Γράφει o Σοφιανός Καβακόπουλος
www.musiccorner.gr
Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

“Αγαπητοί μου παραγωγοί. Αυτό το καιρό που περνάμε το ξέρω κουραζόμαστε αλλά στο τέλος θα βγει αυτό που θέλουμε. Με τον καιρό η ακροαματικότητα των εκπομπών θα αυξηθεί και θα καλυτερεύσει γενικά. Μπορεί κάποιοι και εγώ μαζί να κάναμε λάθη αλλά τώρα νομίζω ότι όλοι γίναμε καλύτεροι. Αυτό που θέλω να σας πω είναι να προσπαθείτε να κρατάτε τους ακροατές με καινούρια τραγούδια. Θα ήθελα να σας πω ότι πάντα όλες οι εκπομπές χρειάζονται λίγο χιούμορ. Ακόμη και οι μουσικές. Όλοι μαζί θα προσπαθήσουμε να θυμόμαστε αυτές τις ωραίες στιγμές για να έχουμε να τις λέμε με μια ιστορία σε όλο τον κόσμο. Και σε όσους έχουν παιδιά να το λένε στα εγγόνια τους ότι ο παππούς τους ήταν ένας καλλιτέχνης του Ραδιοφώνου”.

Κανονικά το άρθρο σήμερα έπρεπε να κλείσει εδώ, σε αυτήν ακριβώς την παράγραφο. Εκατό λέξεις που περιέχουν τόση αθωότητα, αλλά και τόση σοφία γραμμένα με την απλότητα της εμπειρίας των μόλις εννέα ετών.  Η πεμπτουσία της ιδέας του ραδιοφώνου όπως την βλέπει ένα παιδί. Μέσα από τα μάτια του είναι όλα πιο καθαρά, πιο όμορφα, πιο αγνά. Δεν έχει την ανάγκη να κατηγορήσει κανέναν για τις επιλογές του. Δεν έχει την ανάγκη να σιωπήσει μπροστα σε κανέναν για να φερθεί διπλωματικά. Δεν έχει την ανάγκη πει ψέμματα γιατί η ζωή είναι όλη μπροστά του.

Και τελικά τι έχει σημασία; Είναι σοβαρότερο να έχεις υψήλο IQ και να συμπεριφέρεσαι στον κόσμο έτσι όπως το μυαλό σου προστάζει να κάνεις για να πηγαίνεις μπροστά; Ή μήπως είναι καλύτερα το IQ σου να είναι τέτοιο ώστε το συναίσθημα να βγαίνει μπροστά; Κοιτάζω εικοσάχρονα παιδιά που έχουν και αυτά την ζωή μπροστά τους, που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στα ραδιόφωνα ή στα μέσα γενικά και αντί να ανοίγουν την καρδιά τους, την κρατάνε κλειστή. Παίζουν το παιχνίδι που κάποιοι άλλοι τους προστάζουν νομίζοντας πως είναι διαφορετικοί. Αντί να μάθουν τα δέκα, μένουν στα πέντε που άρπαξαν ως ωτακουστές και νομίζουν ότι αυτά τα πέντε είναι όλη η μαγεία.

Δεν τα κατηγορώ. Δεν φταίνε αυτά τα παιδιά. Φταίει απλά ο τρόπος που μεγάλωσαν. Φταίνε τα κίνητρα που δεν τους δόθηκαν ποτέ στο να δουν τον κόσμο με άλλο μάτι από των γονιών τους. Φταίει ο τρόπος που μεγάλωσαν μαθαίνοντας πως ότι διαφορετικό είναι κακό. Πως καλύτερα να είσαι μέσα στο κοπάδι παρά να φτιάχνεις το δικό σου. Ακολούθα την μάζα γιατί βγαίνοντας από αυτή, ακόμη και αν είσαι στα όρια αυτών, κινδυνεύεις.

Με κατηγορείς οτι κουβαλάω τον Κωστόπουλο μέσα μου. ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕ ΞΕΡΕΙΣ. Τον Κωστόπουλο που σε έκανε εσένα ότι είσαι, αλλά δεν έκανε εμένα έτσι. Δεν θα σε κατηγορήσω ποτέ για τις επιλογές σου, ούτε καν για τις πράξεις σου, γιατί είναι  επιλογές σου. Όπως επιλογή σου ήταν να ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ και να ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ τα lifestyle περιοδικά. Όπως και σήμερα διαβάζεις το Hipster lifestyle που σου πουλούν και το ακολουθείς νομίζοντας πως διαφέρεις μέσα στο κοπάδι της ομοιομορφίας.  Εύχομαι να συνεχίσεις να κάνεις τις επιλογές σου, αλλά ταυτόχρονα εύχομαι στο εννιάχρονο που έγραψε την πρώτη παράγραφο να συνεχίσει να δοκιμάζει όλες τις λαμβάνουσες συνιστώσες, και να παραμείνει αγνή στην καρδιά και στο μυαλό. Να λέει τα πάντα straight και να μην λογαριάζει την διπλωματία. Να φέρεται όπως της αρέσει και όχι όπως της προστάζει η μόδα. Να ακούει τα πάντα και να μνημονεύει τις πηγές της. Να είσαι σίγουρη λοιπόν πώς σε 11 χρόνια που θα είναι 20 και εσύ 30… ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΙ… αλλά θα είναι και κάποια σκαλοπάτια πιο ψηλά από εσένα και ως ον και ως επαγγελματίας.

ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΒΑΤΟ!

———————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here