπεί η λέξη, και κυρίως μουσικές οι οποίες να απευθύνονται μαζικά σε ένα κοινό, εσύ πας κόντρα σε αυτό, κινείσαι ανεξάρτητα, χωρίς να ακολουθείς συγκεκριμένα μονοπάτια στο μουσικό σου ταξίδι. Ποιός ή τι σε βοηθάει σε αυτό; Υπάρχει κάτι που να σε κινητοποιεί να συνεχίζεις και να μην το βάζεις κάτω ενάντια στη μαζοποίηση και την απεριόριστη προσφορά της «κονσέρβας» στους καιρούς αυτούς;
Η ζωή τα στρώνει άσχημα κι ωραία και δεν έχω ιδέα τι μου ξημερώνει.
Ένα δρόμο ξέρω και αυτόν τραβάω, όπου πάει πάω, βόλτα να τα φέρω.
Ότι μου πει η καρδούλα μου κάνω και νιώθω ευλογημένος που δεν ακολουθώ τα θέλω άλλων, παρά μόνο τα δικά μου κι ότι σωστό ή λάθος κάνω, το χρεώνομαι εγώ.
Προσωπικά θεωρείς «δύσκολο» το εγχείρημα να ακολουθεί κανείς τα δικά του βήματα και να πειραματίζεται ακόμα και αν αποτύχει στο τέλος ή να ακολουθεί μία σταθερά, μια πεπατημένη αν θες, για να επιτυγχάνει στη ζωή του για οποιοδήποτε κλάδο κι αν μιλάμε; Ειδικά τώρα, στη μουσική, τι συμβουλεύεις ένα νέο παιδί που ονειρεύεται να ξεκινήσει τώρα υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες στη μουσική βιομηχανία;
Καλύτερα να αποτύχεις σε κάτι που θέλεις, ονειρεύεσαι και αγαπάς να κάνεις, παρά να πετύχεις σε κάτι που θέλουν, ονειρεύονται και αγαπούν να κάνεις! Είναι Ζόρι το ανηφόρι…
Ποια η σχέση σου με το διαδίκτυο; Μιας και διατηρείς προσωπική σελίδα και στο YouTube και μπορούν να ακουστούν και εκεί τα άλμπουμ σου, άρα υπάρχει και μία διαδικτυακή αλληλεπίδραση με το κοινό. Εσύ έρχεσαι σε επαφή με τους θαυμαστές στο internet; Προσπαθείς να διατηρείς και ηλεκτρονικά αυτό το κομμάτι, εκτός από τα live σου;
Η σχέση μου με το διαδίκτυο είναι συνεχώς στα ξεκινήματα. Βέβαια εγώ κάνω τις υποχωρήσεις μου, εκείνο τις δικές του κι έτσι έχουμε μια υγιή σχέση. Μια σελίδα στο YouTube, μια σελίδα στο Facebook και το επίσημο site μου, είναι τα μέσα για να επικοινωνήσω τα τραγούδια μου και τις εμφανίσεις μου στο κοινό μου.
Και τώρα πάμε στα επί σκηνής. Έχουμε δει το δυναμισμό και το πάθος που δημιουργείται στις συναυλίες σου και το «δέσιμο» που έχεις με τους μουσικούς που σε πλαισιώνουν. Πώς το βιώνεις εσύ όλο αυτό που συμβαίνει επί σκηνής προσωπικά; Τι προσπαθείς να περάσεις στο κοινό σου την ώρα εκείνη και ποια η επαφή σου με τον κόσμο;
Με τα “πουλάρια” Χρήστο Κυριαζή, Παντελή Πέτρου, Σπύρο Βρυώνη, Κυριάκο Πέτρου, Νίκο Χριστόπουλο και Σάκη Πυριόχο, είμαστε παρεάκι καλό, αγαπώ πολύ που παίζω μουσική μαζί τους και εκείνοι το ίδιο, που παίζουν μουσική μαζί μου κι αυτό ακριβώς είναι το ιδανικό για τους μουσικούς που βρίσκονται μαζί επί σκηνής. Όταν η παρέα περνάει καλά, περνάει και ο κόσμος και η παρέα μεγαλώνει.
