Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα: “Ανάμεσα σε τρεις γυναίκες”

Τηλεοπτικές στιγμές που μας έκαναν να γελάσουμε, να κλάψουμε, να μελαγχολήσουμε, να ταυτιστούμε με τους ήρωες και να πάσχουμε μαζί τους. Πόσα συναισθήματα δε γέννησαν σε όλους μας αξέχαστα σίριαλ της μικρής οθόνης. «Ασπρόμαυρα κι έγχρωμα», άφησαν το σημάδι τους στο μυαλό και στην καρδιά μας και τα θυμόμαστε με νοσταλγία μέσα σ’ αυτό το άθλιο τηλεοπτικό τοπίο του σήμερα…

Αυτή η στήλη λοιπόν, από φέτος κάθε εβδομάδα, θα σας παρουσιάζει εναλλάξ μία σειρά και μία εκπομπή που έγραψαν τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στην ασπρόμαυρη ή στην έγχρωμη τηλεόραση στα πρώτα 20 χρόνια πορείας της. Φιλοδοξία της, να σας θυμίσει μοναδικές κι ανεπανάληπτες στιγμές που δε θα σβήσουν ποτέ ο χρόνος και η μνήμη!

———————————————–

Η τηλεοπτική μεταφορά έργων του Γρηγόρη Ξενόπουλου από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 κι έπειτα, είχε αποδειχτεί «χρυσορυχείο» για την ΥΕΝΕΔ και μια σίγουρη επιτυχία. Οι διασκευές της Σούλας Πιερράκου, η σκηνοθεσία του Ερρίκου Ανδρέου και το καστ εκλεκτών πρωταγωνιστών που τις πλαισίωναν, έτυχαν μεγάλης αποδοχής από τους τηλεθεατές κι έτσι, κάθε σεζόν, η «συνταγή» ήταν αδύνατο να μην ακολουθηθεί.

Δε θα μπορούσε λοιπόν παρά να γίνει το ίδιο και την περίοδο 1982-83. Αυτή τη φορά, ήταν η σειρά του μυθιστορήματος «Ανάμεσα σε τρεις γυναίκες», αλλά πλέον η «ξενοπουλική» δημιουργική ομάδα είχε αλλάξει. Η διασκευή ήτανε της Ηλέκτρας Παπακώστα και σκηνοθέτης (αλλά και πρωταγωνιστής και παραγωγός) ο Κώστας Πρέκας, στη δεύτερη τηλεοπτική απόπειρά του να παίξει Ξενόπουλο, μετά την «Απερίγραπτη» το 1981.

Η σειρά μεταδόθηκε σε 13 επεισόδια των 45 λεπτών (όπως και οι περισσότερες ανάλογες άλλωστε), το πρώτο εκ των οποίων τη Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 1982 στις 20:45 και το τελευταίο στις 17 Ιανουαρίου 1983. Ήταν ο πρώτος Ξενόπουλος της «Αλλαγής», οπότε άλλαξε μέχρι και η μέρα μετάδοσής του, καθώς από Παρασκευή που παίζονταν όλοι οι προηγούμενοι (πλην της «Τερέζας Βάρμα-Δακόστα»), μετατέθηκε σε Δευτέρα…

Πάντως, η αλήθεια είναι ότι δεν «άγγιξε» μεγάλο μέρος του κοινού και σιγά-σιγά, άρχισε να ωριμάζει η ιδέα για το τέλος της τηλεοπτικής «ξενοπουλιάδας». Αυτό έγινε πραγματικότητα λίγους μήνες αργότερα, τον Απρίλιο του ‘83 με τη «Μαργαρίτα Στέφα», η οποία ήτανε το τελευταίο έργο του συγγραφέα που είδαμε σε τηλεοπτική σειρά…

Όμως, θα σημειώσουμε ότι το «Ανάμεσα σε τρεις γυναίκες» έχει και ιστορική σημασία: Πρόκειται για το τελευταίο σίριαλ που έκανε πρεμιέρα στην ΥΕΝΕΔ, καθώς από τις 3 Νοεμβρίου του ‘82 το κανάλι μετονομάστηκε σε ΕΡΤ-2. Είναι δε η μοναδική μεταφορά μυθιστορήματος του Ξενόπουλου που σώζεται ολόκληρη στο αρχείο της ΕΡΤ, έστω και με αρκετά τεχνικά προβλήματα, όπως διαπιστώσαμε κατά την επαναπροβολή του πριν περίπου δύο χρόνια…

Η υπόθεση

Όλα ξεκινούν το 1890, στο σπίτι του κτηματία Αλέκου Προβελή (Κώστας Μπακάλης), όπου έχει μαζευτεί ένα μεγάλο μέρος της «ελίτ» της αθηναϊκής κοινωνίας, προκειμένου να παραβρεθεί στα γενέθλια της κόρης του οικοδεσπότη, Ναυσικάς (Κέλλυ Καραΐσκου).

