Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
Η «σχέση» της Ελλάδας με το διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision, πέρασε από …40 κύματα, όσα και τα χρόνια από την πρώτη φορά που αποφάσισε να δηλώσει συμμετοχή -συν ένα, με το τρέχον έτος. Η «επαφή» τους, τα είχε όλα: «Αγάπη», «μίσος», «πάθος», «παρεξηγήσεις», «αποχωρήσεις», «καταστροφές», «επανασυνδέσεις». Ωστόσο, ό, τι κι αν συνέβαινε μεταξύ τους, πάντοτε έδινε τροφή για ατέλειωτες και ποικίλες συζητήσεις.
Σκεφτήκαμε λοιπόν, να κάνουμε μια σειρά αφιερωμάτων στην παρουσία της Ελλάδας στη Eurovision, σταχυολογώντας τις σημαντικότερες στιγμές αυτών των 40 και πλέον ετών, μέσα από δημοσιεύματα της εποχής κι αναφέροντας ιστορίες που αξίζει να παρουσιαστούν. Κυρίες, κύριοι, καλώς ήλθατε στο μεγαλύτερο μουσικό gala της Ευρώπης!
| 1996-2000: Αδιαφορία και αποβολή… |
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90, ελάχιστοι Έλληνες πήραν χαμπάρι ότι η χώρα μας συμμετείχε στο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Φυσικά, το ίδιο συνέβη και με τους Ευρωπαίους. Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι αυτή η περίοδος, ήταν η πιο αδιάφορη για τη χώρα μας και θα πρέπει κάποιος να είναι πολύ φανατικός με το θεσμό, για να θυμηθεί τους ερμηνευτές και τα τραγούδια που στείλαμε.
Μάλιστα, φτάσαμε στο σημείο ν’ αποκλειστούμε από τη διοργάνωση εξαιτίας των χαμηλών θέσεων που παίρναμε, ενώ άλλη μια φορά δε δηλώσαμε συμμετοχή, λόγω οικονομικών προβλημάτων…
1996: Χειμωνιάτικη…άνοιξη
Η 41η διοργάνωση της Eurovision, έκρυβε μια καινοτομία. Λόγω της συμμετοχής-μαμούθ 29 χωρών, η EBU αποφάσισε να κάνει μια προκριματική βραδιά χωρίς τηλεοπτική μετάδοση, ώστε ο τελικός αριθμός να μειωθεί σε 23. Έτσι, έμειναν εκτός τελικής βραδιάς το Ισραήλ, η Ρουμανία, τα Σκόπια, η Ουγγαρία, η Γερμανία και η Ρωσία, ενώ η Ελλάδα τερμάτισε στη δωδέκατη θέση με 45 βαθμούς…
Στις 18 Μαΐου 1996 λοιπόν, στο Oslo Spektrum της νορβηγικής πρωτεύουσας, έλαβε χώρα η «μεγάλη βραδιά». Η συμμετοχή μας με τη Μαριάννα Ευστρατίου (για δεύτερη φορά μετά το 1989) και το «Εμείς φοράμε το χειμώνα ανοιξιάτικα» του Κώστα Μπίγαλη, δεν πήγε καλύτερα από τον προκριματικό γύρο.
Για την ακρίβεια, τα πήγε χειρότερα. Κατέλαβε τη 14η θέση με 36 βαθμούς, δέκα εκ των οποίων από την Κύπρο, οκτώ από τη Σλοβακία, επτά από το Ηνωμένο Βασίλειο (έκπληξη…), τρεις από Νορβηγία και Σουηδία, δύο από Ελβετία κι έναν από Μάλτα, Ολλανδία και Πολωνία…
Η Ιρλανδία θριάμβευσε για ακόμη μια φορά, με την Eimear Quinn και το “The voice” (καμιά σχέση με το γνωστό talent show…). Σημειωτέον, ότι στον προκριματικό είχε καταλάβει τη δεύτερη θέση, με πρώτη τη Σουηδία, η οποία τελικώς τερμάτισε τρίτη.
Η Κύπρος κατέλαβε την ένατη θέση με 72 βαθμούς (ήταν μόλις 15η στον προκριματικό, τρεις θέσεις πίσω από την Ελλάδα…) με τον Κωνσταντίνο Χριστοφόρου και το «Μόνο για μας».