Πρόσφατα μελοποίησες το «Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι» του Κωστή Παλαμά. Ένα υπέροχο και καίριο ποίημα σε ενορχήστρωση του Ανδρέα Κατσιγιάννη, ηγέτη της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας, η οποία συμμετέχει στην ηχογράφηση. Συμμετέχουν όμως και οι Βασίλης Σκουλάς, Γιώργος Νικηφόρος Ζερβάκης, Βασίλης Ράλλης, ο Κύριος Κ., αλλά και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, άνθρωποι που έχουν αφήσει το στίγμα τους στη γενιά τους και πολύτιμη παρακαταθήκη στη μουσική. Μίλησέ μας για την εμπειρία σου αυτή, τι ήταν αυτό που σε προέτρεψε να μελοποιήσεις το ποίημα αυτό και πως ήταν η συνεργασία σου με όλους αυτούς τους αξιόλογους καλλιτέχνες;
Πρωτοδιαβάζοντας το μεγάλο αυτό ποίημα του Κωστή Παλαμά ένιωσα ότι δεν μπορεί κανένα εμπόδιο, καμιά δυσκολία να πτοήσει το ηθικό του ανθρώπου στην αναζήτηση της ευτυχίας. Ίσα – ίσα ο ποιητής προσδοκά και λαχταρά τον Γολγοθά του με μια αποφασιστικότητα που μόνο ένας ακέραιος, αληθινός και ταπεινός χαρακτήρας έχει. Κι έχει την πόρτα του σπιτιού και της ψυχής του ανοιχτή να φιλέψει και να μοιραστεί. Αφού διάβασα το ποίημα, το μελοποίησα με το συναίσθημα που μου έδωσε δώρο για το υπόλοιπο της ζωής μου. Ήταν μεγάλη μου χαρά που ανταποκρίθηκαν όλοι αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι – καλλιτέχνες και ερμηνευτές και ενωθήκαμε διαφορετικές γενιές από διαφορετικές γωνιές και δώσαμε την αγάπη μας σε αυτό το σπουδαίο ποίημα. Θα μπορούσε αυτή η ερώτηση να είναι και όλη η συνέντευξη για να πω με τη σειρά μου πολλά περισσότερα λόγια. Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς.
Ποια είναι τα σχέδιά σου, τώρα που θα κυκλοφορήσει και το «Άνθρωπος Μονάχος» επίσημα; Ποιό είναι το πλάνο των εμφανίσεων τώρα για σένα και την μπάντα σου; Υπάρχουν σχέδια να παρουσιάσεις τον νέο δίσκο και με τον συνοδοιπόρο σου σε αυτή τη μουσική δουλειά, τον Κύριο Κ.;
Ο δίσκος «Άνθρωπος μονάχος» θα κυκλοφορήσει επίσημα από την Antart production σε 300 βινύλια όπου μέσα θα εμπεριέχεται το cd, πέντε χειρόγραφα με τους στίχους (τα άλλα θα είναι φωτοτυπίες καλής ποιότητας από το πρώτο χειρόγραφο), συν ένα bonus track σε ψηφιακή μορφή, μαζί με το download του δίσκου. Η παρουσίαση θα γίνει στο Κύτταρο στις 21 Δεκέμβρη 2018 και θα υπάρχει κάποιος αριθμός βινυλίων σε καλύτερη τιμή. Εκπλήξεις θα υπάρχουν επίσης. Με τον Κο Κ. που είναι και ο παραγωγός του δίσκου πιστεύω πως θα συνευρεθούμε επί σκηνής μελλοντικά. Θα δείξει…
Μιας και έρχονται γιορτές, τι θα ήθελες να ευχηθείς σε όλους όσους θα σε ακούσουν για την καινούργια χρονιά;
Εύχομαι σε όλους καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά, υγεία και χαρά σε όλους!
——————-
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του MusicCorner…