Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
H τελευταία δισκογραφική συνάντησή τους, εντοπίζεται πίσω στο 1979. Τα τραγούδια που έγραψε ο ένας για τη φωνή του άλλου, δεν ξεπερνούν τα 15. Δεν έχουν κάνει ολοκληρωμένη δουλειά σε βινύλιο ή σε ψηφιακή μορφή. Κι όμως, το «σήμα» της συνεργασίας τους είναι τόσο ισχυρό και σημαντικό, που όλα τα παραπάνω δείχνουν εξαιρετικά ασήμαντα. Κυρίες και κύριοι, ο Γιάννης Σπανός και ο Γιάννης Πάριος αναλαμβάνουν να σας «ταξιδέψουν» στις υπέροχες μελωδίες που τους έφεραν κοντά και χάρισαν στην ελληνική μουσική ορισμένες από τις πιο όμορφες στιγμές της!
Επιτυχία με το «καλημέρα»
Ο Γιάννης Σπανός είχε συνδέσει το όνομά του με το «Νέο Κύμα», όντας ο κυριότερος συνθέτης αυτού του είδους που εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’60. Ο Αλέκος Πατσιφάς της LYRA ήταν εκείνος που το «περιέθαλψε» και το γιγάντωσε, οπότε για κάμποσα χρόνια ο εξαίρετος δημιουργός συνεργαζόταν αποκλειστικά με την εν λόγω εταιρεία, με λαμπρά αποτελέσματα.
Όταν αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και στο λαϊκό τραγούδι, ήταν η σειρά του Τάκη Β. Λαμπρόπουλου της πανίσχυρης Columbia να τον δεσμεύσει με συμβόλαιο. Με τη στιχουργική συνεργασία του Λευτέρη Παπαδόπουλου, δημιούργησαν ορισμένες από τις πιο όμορφες στιγμές του ελληνικού πενταγράμμου.
Από την άλλη, ο Γιάννης Πάριος είχε κάνει ένα άκρως ελπιδοφόρο ξεκίνημα, με τραγούδια κυρίως του Απόστολου Καλδάρα και του Γιώργου Κατσαρού, αλλά και του Γιώργου Χατζηνάσιου. Έτσι, όταν ο Μάκης Μάτσας ενέταξε στο δυναμικό της MINOS το Σπανό, ήταν θέμα χρόνου η συνεργασία των δυο τους.
Και πράγματι, έτσι έγινε. Στα τέλη του 1973, ο ερμηνευτής ηχογράφησε τα πρώτα δύο τραγούδια που του έδωσε ο συνθέτης σε στίχους Πυθαγόρα και η επιτυχία ήταν άμεση. Το 45άρι που κυκλοφόρησε, περιλαμβάνει μιαν από τις πιο ωραίες στιγμές της «πρώτης περιόδου» του Πάριου, το πασίγνωστο κι αγαπημένο «Θα σε θυμάμαι». Μια λαϊκή μπαλάντα που ακούστηκε πολύ όχι μόνο τότε, αλλά και στις επόμενες δεκαετίες και είναι άξιον απορίας το ότι ο Πάριος εδώ και χρόνια δε τη συμπεριλαμβάνει στις εκάστοτε «ζωντανές» εμφανίσεις του…
Στην άλλη πλευρά του μικρού δίσκου υπάρχει το «Ήρθα σαν άντρας», ένα επίσης ωραίο τραγούδι που όμως «καπελώθηκε» από τη μεγάλη επιτυχία του «Θα σε θυμάμαι». Αμφότερα, περιλήφθηκαν στο τρίτο προσωπικό άλμπουμ του ερμηνευτή, με τίτλο “Πού θα πάει πού”…
Η «Oδός Αριστοτέλους»
Λίγο μετά τη μεταπολίτευση, ο Γιάννης Σπανός και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ετοιμάζουν την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά τους για λογαριασμό της MINOS. Είναι η «Οδός Αριστοτέλους» που θα κυκλοφορήσει τα Χριστούγεννα του 1974, με το πολιτικό και «συνθηματικό» τραγούδι να κυριαρχεί…
Ως ερμηνευτές, επιλέγονται ο Γιάννης Καλατζής, ο Γιάννης Πάριος και η Χάρις Αλεξίου (ο αρχικός σχεδιασμός περιλάμβανε την Άννα Βίσση αντί αυτής…). Το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου, ο συνθέτης το προόριζε για τον Πάριο. Όμως, ο στιχουργός επέμενε να το πει η Αλεξίου και δεν έκανε λάθος…
Ο νησιώτης ερμηνευτής ηχογράφησε τέσσερα κομμάτια (όσα και οι άλλοι δύο) στο άλμπουμ, το ένα καλύτερο από το άλλο. Το πολύ γνωστό «Είπα να φύγω», τα εξαιρετικά ζεϊμπέκικα «Σαν την πικροδάφνη» και «Ήταν μια φορά», καθώς και το όμορφο «Μη με κοιτάς».
