2/6/2011
www.musiccorner.gr
EMPTY FRAME
(σε …meeting με την Ελένη Λαμπράκη)
Είναι το συγκρότημα που επέλεξαν οι Wovenhand για support στη συναυλία τους στη χώρα μας. Όταν άκουσα το τραγούδι τους «Looking up» στο ραδιόφωνο δε μου πέρασε ούτε μία στιγμή από το μυαλό ότι ήταν από Έλληνες καλλιτέχνες! Οk, ακόμα ένα αγγλόφωνο συγκρότημα, θα σκεφτείτε. Και όμως οι Empty Frame είναι κάτι παραπάνω… Ας διαβάσουμε τι απάντησαν στις ερωτήσεις του σημερινού Meeting Point…
Music Corner: Από που προέκυψε το όνομα του συγκροτήματος;
Empty Frame: Το όνομα του συγκροτήματος προέκυψε εντελώς τυχαία, ύστερα από μια παράθεση ακόμα χειρότερων ονομάτων, από τη στιγμή όμως που καταλήξαμε σε αυτό, φάνηκε να είναι το καλύτερο σημείο σύγκλισης των φαινομενικά αταίριαστων επιρροών μας!
Music Corner: Από ποια συγκροτήματα και πους καλλιτέχνες θεωρείτε πως έχετε επηρεαστεί;
Empty Frame: Jeff Buckley, Beatles, Nick Cave, Nick Drake, Love, Queens Of The Stone Age. Αυτοί και πολλοί άλλοι διαμορφώνουν το soundtrack της ζωής μας.
Music Corner: Τα τελευταία χρόνια η αγγλόφωνη indie ελληνική σκηνή αποκτά όλο και περισσότερους υποστηρικτές στη χώρα μας. Γιατί πιστεύετε πως συνέβη αυτό;
Empty Frame: Αρχικά υπήρξε μια στροφή του ευρύτερου μουσικού χώρου προς τον αγγλικό στίχο και εννοούμε τις εταιρείες παραγωγής, τα media κλπ. Ωστόσο υπάρχει εδώ και πέντε χρόνια μια φοβερή άνθηση με συγκροτήματα και καλλιτέχνες που είναι πραγματικά αξιόλογοι και έχουν κάτι να πουν οπότε είναι και λίγο αναμενόμενο οι ακροατές να στηρίζουν κάτι που τους έρχεται ωραία στο αυτί και τη διάθεση. Η δική μας γενιά εξάλλου έχει διαφορετικούς μουσικούς ήρωες από τις προηγούμενες και πάντα έτσι θα γίνεται. Είναι η φυσιολογική ροή των πραγμάτων…
Music Corner: Ο ήχος σας θεωρώ πως δεν προδίδει σε καμία περίπτωση ελληνικό συγκρότημα. Έχετε σκεφτεί να παρουσιάσετε τη δουλειά σας στο εξωτερικό;
Empty Frame: Είναι ένας από τους μακροχρόνιους στόχους των Empty Frame σίγουρα. Αρχικά θα προσπαθήσουμε να προωθήσουμε το δίσκο μας στο εξωτερικό και ήδη γίνονται δειλά δειλά κάποια βήματα μέσω διαδικτύου. Στη συνέχεια υπάρχει και η προοπτική συναυλιών εκτός Ελλάδος κάτι το οποίο θέλει βέβαια πολλή δουλειά και τύχη.
Music Corner: Είχατε «ανοίξει» τη συναυλία των Wovenhand. Πως προέκυψε και τι θυμάστε πιο έντονα από εκείνο το βράδυ;
Empty Frame: Ουσιαστικά μας διάλεξαν από την εταιρεία των woven hand μέσα από μια λίστα με προτεινόμενα support acts κάτι το οποίο αποτελεί τιμή για εμάς. Από εκεί και πέρα, πολύ έντονα συναισθήματα μας άφησε εκείνη η βραδιά. Γεμάτο το ΑΝ, θετικές αντιδράσεις και μια αίσθηση δικαίωσης για τις μέχρι τότε προσπάθειές μας να εξελιχθούμε σαν μουσικοί και σαν μπάντα. Μην ξεχνάς ότι τότε δεν είχαμε καν κάποια επίσημη κυκλοφορία και η όποια αναγνωρισιμότητα μας προερχόταν από το Internet και τα live μας!
