Θάνος Μικρούτσικος & Υπόγεια Ρεύματα – Τους έχω βαρεθεί

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Legend (12/2009)

Τα Υπόγεια Ρεύματα συνεργάζονται με τον Θάνο Μικρούτσικο για να διασκευάσουν και να ερμηνεύσουν με το δικό τους τρόπο τραγούδια του συνθέτη με πολιτικό χαρακτήρα. Οι παραστάσεις με τα τραγούδια αυτά που προηγήθηκαν, είχαν τέτοια απήχηση και αποδοχή που γέννησαν την ανάγκη της ηχογράφησης αυτού του υλικού. Έτσι ο Θάνος Μικρούτσικος και τα Υπόγεια Ρεύματα μπήκαν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν το άλμπουμ «Τους έχω βαρεθεί» που κυκλοφορεί τώρα από τη Legend.

Όλα ξεκίνησαν από το ομότιτλο τραγούδι. Τα Υπόγεια Ρεύματα διηγούνται: «Δεν υπήρξαμε ποτέ συγκρότημα ‘διασκευών’. Όσες φορές το πράξαμε, το κάναμε με μεγάλη προσοχή και ευθύνη. Πριν από δύο χρόνια, η ανάγκη να εκφράσουμε την άποψή μας για ό,τι βλέπαμε γύρω μας, μας οδήγησε στη διασκευή του ‘Αυτούς τους έχω βαρεθεί’. Λειτούργησε σαν λύτρωση για μας και σαν υπενθύμιση για όσους το άκουγαν. Λίγο καιρό μετά αποφασίσαμε ότι, αφού βρήκαμε την πηγή, θα έπρεπε να πιούμε. Έτσι αποφασίσαμε για πρώτη φορά να κάνουμε μια σειρά διασκευών σε τραγούδια με σαφή πολιτική χροιά. Φυσικά διαλέξαμε τον πιο «συγγενή» μας, τον άνθρωπο που τα τραγούδια του μας έμαθαν να γράφουμε τραγούδια. Πλησιάσαμε το δάσκαλο και ζητήσαμε την άδειά του. Δέχτηκε. Του ζητήσαμε να συμπράξει μαζί μας στο πιάνο. Ξαναδέχτηκε. Περίεργα πράγματα… Τα δύσκολα άρχιζαν τώρα. Ποιος ήταν αυτός ο τύπος; Θα μας απογοήτευε όπως τόσοι άλλοι μύθοι μας; (Το κάνουν αυτό οι μύθοι). Όχι μόνο δεν απογοητευτήκαμε αλλά αντίθετα υποκλιθήκαμε στον έφηβο που τώρα μας δίδασκε και την τέχνη της ζωής πέρα από την τέχνη της τραγουδοποιίας. Θάνο, σ’ ευχαριστούμε…»

Από τη μεριά του ο Θάνος Μικρούτσικος σημειώνει για τα Υπόγεια Ρεύματα: «Όταν πριν από ένα χρόνο τα Υπόγεια Ρεύματα μου ζήτησαν την άδεια να παρουσιάσουν τραγούδια μου με το δικό τους τρόπο και στη συνέχεια να παίξω μαζί τους, η απάντησή μου ήταν αμέσως θετική. Γνωρίζοντας τη δουλειά τους από τη δεκαετία του ’90, είχα διακρίνει ότι αυτό το γκρουπ της λεγόμενης ελληνικής ροκ μουσικής σκηνής είχε λάβει υπ’ όψιν του – περιείχε κατά κάποιον τρόπο – αυτό που είχε προηγηθεί στο λεγόμενο έντεχνο νεοελληνικό τραγούδι, σε αντίθεση με πολλά ροκ συγκροτήματα εκείνης της περιόδου. Για μένα αυτή είναι η ιδανική ‘χειρονομία’ για όλους μας. Να συνεχίσουμε αυτό που υπάρχει πριν από εμάς στη μουσική του τόπου μας και να το διευρύνουμε. Έτσι δημιουργούμε τη μουσική που μπορεί να εκφράσει αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Ξεκινήσαμε τις πρόβες, αρχίσαμε τις παραστάσεις, δεθήκαμε. Γίναμε ένα, επιβεβαιώθηκε πλήρως η άποψη που είχα για το γκρουπ και επιπροσθέτως γνώρισα τέσσερα υπέροχα παιδιά, έξοχους μουσικούς, με φαντασία αλλά και πειθαρχία, με υψηλό επίπεδο παιδείας, κουλτούρας αλλά και κοινωνικής ευαισθησίας. Γίναμε φίλοι και χαιρόμαστε τη συνεργασία μας όσο τίποτε άλλο. Εγώ τους θεωρώ εν δυνάμει συνεργάτες μου στο μέλλον για καινούριες μουσικές δικές τους και δικές μου».