Απ’ το «Ηλιοβασίλεμα» στο «Θα με θυμηθείς»…
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 κι έπειτα, ο Γιάννης Πάριος καθιερώθηκε ως ο πιο «εμπορικός» τραγουδιστής στην Ελλάδα, με μια σειρά προσωπικών δίσκων που έκαναν ιλιγγιώδεις πωλήσεις. Ως βάση τους, είχανε «μεταγλωττισμένες» από τον Πυθαγόρα επιτυχίες του εξωτερικού, μια «μόδα» που διήρκεσε περίπου πέντε χρόνια…
Ωστόσο, σε όλα τα άλμπουμ του φρόντιζε πάντα να υπάρχουν και τραγούδια σημαντικών Ελλήνων συνθετών και φυσικά, ο Γιάννης Σπανός δε θα μπορούσε να λείπει…
Έτσι, το 1976 και στο δίσκο «Τώρα πια», ο σπουδαίος δημιουργός δίνει το παρών με τρία κομμάτια, σε στίχους Πυθαγόρα (όπως θα είναι και όλα τα επόμενα): «Κι αν έχω κάποιο παρελθόν», «Ηλιοβασίλεμα» και «Με ποιον θα πας». Το πρώτο ακούστηκε κάπως, όμως το δεύτερο είναι πραγματικά εξαιρετικό…
Ο συνθέτης θα γράψει άλλα δύο τραγούδια για τον ερμηνευτή το 1977, στο άλμπουμ «Μη φεύγεις μη». Το «Αν μ’ έχεις βαρεθεί» και το «Ποτέ δεν είναι αργά», εκ των οποίων το πρώτο παίχθηκε κατά κόρον στους ραδιοφωνικούς σταθμούς της εποχής…
Ωστόσο, η πολύ μεγάλη επιτυχία δεν είχε έλθει ακόμη για τους δυο τους. Θα τους «συναντήσει» το 1978 και στο δίσκο «Να γιατί σ’ αγάπησα», όταν ο Σπανός θα γράψει και ο Πάριος θα ηχογραφήσει το πασίγνωστο «Φταίμε κι οι δυο», το οποίο πρωταγωνιστεί ακόμα και σήμερα στα ραδιόφωνα, αλλά και στις μουσικές σκηνές (και όχι μόνο). Το άλλο τραγούδι που υπογράφει ο συνθέτης, είναι το «Να η αγάπη να»…
Και φτάνουμε στο 1979. Είναι η τελευταία φορά που ο δημιουργός θα συνεργαστεί δισκογραφικά με τον ερμηνευτή, αλλά θα του δώσει μιαν από τις μεγαλύτερες και πιο ανθεκτικές στο χρόνο επιτυχίες της καριέρας του. Ο λόγος βεβαίως για το «Θα με θυμηθείς», που έδωσε και τον τίτλο στο άλμπουμ του Πάριου. Ένα υπέροχο τραγούδι, που έκτοτε δεν έπαψε ν’ ακούγεται -και πιθανώς ούτε πρόκειται. Επίσης, ο Σπανός υπογράφει και το πολύ όμορφο «Κάνε το πρώτο βήμα»…
Έκτοτε, οι δυο τους θα συναντηθούν μόνο σε κάποια τηλεοπτικά προγράμματα ή σε «ειδικές» βραδιές. Δυστυχώς, εδώ και 37 χρόνια οι δρόμοι τους στη δισκογραφία δεν έχουνε σμίξει και μάλιστα, ο συνθέτης σε μια παλαιότερη συνέντευξή του είχε εκφράσει κι ένα παράπονο για το γεγονός ότι δεν έχει κάνει ολοκληρωμένο δίσκο με ορισμένους ερμηνευτές, συμπεριλαμβάνοντας και τον Πάριο…
————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…