Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στις Ηνωμένες Πολιτείες επικρατεί κατάσταση ανανέωσης και ευφορίας. Ο Seymour “Swede” Levov (Ewan McGregor) και η σύζυγός του, Dawn (Jennifer Connelly) ενσαρκώνουν το ιδανικό ζευγάρι του Αμερικανικού Ονείρου: εκείνος σταρ του football στο σχολείο και νυν ιδιοκτήτης βιοτεχνίας που κατασκευάζει χειροποίητα γάντια, εκείνη πρώην μις New Jersey. Ο ευτυχισμένος γάμος τους –και η ζωή τους ολόκληρη– θα ανατραπεί, καθώς η μοναχοκόρη τους, Merry (Dakota Fanning) θα εμπλακεί στις αναταραχές που ξεσπούν στη χώρα, κατά τη δεκαετία του ’60.
Το «Αμερικάνικο Ειδύλλιο» (“American Pastoral”) είναι η πρώτη μεγάλου μήκους σκηνοθετική απόπειρα του Ewan McGregor, ο οποίος έχει φτιάξει μία εξαιρετική και πολυεπίπεδη ταινία, βασισμένη στο μυθιστόρημα του πολυβραβευμένου Philip Roth. Αυτή η συγγραφική βάση θεωρώ πως είναι η ειδοποιός διαφορά της, καθώς η γλώσσα στους εξαιρετικούς διαλόγους του σεναρίου που έγραψε ο John Romano, αστράφτει. Σε αυτήν την ταινία, οι λέξεις έχουν όση –ίσως και μεγαλύτερη– σημασία διακρίνει τις πράξεις. Μην σας παραπλανά η ελληνική μετάφραση του τίτλου –η ιστορία ουδεμία σχέση έχει με ειδύλλιο ερωτικό. Αντίθετα, όπως μαρτυρά ο πρωτότυπος τίτλος, το φιλμ αποτελεί μια «ποιμενική» συμφωνία, με επίκεντρο αυτή τη μεσοαστική αμερικανική οικογένεια, η οποία ζει τη φαινομενικά τέλεια ζωή της σε μια φάρμα στο Newark. Και κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι ότι ο Seymour φτιάχνει γάντια: με αυτά καλύπτεις τα ίχνη ενός εγκλήματος ή αυτά που αφήνει στο δέρμα ο χρόνος που περνά, προστατεύεις και αγγίζεις κάτι πολύτιμο ή χαϊδεύεις απαλά αυτούς που αγαπάς…
Εξαιρετικές ερμηνείες σε ολοκληρωμένους χαρακτήρες, θαυμάσια ατμόσφαιρα εποχής –η οποία υπογραμμίζεται σωστά από τη φωτογραφία του Martin Ruhe και τη μουσική του Alexandre Desplat– και η εύστοχη σκηνοθεσία του McGregor, συνθέτουν μια ταινία που σχολιάζει την κοινωνία, την πολιτική και, εν τέλει, τον ίδιο τον άνθρωπο, ο οποίος –με τα πάθη, τις ιδεοληψίες και τα στερεότυπά του– είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο. Και όλα αυτά, όπως προείπα, μέσα από μία εξαίρετη αφήγηση, η οποία πραγματοποιείται στο παρόν από τον, πάντοτε αποτελεσματικό, David Strathairn, στον ρόλο ενός συγγραφέα – alter ego του ίδιου του Roth. Αν επιλέξετε να τη δείτε, να γνωρίζετε ότι έχουμε να κάνουμε με μια διόλου εύπεπτη ταινία, η οποία, ωστόσο, πιστεύω ότι θα φθάσει έως τα Oscar και πιθανότατα θα σας ακολουθεί για καιρό…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από την Tanweer, από την Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…