1997: Η…δωδέκατη νύχτα
Το Δουβλίνο φιλοξένησε για άλλη μια φορά τη βραδιά του διαγωνισμού τραγουδιού της Eurovision, στις 3 Μαΐου 1997. Η EBU, αποφάσισε να μη διεξαχθεί προκριματικός γύρος όπως την προηγούμενη χρονιά, αλλά ανακοίνωσε ότι οι χώρες που είχανε συγκεντρώσει τους λιγότερους βαθμούς τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, αυτομάτως αποκλείονταν από τη διοργάνωση εκείνου του έτους.
Επιπλέον, αποφάσισε ότι κάτι αντίστοιχο θα συνέβαινε στο μέλλον για τις χώρες που είχαν καταλάβει τις χαμηλότερες θέσεις την προηγούμενη πενταετία. Και τούτο, γιατί ο στόχος ήταν να μην υπερβαίνει τις 25 συμμετοχές ο τελικός κάθε χρονιάς. Και δυστυχώς, «θύμα» της εν λόγω απόφασης επρόκειτο να πέσει αργότερα και η Ελλάδα…
Η χώρα μας, εκπροσωπήθηκε στο φεστιβάλ από τη Μαριάννα Ζορμπά και το «Χόρεψε», το οποίο πήγε…ελαφρώς καλύτερα από τη συμμετοχή του 1996. Συγκέντρωσε 39 βαθμούς και κατέλαβε τη δωδέκατη θέση, παίρνοντας δωδεκάρι από την Κύπρο, επτά βαθμούς από Ισπανία και Κροατία, έξι από τη Μάλτα, πέντε από τη Νορβηγία και δύο από τη Ρωσία.
Θριαμβευτής της βραδιάς ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο πήρε άνετα την πρώτη θέση με το “Love shine a light” με την Katrina and the Waves.
Η Κύπρος έφθασε και πάλι ψηλά, καθώς τερμάτισε πέμπτη με 98 βαθμούς, χάρη στο «Μάνα μου» που ερμήνευσαν οι Χαρά και Ανδρέας Κωνσταντίνου.
1998: Το απόλυτο ναδίρ…
Στον αστερισμό της περιβόητης Dana International κινήθηκε ο 43ος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision, ο οποίος έλαβε χώρα στο “National Indoor Arena” του Μπέρμιγχαμ. Η τρανσέξουαλ εκπρόσωπος του Ισραήλ, κατάφερε να κερδίσει τα βλέμματα όλων, αλλά και την πρώτη θέση για τη χώρα της, μετά από μια μάχη πόντο με πόντο με το Ηνωμένο Βασίλειο.
Όσο για την Ελλάδα, μπορούμε να πούμε ότι πιάσαμε πάτο. Το τραγούδι «Μια κρυφή ευαισθησία» με το συγκρότημα «Θάλασσα» και τη Διονυσία Καρόκη, τερμάτισε στην εικοστή θέση (τη χειρότερη που πήραμε ποτέ, μαζί με την περσινή) με μόλις δώδεκα βαθμούς, που μας έδωσε η Κύπρος.
Και σα να μην έφτανε αυτό, υπήρξε κι ένα επεισόδιο με το συνθέτη του τραγουδιού Γιάννη Βάλβη και το BBC. Στις πρόβες, διαπίστωσε ότι γίνονταν αρκετά κοντινά πλάνα από τις κάμερες κατά τη διάρκεια της ελληνικής εμφάνισης και παραπονέθηκε σε έντονο ύφος στους ανθρώπους του καναλιού. Το αποτέλεσμα, ήταν να παρακολουθήσει τη βραδιά από το ξενοδοχείο του, καθώς όπως κατήγγειλε, δεν του επετράπη η είσοδος στο χώρο, μια και είχε ανακληθεί η διαπίστευσή του.
Όσο για την Κύπρο, κατέλαβε την ενδέκατη θέση με 37 βαθμούς κι ακούσαμε για πρώτη φορά το όνομα του Μιχάλη Χατζηγιάννη, ο οποίος ερμήνευσε το «Γένεσις»…
Αυτή η εικοστή θέση που καταλάβαμε, σε συνδυασμό με τις εξίσου χαμηλές των περασμένων ετών, οδήγησε την EBU στην αποβολή της χώρας μας για ένα χρόνο από τη διοργάνωση. Έτσι, απουσιάσαμε το 1999 και είχαμε δικαίωμα συμμετοχής ξανά το 2000. Ωστόσο, επικαλεστήκαμε οικονομικά προβλήματα και δε συμμετείχαμε, δικαιολογία επιεικώς αστεία, αν αναλογιστούμε τις τότε συνθήκες με τις σημερινές…
————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…