Music Corner: Μιας και πλησιάζει το καλοκαίρι θα ήθελα τη δική σας άποψη για τον τρόπο διοργάνωσης των συναυλιών στη χώρα μας. Θεωρείτε πως είναι ίδιου επιπέδου με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές και αν όχι τι θα θέλατε να διορθωθεί;
Empty Frame: Αν συγκρίνουμε τα μεγάλα festivals όχι, έχουμε ακόμη πολύ δουλειά για να φτάσουμε στα επίπεδα τους εξωτερικού. Βέβαια, αυτό έχει να κάνει και με την ελληνική αγορά που είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με άλλες χώρες. Ωστόσο γίνονται κάποιες προσπάθειες μικρότερου βεληνεκούς που έχουν σταδιακή ανταπόκριση. Εκείνο που πρέπει σίγουρα να αλλάξει είναι πρώτον οι τιμές των εισιτηρίων και η γενικότερα συμπεριφορά απέναντι στους επισκέπτες – ακροατές. Καλό θα ήταν να ανέβει και το επίπεδο του κοινού λίγο και να μην «πρωτοστατούν» οι κάφροι νεοέλληνες που σε πατάνε, σε σπρώχνουν, μιλάνε και φωνάζουν καθ’ όλη τη διάρκεια μιας συναυλίας. Από εκεί και πέρα πρέπει σίγουρα να προωθηθεί σε μεγαλύτερο βαθμό η ελληνική σκηνή. Φαντάσου δηλαδή ένα open air φεστιβάλ με δέκα ελληνικές μπάντες που είναι τώρα στην ακμή τους. Δεν ακούγεται πολύ πιο ενδιαφέρον από το να βλέπεις τα ίδια και τα ίδια συγκροτήματα κάθε χρόνο;
Music Corner: Πείτε μας λίγα λόγια για τον πρώτο σας δίσκο, το «They think we are Eskimos», ο οποίος κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό. Θέλετε να πείτε κάτι με τον πρωτότυπο τίτλο;
Empty Frame: Ο δίσκος είναι μία κατάθεση των συναισθημάτων και τον ονείρων κάποιων φίλων που ζουν και συνεργάζονται μαζί τα τελευταία χρόνια. Είναι η δική μας οπτική για τον κόσμο και η δική μας μουσική πρόταση. Ο τίτλος αναφέρεται από τη μία στον κοινωνικό αποκλεισμό, είτε αυτός εκφράζεται με σιωπηλή αδιαφορία είτε με βίαιο ολοκληρωτισμό και από την άλλη, στην καχυποψία, με την οποία αντιμετωπίζεται η διαφορετικότητα…
Music Corner: Αν ερχόταν κάποιος και σας ζήταγε να του προτείνετε κάποιους βασικούς δίσκους – σταθμό στη ροκ μουσική, ποιους θα επιλέγατε;
Empty Frame: Beatles – White Album, Pink Floyd – Animals, Queens of the Stone age – Songs for the deaf, Nirvana – Nevermind, Jimi Hendrix – Azis bold as love, Love – Forever Changes, Jeff Buckley – Grace, Radiohead – OK Computer, Rage against the machine – Killing in the name of, Led Zappelin – Physical Graffiti. Διαπιστώνεις και εσύ πόσο δύσκολη είναι η ερώτηση αυτή. Θα μπορούσαμε να γράφουμε επί ώρες!
Music Corner: Ποια είναι τα μελλοντικά σας βήματα; Που μπορούμε να σας ακούσουμε ζωντανά;
Empty Frame: Προς το παρόν ασχολούμαστε με την προώθηση του δίσκου μας και θα το στηρίξουμε με αρκετά live εντός και εκτός Αθηνών. Στη συνέχεια θα βάλουμε μπροστά το υλικό που έχουμε για το δεύτερο δίσκο. Θα εμφανιστούμε την άλλη Πέμπτη στις 9 Ιουνίου στο 6 d.o.g.s. με τους φίλους μας Voyage limpid sound και εν συνεχεία θα συμμετάσχουμε σε κάποια φεστιβάλ των οποίων οι ημερομηνίες δεν έχουν φιξαριστεί ακόμη.
Music Corner: Δεδομένων των μαζικών κινητοποιήσεων στο κέντρο της Αθήνας, πως βλέπετε εσείς όλη αυτή την κατάσταση την οποία βιώνουμε τους τελευταίους μήνες και την αντίδραση των συμπολιτών μας;
Empty Frame: Τα πράγματα ομολογουμένως πάνε από το κακό στο χειρότερο. Εκείνο που εμείς μπορούμε να κάνουμε είναι να εντείνουμε την αντίδρασή μας και να προσπαθήσουμε να είμαστε όσο πιο μαζικοί και δυναμικοί μπορούμε με πλήρη ευθύνη των πράξεών μας. Να δημιουργήσουμε καινούριες κοινωνικές δομές και σχέσεις και να μην αντιμετωπίζουμε την αντίσταση σαν ποδοσφαιρικό πανηγυράκι με σουβλάκια, μπύρες και κόρνες. Πρέπει να πιστέψουμε στο σύνολο και να μην εγκλωβιζόμαστε στους εκβιασμούς των κυβερνώντων, να μην τους αφήσουμε να βιάσουν τα όνειρά μας. Το επόμενο βήμα πρέπει να είναι η δημιουργία λογιστικής επιτροπής για το χρέος…
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…