Εκεί, βρίσκεται και ο διάσημος ποιητής Πέτρος Βαλκάνης (Κώστας Πρέκας), με τη σύζυγό του Μίνα, το γένος Ραπτάδη (Αθηνά Ζαφόλια), ο οποίος αντιμετωπίζει το θαυμασμό και το σεβασμό των παριστάμενων. Καλεσμένη στη γιορτή είναι και η Δώρα Φεγγάρη (Ασπασία Τζιτζικάκη), φίλη της Ναυσικάς, μαζί με τη φιλενάδα της Τίνα Φαρδή (Άννα Αδριανού), η οποία θαυμάζει απεριόριστα το Βαλκάνη.

Με αυτή την ευκαιρία, η Δώρα της προτείνει να της τον γνωρίσει, καθώς είναι οικογενειακή φίλη του ζευγαριού, ενώ παράλληλα αγαπά τον ποιητή μ’ ένα πολύ δυνατό αίσθημα, που κρατά για τον εαυτό της. Πράγματι, κάποια στιγμή γίνεται η γνωριμία κι από την αρχή, ο Βαλκάνης αισθάνεται κάτι αλλόκοτο για τη νεαρή Φαρδή.

Τις επόμενες ημέρες, οι δύο φίλες θα τον επισκεφθούνε στο σπίτι του, θα συναντηθούνε κι άλλες φορές και σιγά-σιγά, ο σχεδόν σαραντάρης ποιητής θ’ αρχίσει να ερωτεύεται την Τίνα. Μάλιστα, θα της στείλει κι ένα γράμμα, εξομολογούμενος τα αισθήματά του για κείνη.

Η νεαρή κοπέλα θα ζητήσει τη συμβουλή της Δώρας για το τι πρέπει να κάνει κι εκείνη θα την προτρέψει να του απαντήσει στον ίδιο τόνο, λέγοντάς του ότι κι αυτή τον αγαπά. Όμως, η Τίνα δεν αισθάνεται το παραμικρό ερωτικό συναίσθημα για το Βαλκάνη, παρά μόνο θαυμασμό για τα έργα του.

Ωστόσο, τελικώς πείθεται, αλλά βάζει τη Δώρα να γράψει το απαντητικό γράμμα. Και η Φεγγάρη θα το κάνει για λογαριασμό της φίλης της, εκφράζοντας μέσα σ’ αυτό την απέραντη αγάπη που νοιώθει για κείνον…

Από εκεί και πέρα, αρχίζει μια διαρκής ανταλλαγή ερωτικής αλληλογραφίας μεταξύ Βαλκάνη και Τίνας. Ενώ όμως ο ποιητής εκφράζει τα δικά του συναισθήματα, η νεαρή Φαρδή εξακολουθεί να του απαντά μέσω της Δώρας, χωρίς εκείνος να το γνωρίζει.

Έτσι, πείθεται ότι κι αυτή τον αγαπά κι αποφασίζει να χωρίσει τη γυναίκα του, ώστε να την παντρευτεί. Αρχικά, το εκμυστηρεύεται στη Δώρα, η οποία καταλαβαίνει τον κίνδυνο, γιατί ξέρει ότι η Τίνα δεν είναι ερωτευμένη μαζί του και προσπαθεί να τον αποτρέψει, χωρίς να τα καταφέρει…

Ο Βαλκάνης λοιπόν, τα λέει όλα στη Μίνα κι εκείνη δέχεται αδιαμαρτύρητα την απόφασή του, καθώς πριν το γάμο τους είχανε κάνει μια συμφωνία: Αν κάποτε ο ένας ή η άλλη αισθανθούν κάτι για ένα τρίτο πρόσωπο, να χωρίσουνε την ίδια στιγμή. Έτσι γίνεται, όμως η Μίνα μένει έκπληκτη όταν μαθαίνει ότι ο άνδρας της δεν αγαπά τη Δώρα, αλλά την Τίνα.

