ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Sony Music (12/2010)
«Η ζωή μου Έρωτας» είναι το νέο άλμπουμ της Νατάσας Θεοδωρίδου, της καλύτερης λαϊκής τραγουδίστριας της γενιάς της… Ένα άλμπουμ με προσωπικά της στοιχεία μια και όπως λέει η ίδια, μέσα από τον έρωτα βλέπει όλη της την ζωή.
Το άλμπουμ περιέχει 8 καινούργια τραγούδια εκ των οποίων έχει ήδη ανέβει στις πρώτες θέσεις των ραδιοφωνικών charts η λαϊκή μπαλάντα «Τώρα θα πονάς» και το ντουέτο με το Νίκο Βέρτη «Έναν φίλο μου καλό θα βρω». Στο άλμπουμ περιλαμβάνεται και ένα ντουέτο με τον συνθέτη Γιώργο Μουκίδη που υπογράφει την μουσική και τους στίχους σε αυτή τη δισκογραφική δουλειά.
Το νέο άλμπουμ της Νατάσας Θεοδωρίδου κυκλοφορεί την από την Sony Music με προτεινόμενη τιμή 9,99€.
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Μαριάννα Πουτακίδου – m.poutakidou@musiccorner.gr
Δεκατέσσερα χρόνια στη δισκογραφία κλείνει φέτος η Νατάσα Θεοδωρίδου, 14ος στη σειρά (συμπεριλαμβανομένων best και live CD) και ο δίσκος «Η ζωή μου έρωτας», που ως είθισται πλέον, κυκλοφόρησε πρώτα στα περίπτερα και μετά στα δισκοπωλεία. Πρόκειται για μια δουλειά, που συνθετικά και στιχουργικά υπογράφει εξολοκλήρου ο Γιώργος Μουκίδης. Μετά το album «Έχω μια αγκαλιά», που κυκλοφόρησε το 2006, είναι η δεύτερη φορά που η δημοφιλής λαϊκή τραγουδίστρια συνεργάζεται με τον συνθέτη και στιχουργό σε έναν ολοκληρωμένο δίσκο.
Αν κοιτάξει κανείς το δισκογραφικό παρελθόν της Νατάσας Θεοδωρίδου, θα δει ότι από το 2000 και μετά έχει συνεχή παρουσία κάθε χρόνο. Αυτό μπορεί από τη μία να φανερώνει μία συνέπεια από μέρους της ερμηνεύτριας, από την άλλη πλευρά όμως μπορεί να αποτελέσει και μια τεράστια παγίδα. Στην περίπτωση της νέας της δισκογραφικής απόπειρας, ίσως κινούμαστε προς το δεύτερο. Μία δουλειά με οκτώ μόνο τραγούδια, κάνει ενδεχομένως και τον πιο μεγάλο θαυμαστή της, καχύποπτο ως προς την κυκλοφορία αυτή. Έλλειψη υλικού και προχειρότητα είναι κάποια από αυτά που περνάνε από το μυαλό. Παραβλέποντας όμως το γεγονός της μισάωρης διάρκειας του album, εν αναμονή όμορφων τραγουδιών που αποζημιώνουν, έρχεται η δεύτερη απογοήτευση.
Τα οχτώ τραγούδια του δίσκου, όλα προσανατολισμένα στον έρωτα, όπως φαίνεται και από τον τίτλο, περνάνε πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, σχεδόν απαρατήρητα. Λαϊκό ήχος με pop στοιχεία και μπαλάντες, όλα προβλέψιμα, τόσο συνθετικά, όσο και στιχουργικά. Ακόμα και η Νατάσα Θεοδωρίδου, δε βγάζει στις ερμηνείες της αυτό, που την έκανε να ξεχωρίσει στην αρχή της πορείας της και της έδωσε τον τίτλο μιας γνήσια λαϊκής φωνής. Στα ραδιόφωνα ήδη ακούγονται τα «Τώρα θα πονάς» και «Ένα καλό μου φίλο να βρω». Ξεχωρίζοντας θα έλεγα ότι σειρά στις playlists θα μπορούσαν να πάρουν τα «Έχω ακόμα πολλά» και το ζεϊμπέκικο «Ψέμα», αλλά μέχρι εκεί.