Μία απόλυτα δημιουργική συνεργασία που μας ξανασυστήνει τραγούδια αγαπημένα του Θάνου Μικρούτσικου με ένα τελείως σημερινό και γοητευτικό ήχο.

ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει ο Αλέξης Λιόλης – alexli@musiccorner.gr

Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μια ρητορική ερώτηση. Τι είναι αυτό που κάνει μερικούς συνθέτες μας να λένε αβασάνιστα «ναι» σε διασκευές τραγουδιών τους από διάφορα συγκροτήματα; Το έκανε ο Γιάννης Μαρκόπουλος πριν από δυο χρόνια με τους «Βωξ» (στο cd «Οι Βωξ τραγουδούν Γιάννη Μαρκόπουλο»), το επαναλαμβάνει τώρα και ο Θάνος Μικρούτσικος. Μήπως έχουν την ψευδαίσθηση ότι οι νεαροί ακροατές που ακούνε Υπόγεια Ρεύματα ας πούμε – για να φτάσουμε έτσι στο προκείμενο – θα ακούσουν αίφνης τα άγνωστα  σ’ αυτούς τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου, χωρίς να έχουν έρθει προηγουμένως σε μια πιο συνειδητή επαφή μαζί τους;

Στο συγκεκριμένο άλμπουμ, με τον τίτλο «Τους έχω βαρεθεί», τα Υπόγεια Ρεύματα – γνωστά και μη εξαιρετέα στο χώρο της ελληνικής μουσικής σκηνής από τον πρώτο δίσκο τους «Ο μάγος κοιτάζει την πόλη», εν έτει 1994 – διασκευάζουν δεκαπέντε «πολιτικά» τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου, ενός δημιουργού που στη δεκαετία του εβδομήντα κυρίως συνδέθηκε πολύ στενά με την έννοια πολιτικό τραγούδι. Γιατί το κάνουν; Οι ίδιοι το εξηγούν στο ένθετο του δίσκου, αλλά επειδή όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος οι εξηγήσεις τους δεν πείθουν. Καλή η πρόθεση των Υπόγειων Ρευμάτων, αλλά στην τέχνη δεν αρκεί πάντα αυτό. Καλοί οι πειραματισμοί, αλλά όχι πάντα χρήσιμοι.

Τα συγκεκριμένα πολιτικά τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου, από το «Άννα, μην κλαις» που ανοίγει το δίσκο μέχρι τα πιο πρόσφατα «Ανεμολόγιο», «Μοναξιά… χιλιάδες φύλλα» και «Ρόζα», δεν είχαν ανάγκη από κανενός είδους φρεσκάρισμα. Δεν τους έλειπε μια δεύτερη ανάγνωση, αφού το σήμα των περισσότερων παραμένει ακόμα πολύ ισχυρό. Πόσο μάλλον, όταν αυτή η δεύτερη ανάγνωση είναι τόσο βαρετή, χωρίς να προσθέτει έστω και κάτι καινούργιο στο «σώμα» των συγκεκριμένων τραγουδιών, κάτι που να τα επαναφέρει στο σήμερα όχι όμως ως ξαναζεσταμένο φαγητό.

Και σε τελική ανάλυση, ένας δημιουργός που σέβεται τον εαυτό του και την ιστορία του δεν ανανεώνεται μέσα από διασκευές παλιών του έργων, αλλά από το αν μπορεί σήμερα να αρθρώσει ένα μουσικό λόγο τέτοιο που να προχωρήσει δυο βήματα παρακάτω τη μέχρι τώρα πορεία του στο χώρο…

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Άννα, μην κλαις
02. Κι ήθελε ακόμη
03. Η Ρόζα
04. Spleen
05. Η δίκοπη ζωή
06. Μοναξιά …χιλιάδες φύλλα
07. Μικρόκοσμος
08. Γαμμαγραφία
09. Ανεμολόγιο
10. Federico Garcia Lorca
11. Η μπαλάντα του οπερατέρ
12. Χρόνος
13. Ρόζα Λούξεμπουργκ
14. Αν η μισή μου καρδιά
15. Αυτούς τους έχω βαρεθεί