Και τούτο γιατί διαβάζοντας τα γράμματα της κοπέλας, καταλαβαίνει ότι δε μπορεί να είναι γραμμένα από το χέρι της, παρά από εκείνο της Δώρας. Του τονίζει λοιπόν ότι θα κάνει λάθος αν παντρευτεί τη νεαρή Φαρδή, όμως τηρεί τη συμφωνία και την ίδια βραδιά, φεύγει από το σπίτι κι εγκαθίσταται στο πατρικό της…

Στο μεταξύ, η Τίνα εξακολουθεί να μην αγαπά το Βαλκάνη και του φέρεται σχετικά ψυχρά, σε αντίθεση με τα έντονα συναισθήματα που έβγαζε στα υποτιθέμενα γράμματά της. Αυτό τον προβληματίζει, όμως η Δώρα που πλέον βλέπει ότι δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από το γάμο των δυο τους, προσπαθεί να του διώξει τις κακές σκέψεις. Παράλληλα, συνεχίζει να υποβάλλει την ιδέα στη φίλη της ότι πρέπει ν’ αγαπήσει τον ποιητή και «να τον πάρει», μέχρι που στο τέλος την πείθει…

Έτσι, η Τίνα αποφασίζει ότι η «μοίρα» της ήταν ο Βαλκάνης κι ότι πλέον έχει «χρέος» να τον παντρευτεί. Του το λέει και πλέον, δε μένει παρά να γίνει η πρόταση και στους γονείς της, τον πλωτάρχη Φαρδή (Σωτήρης Τσόγκας) και τη σύζυγό του (Κάρμεν Ρουγγέρη). Ο ποιητής ζητά από δυο φίλους του να μεσολαβήσουν και να πάνε να ζητήσουνε την κοπέλα για λογαριασμό του, όμως εκείνοι αρνούνται, βλέποντας ότι τούτος ο γάμος δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας.

Και πάλι η Δώρα θα βοηθήσει την κατάσταση, πηγαίνοντας στο σπίτι της Τίνας και μιλώντας στη μητέρα της για το θέμα. Ωστόσο, εκείνη αρνείται κατηγορηματικά, καθώς δε δέχεται για γαμπρό της ένα χωρισμένο και μάλιστα με σχεδόν τα διπλά χρόνια στην ηλικία από την κόρη της. Συνεπώς, το ζευγάρι αποφασίζει ότι η λύση της απαγωγής είναι η μοναδική, έχοντας στο πλευρό του και τον αδερφό της Τίνας, τον Κωστάκη.

Όμως, οι εξελίξεις θα φέρουνε τα πάνω-κάτω. Κάποια στιγμή κι εντελώς τυχαία, θα πέσει στα χέρια του Βαλκάνη ένα προσχέδιο των γραμμάτων που δήθεν του έγραφε η νεαρή Φαρδή, γραμμένο βεβαίως από το χέρι της Δώρας. Αμέσως θα καταλάβει την πλεκτάνη κι εκείνη θα του τα ομολογήσει όλα.

Πλέον, ο ποιητής θ’ αντιληφθεί το λάθος που πήγε να κάνει και θα ζητήσει από την Τίνα να χωρίσουν, αφού αυτή δεν τον αγαπά. Παράλληλα, θ’ αρχίσει να σκέφτεται ότι τώρα πρέπει να παντρευτεί τη Δώρα, καθώς εκείνη μέσα από τα γράμματα το εξέφραζε τον ανομολόγητο και μεγάλο έρωτά της προς το πρόσωπό του.

Κι ενώ θα της στείλει ένα γράμμα, εκδηλώνοντας την πρόθεσή του γι’ αυτό, η κοπέλα κάποια μέρα θα συναντήσει τη Μίνα και θ’ αντιληφθεί ότι είναι δυστυχισμένη, καθώς δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει το Βαλκάνη. Έτσι, η Δώρα θα υποβληθεί σε ακόμα μια θυσία, καταφέρνοντας να ενώσει ξανά το ζευγάρι και πνίγοντας τα αισθήματά της για τον ποιητή…

Όσο για την Τίνα, θα παντρευτεί τον ανθυπολοχαγό Γιάγκο Ταλιέρη (Κώστας Φραγκιαδάκης), ο οποίος τη φλέρταρε αρκετό καιρό, αλλά εκείνη δεν τον ήθελε και τον χρησιμοποιούσε για να κάνει το Βαλκάνη να ζηλεύει. Θα ζήσουνε μαζί τρία χρόνια, όμως η κοπέλα θα πεθάνει στη γέννα του παιδιού τους…

Το καστ

Με εξαίρεση κάποια ονόματα, δε μπορούμε να πούμε ότι η σειρά διέθετε «δυνατό» καστ πρωταγωνιστών, όπως συνέβαινε με τις προηγούμενες τηλεοπτικές μεταφορές έργων του Ξενόπουλου. Τα περισσότερα ήταν άγνωστα στο ευρύ κοινό και ουσιαστικά παρέμειναν έτσι, αφού δεν είχανε μεγάλη σταδιοδρομία στο χώρο της υποκριτικής…