Η Νατάσα Θεοδωρίδου είναι ίσως μια από τις λίγες λαϊκές ερμηνεύτριες παλιάς κοπής στα ελληνικά μουσικά πράγματα. Έχει χαρίσει στον κόσμο μοναδικές ερμηνείες σε όμορφα, λαϊκά και γιατί όχι, διαχρονικά τραγούδια και την αδικεί η κυκλοφορία μιας δισκογραφικής δουλειάς, που δε σου κάνει αίσθηση να την ξανακούσεις…
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Έχω ακόμα πολλά
02. Ψέμα
03. Τώρα θα πονάς
04. Μη σταματάς
05. Ένα φίλο μου καλό θα βρω (με τον Νίκο Βέρτη)
06. Ρωτάς
07. Ποιος θα πιστέψει
08. Καληνύχτα (με τον Γιώργο Μουκίδη)
Σεβαστη η αποψη της κας Πουτακιδου αλλα θα μου επιτρεψει να διαφωνησω. Η μεγαλυτερη μου ενσταση εχει να κανει με την παρατηρηση οτι η Θεοδωριδου σε αυτο το δισκο “δεν βγαζει”, οπως λεει, “αυτο που την έκανε να ξεχωρίσει στην αρχή της πορείας της και της έδωσε τον τίτλο μιας γνήσια λαϊκής φωνής”. Αντιθετως, θεωρω πως οι ερμηνειες της ειναι τα τελευταια χρονια (και κυριως μετα τη συνεργασια της με τη Ρεμπουτσικα και τα 2 χρονια στο “Φως”)λιγοτερο επιτειδευμενες και πιο προσεγμενες απο τα πρωτα της βηματα. Η διαφορα ειναι σημαντικη, με χαρακτηριστικοτερο το παραδειγμα αναμεσα στην αυθεντικη εκτελεση του τραγουδιου “Σωστο η λαθος” του δευτερου δισκου της(1998) και στην εκτελεση του ιδιου τραγουδιου στο Live(2003). H προγενεστερη -δηθεν- αυθεντικη λαϊκη ερμηνεια ειναι κατα πολυ κατωτερη απο την αισθαντικη ηχογραφηση στο Φως.
Και περνωντας στο νεο δισκο ερχεται η δευτερη ενσταση, καθως κατα τη γνωμη μου Θεοδωριδου και Μουκιδης δενουν εξαιρετικα για δευτερη φορα σε εναν δισκο που ταιριαζει γαντι στη φωνη και το στυλ της ερμηνευτριας. Μπορει να μην εχουμε σουξε τυπου Θεοφανους, αλλα ακουμε μια αυθεντικη Νατασα στο ειδος που την εχει καθιερωσει. Εκτος απο το ζεϊμπεκικο “Ψεμα” με την ατμοσφαιρικη ενορχηστρωση και το γνωστο “6αρι” “Τωρα θα πονας”, ενδιαφεροντα ακουσματα ειναι και τα “Εχω ακομα πολλα” και”Mη σταματας”. Το πιο ιδιαιτερο τραγουδι του δισκου προσωπικα θεωρω το τρυφερο ντουετο ερμηνευτριας-δημιουργου “Καληνυχτα” που κλεινει το δισκο. Γενικα προκειται για μια προσεγμενη δουλεια, τοσο στις συνθεσεις και την ενορχηστρωση, οσο και στο στιχο,σε αντιθεση με αλλες προγενεστερες δουλειες της, οπως το “Νατασα ” του 2008 που χαρακτηριζεται απο περισσοτερα “τραγουδια-πιστας”. Και ισως ειναι προτιμοτερο να εχει ενας δισκος 8 τραγουδια καλα,παρα 15 που σε αναγκαζουν να πατας συνεχωςτο “>>”.
Η κριτική για το νέο δίσκο της Νατάσας είναι λίγο άδικη. Φυσικά, η Νατάσα Θεοδωρίδου έχει βγάλει και καλύτερους δίσκους χωρίς αμφιβολία, αλλά και ο παρών δίσκος είναι από τις καλές δουλειές της. Ειδικά, όταν το ελληνικό τραγούδι διέρχεται μια τόσο σοβαρή κρίση όπως αυτή των τελευταίων χρόνων, η Νατάσα δε φαίνεται να επαναπαύεται… Αν προχωρήσουμε στο περιεχόμενο τώρα, πιο συγκεκριμένα, σίγουρα τα “Ψέμα” και “Τώρα θα πονάς” είναι τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, αλλά και τα υπόλοιπα της είναι πολύ ωραία… Το μόνο αρνητικό στην περίπτωση του εν λόγω δίσκου είναι η ύπαρξη των δύο ντουέτων. Το πρώτο με το Νίκο Βέρτη, πέραν του ότι είναι μέτριο είναι κι αρκετά “παλιό” για να περιληφθεί στο δίσκο. Το δεύτερο ενώ είναι ένα πολύ όμορφο κομμάτι, χαλάει από την ερμηνεία του συνθέτη. Θα μπορούσε να είναι ντουέτο με κάποιον τραγουδιστή. Βέβαια, αν στο δίσκο περιέχονταν και ένα δύο τραγούδια θα ήταν πολύ καλύτερα, αλλά κι έτσι του αξίζει ενα 4/5.
Αξίζει να τονιστεί ότι το εξώφυλλο του δίσκου είναι το καλύτερο απ’ όσα έχει κυκλοφορήσει ποτέ η καλλιτέχνις.