Θα ξεκινήσουμε από τους γνωστούς πρωταγωνιστές. Ο Κώστας Πρέκας απέδωσε πολύ καλά το ρόλο του ώριμου στα χρόνια, αλλά ανώριμου στο μυαλό ποιητή Βαλκάνη. Είναι άδικο το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ο κόσμος έχει σχηματίσει μια «γραφική» εικόνα για το συγκεκριμένο καλλιτέχνη -αν κι ο ίδιος έχει δώσει δικαιώματα για κάτι τέτοιο, ως ένα σημείο. Πρόκειται για έναν ικανότατο ηθοποιό, που δυστυχώς η νέα γενιά -και όχι μόνον- έχει παρεξηγήσει…

Η Άννα Αδριανού, θεωρώ ότι ήταν η πιο ιδανική για το ρόλο της νεαρής, ανώριμης και άστατης Τίνας Φαρδή. Μπορεί ηλικιακά να μη ταίριαζαν (η ηρωίδα του Ξενόπουλου ήτανε 17 ετών), όμως πάντα τα χαρακτηριστικά του προσώπου της την έδειχναν αρκετά χρόνια μικρότερη. Συνεπώς, δε θα μπορούσε να γίνει καλύτερη επιλογή…

Και πάμε στην Αθηνά Ζαφόλια, η οποία κάνει ουσιαστικά το τηλεοπτικό ντεμπούτο της. Έχω τη γνώμη ότι το παρουσιαστικό της, ήταν ό,τι έπρεπε για να υποδυθεί τους γυναικείους πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες του συγγραφέα. Μετά τη Νόρα Βαλσάμη που έγραψε ιστορία σε ανάλογους ρόλους, νομίζω ότι η Ζαφόλια ήταν η αμέσως επόμενη. Όμως στάθηκε άτυχη, καθώς είχε την ευκαιρία να το αποδείξει μόνο δυο φορές: Εδώ και λίγους μήνες μετά στη «Μαργαρίτα Στέφα», όπου είχε το βασικό ρόλο…

Πολύ καλή ως Δώρα Φεγγάρη ήτανε και η Ασπασία Τζιτζικάκη, στην πρώτη πρωταγωνιστική εμφάνισή της στην τηλεόραση. Υποδύθηκε ιδανικά το ίσως πιο τραγικό, αλλά σίγουρα πιο μεγαλόψυχο κι αγνό πρόσωπο του έργου, που γίνεται θυσία για την ευτυχία εκείνου που αγαπά.

Να πούμε ότι στην αρχική διανομή ο ρόλος είχε δοθεί στην Ιωάννα Γκαβάκου, όμως η επίσημη εκδοχή είναι ότι τελικώς αποφάσισε να μη συμμετάσχει, λόγω κόπωσης από τα γυρίσματα της σειράς «Οι δικηγόροι»…

Η Κάρμεν Ρουγγέρη και ο Σωτήρης Τσόγκας απέδωσαν ικανοποιητικά το ζεύγος Φαρδή, ενώ από εκεί και πέρα, οι περισσότεροι συμμετέχοντες -με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως η Τζέσυ Παπουτσή, ο Παναγιώτης Σουπιάδης, ο Άλκης Ζερβός και ο Τάκης Ανούσης- ήτανε (και οι περισσότεροι παρέμειναν) άγνωστοι…

Σχόλιο

Όπως αναφέραμε ήδη, το «Ανάμεσα σε τρεις γυναίκες» δεν είχε την επιτυχία των προηγούμενων έργων του Ξενόπουλου που είδαμε στην τηλεόραση. Ίσως φταίει το γεγονός ότι οι πιο πολλοί ηθοποιοί ήταν άγνωστοι στους τηλεθεατές, ίσως και η εποχή να μη «σήκωνε» πλέον περισσότερα αισθηματικά μυθιστορήματα…

Ωστόσο, επ’ ουδενί μπορούμε να πούμε ότι η σειρά είναι κακή. Τουναντίον, παρουσίασε ένα αξιοπρεπέστατο αποτέλεσμα, χωρίς βεβαίως να μπορεί να συγκριθεί λ.χ. με την «Αναδυομένη» ή τους «Μυστικούς αρραβώνες», που ήταν οι μεγαλύτερες τηλεοπτικές «ξενοπουλικές» επιτυχίες…

* Οι φωτογραφίες προέρχονται από τεύχη του περιοδικού “Ραδιοτηλεόραση”, που υπάρχουν στο αρχείο του συντάκτη της στήλης.

———–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…